Είναι φανερό, πως εδώ και καιρό, ο τόπος έχει ανάγκη από μια αλλαγή, από ένα νέο ξεκίνημα, κάτι που άλλωστε αποτελεί κοινή παραδοχή όλων των πολιτών αλλά και μια δέσμευση από πλευράς των υποψηφίων, πως θα δουλέψουν για να δώσουν μια νέα προοπτική στο Δήμο Καστοριάς.
Αλλοίμονο, άλλωστε, αν κάποιος έλεγε το αντίθετο. Η πολυπόθητη επανεκκίνηση δεν θα έρθει μέσα μόνο από τις προθέσεις και τις ικανότητες της νέας δημοτικής αρχής αλλά θα πρέπει να αποτελεί αίτημα ολόκληρης της κοινωνίας. Προεκλογικά όλοι συζητούν και απαιτούν η νέα δημοτική και περιφερειακή αρχή ή ακόμα και σε κεντρικό επίπεδο, η κυβέρνηση που θα αναλάβει, να εργαστεί για το καλό όλων. Από την επόμενη μέρα όμως το πρώτο πράγμα που σκεφτόμαστε ως πολίτες, ως δημότες, είναι πως θα ικανοποιήσουμε τις δικές μας προσωπικές ανάγκες. Πως το μαγαζί μας θα πάρει άδεια για να καταλάβει όλη την πλατεία ή το πεζοδρόμιο, πως ο δρόμος μπροστά από το σπίτι θα γίνει πάρκο χωρίς επισκέπτες και με ιδιωτικές θέσεις στάθμευσης και γενικά πως θα γίνει η δική μας ζωή καλύτερη, βάζοντας το προσωπικό συμφέρον έναντι όλων.
Όλοι θέλουμε τουριστική ανάπτυξη, αλλά οι βασικές μας πλατείες , οι βυζαντινές μας εκκλησίες μετατρέπονται σε πάρκινγκ και σε χώρους απόθεσης των σκουπιδιών μας. Το ίδιο και ο εσωτερικός γύρος της λίμνης , η ίδια η Λίμνη, το Βουνό της Καστοριάς και τόσα άλλα σημεία που θα μπορούσαν να χρησιμοποιούνται για τόποι αναψυχής , είναι γεμάτοι απορρίμματα και χώροι εκτόνωσης όπου ο καθένας σπάει και καταστρέφει ότι κοσμεί την περιοχή. Κι όλα αυτά με την δική μας ανοχή και συνενοχή. Η Καστοριά δεν είναι μόνο οι όμορφες φωτογραφίες στο διαδίκτυο και στα περιοδικά , είναι και οι κακές μας συνήθειες, η απαξίωση του πολιτιστικού και περιβαλλοντικού μας πλούτου, η αδιαφορίας μας για συλλογική δράση. Η αγάπη για τον τόπο μας δεν αποδεικνύεται με λόγια αλλά με έργα, με αλλαγή συνήθειας , με σωστά παραδείγματα και πρακτικές. Ναι, το δρόμο θα πρέπει να το δείξει ο Δήμος αλλά και οι δημότες οφείλουν να συμβάλλουν κοιτώντας το συλλογικό καλό και όχι μόνο το ατομικό μας συμφέρον, ώστε να δημιουργήσουμε και να προοδεύσουμε ως τόπος, ως κοινωνία.
Πριν χρόνια είχε ξεκίνησε τη λειτουργία ένα θεματικό πάρκο την περίοδο των Χριστουγέννων και από την πρώτη στιγμή, πολλοί συμπολίτες -και αυτοδιοικητικοί που αργότερα ανέλαβαν την εξουσία- αντέδρασαν , το πολέμησαν, και κατάφεραν τελικά να το εξαφανίσουν. Τι έμεινε; Ποιος κέρδισε; Μόνο τα τουριστικά πρακτορεία που οργανώνουν εκδρομές για τα Τρίκαλα και άλλες πόλεις που κερδίζουν εκατομμύρια επισκέπτες κάθε χρόνο σ΄ αντίθεση με εμάς που ήμασταν πρωτοπόροι εκείνη την εποχή και σήμερα ουραγοί.
Το ίδιο και με την Αλεξιάδα, γκρίνια, εσωστρέφεια και τελικά ένα Βυζαντινό πολιτιστικό γεγονός που θα μπορούσε να κάνει αυτό που όλοι οι υποψήφιο λένε κατά την προεκλογική περίοδο, να αναδείξει δηλαδή την πολιτιστική μας κληρονομιά και τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα σταμάτησε πριν καν ξεκινήσει.
Αν και οι αύλειοι χώροι των βυζαντινών μας εκκλησιών αποτέλεσαν το ιδανικό σκηνικό για τις παραστάσεις, όπως και οι παραδοσιακές μας γειτονιές, η προσπάθεια αυτή δεν ευδοκίμησε και αυτό έγινε χωρίς ουσιαστική συζήτηση, διαβούλευση ή προτάσεις για το πώς θα μπορούσε να βελτιωθεί, διορθώνοντας, βάσει εμπειρίας, λάθη ή παραλείψεις. Απλά χωρίς κόπο και σκέψη καταργήθηκε. Δυο μικρά παραδείγματα που αποτυπώνουν όμως και τον τρόπο που σκεφτόμαστε και λειτουργούμε.
Για να αλλάξει όμως ο Δήμος πρέπει να αλλάξουμε και εμείς. Οι αλλαγές που ξεκινούν από κάτω είναι αυτές που πετυχαίνουν, που μένουν , που έχουν βαθιές ρίζες στην κοινωνία. Να απαιτήσουμε και να διεκδικήσουμε μια καλύτερη Καστοριά και να μην περιοριζόμαστε στο να κατακρίνουμε, να γκρινιάζουμε ή να μεμψιμοιρούμε.
Σήμερα όλο και πληθαίνουν οι φωνές που είναι έτοιμες να ενωθούν με τη νέα δημοτική αρχή, ώστε να δημιουργήσουν ένα νέο ισχυρό Δήμο, μια νέα προοπτική, ένα νέο ξεκίνημα πάνω σε νέα πρότυπα.
Αν θα γίνει πραγματικότητα ή όχι, αυτό θα το κρίνουν οι πολίτες, ψηφίζοντας. Η ευθύνη είναι συλλογική.
Χρήστος Μουρατίδης , απο την εφημερίδα Νέα Καστοριά