Της Αναλήψεως χθες και στην Καστοριά την τιμητική του είχε το νησί του Δισπηλιού με την μεγάλη πανήγυρη που γίνεται κάθε χρόνο εκεί. Η περιοχή σήμερα κάθε άλλο παρά με νησί μοιάζει και είναι ελάχιστοι οι Καστοριανοί που γνωρίζουν από που προέκυψε ο τίτλος. Οι ανασκαφές Μουτσόπουλου έδειξαν ότι στην πρώιμη αρχαιότητα (προ του 800 πΧ) το νησί ήταν όντως νησί και μάλιστα τεχνητό. Ενώνονταν με την στεριά με έναν πολύ μακρύ και στενό διάδρομο που στο τελευταίο του τμήμα είχε μια ανελκυόμενη γέφυρα.

Επάνω του υπήρχε μικρό αρχαίο πόλισμα με γιγάντια τείχη, υπολείμματα των οποίων, είναι ορατά ακόμη και σήμερα. Μερικά μάλιστα βρίσκονται θαμμένα μπροστά ακριβώς από την είσοδο της εκκλησίας της Αναλήψεως που κτίστηκε αργότερα στο ίδιο σημείο με την αρχαία πύλη. Η γιορτή της Αναλήψεως όμως έχει και μία μαύρη τοπική σελίδα.
Στις 13 Ιουνίου του 1929 -όπως είχε πέσει η κινητή εορτή εκείνη την χρονιά- συνέβη και το μοναδικό ναυάγιο που έλαβε ποτέ χώρα στην Ορεστιάδα.

Το ολοκαίνουργιο μοτόρι του Λ. Μπίζουλα (μόλις 22 ημερών παραληφθέν σκάφος) αποπλέοντας από την αποβάθρα των ‘Πετσιών’ πραγματοποίησε μια απότομη μανούβρα προκειμένου να γυρίσει να παραλάβει και τον ιδιοκτήτη με τον γιο του που κατέφθασαν καθυστερημένοι. Καθώς ήταν υπερφορτωμένο (με 56 συνολικά επιβάτες έναντι υπέρτατου ορίου 30 ) αναποδογύρισε κι όλοι βρέθηκαν στο νερό.

Μερικά άτομα παγιδεύτηκαν μέσα στο αναποδογυρισμένο πλοίο και πνίγηκαν. Ηταν 4 παιδάκια και 3 γυναίκες.

Λεωνίδας Εκιντζόγλου