Οι εκλογές αυτές, πριν ακόμα διεξαχθούν και «κατακάτσει ο «κουρνιαχτός», πέτυχαν ήδη κάτι σημαντικό

: Την αφύπνιση του ενδιαφέροντος των πολιτών- και δη των νέων- για μια διαδικασία που είχε, προ πολλού, αρχίσει να φθίνει και να απαξιώνεται στη συνείδησή τους, υπό τη σωρεία των βαρών και παραλείψεων των φορέων και εκφραστών μιας από χρόνια χρεοκοπημένης αντίληψης και νοοτροπίας, του παλαιοκομματισμού, της στασιμότητας και της οπισθοδρόμησης.

Μιας νοοτροπίας που, με παραταξιακά και ηλικιακά κριτήρια, αποθάρρυνε μέχρι σήμερα πολλούς νέους από τη συμμετοχή και απέβαλλε σαν ξένο σώμα από το κάδρο του πολιτικού σκηνικού τη νέα γενιά. Και ενώ, τεχνηέντως είχε εξοβελίσει από το παιχνίδι πολλούς εκπροσώπους της γενιάς αυτής, έχυνε ταυτόχρονα κροκοδείλια δάκρυα για την αδιαφορία και την αποχή της από τα κοινά.

Αν τώρα, τα ίδια αυτά δεδομένα που έφεραν τα πάνω κάτω στο χώρο της αυτοδιοίκησης και προήγαγαν τη συμμετοχικότητα και διαδικασίες αμεσοδημοκρατίας, απέτρεψαν παράλληλα κάποιους φορείς αυτής της παλαιάς κοπής νοοτροπίας, από το να συμμετάσχουν στις πρόσφατες εκλογές, αυτό δεν είναι κατ` ανάγκη κακό ούτε αποβαίνει σε βάρος την δημοκρατίας.

Αν πάλι οι αλλαγές που εισάγει ο «Κλεισθένης», αντί των συναινέσεων έφεραν ή θα φέρουν συνεννοήσεις και συμφωνίες κάτω από το τραπέζι ή ακόμα και υπόγειες δοσοληψίες και ύποπτες συναλλαγές, κάτι τέτοιο δεν προεξοφλεί εκ προοιμίου και την αποτυχία του νέου θεσμού ούτε καθιστά ανώφελη και μάταιη την προσπάθεια εφαρμογής του.

Κανείς δεν ισχυρίστηκε σοβαρά ότι η πορεία αυτή θα είναι ανέφελη και ακύμαντη και ότι η μετάβαση σε μια νοοτροπία και πρακτική που σε άλλες χώρες συνιστά κεκτημένο εδώ και χρόνια, θα γίνει χωρίς κραδασμούς και παρενέργειες, πολλές από τις οποίες, σ` αυτή τη φάση δεν είναι προβλέψιμες.

Καμία τομή δε έγινε «αναίμακτα» ούτε με τις «ευλογίες» της καθεστηκυίας τάξης πραγμάτων και των πάσης φύσεως βολεμένων σε μία παγιωμένη πραγματικότητα.

Οι θεσμοί και οι νόμοι δημιουργούνται και εφαρμόζονται από ανθρώπους. Η συνεργασία και η συναίνεση στη φάση αυτή, αποτελεί μονόδρομο.

Είναι στο χέρι όσων εξελέγησαν –ή θα εκλεγούν τελικά– να δείξουν ότι διαθέτουν την απαιτούμενη από τη συγκυρία ωριμότητα, προκειμένου να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων, πάνω και πέρα από συμφέροντα και βλέψεις του δικού τους μικρόκοσμου και να αναχθούν στη σφαίρα του μακρόκοσμου της συλλογικότητας και συνεισφοράς στο κοινωνικό όφελος.