Στο Μαξίμου γνωρίζουν πως, αν ακολουθήσει μια δεύτερη ήττα της τάξεως των 10 και πλέον μονάδων, η πιθανότητα να ανοίξει η συζήτηση ακόμη και για την ηγεσία του κόμματος, είναι υπαρκτή καθώς ένας αρχηγός με δύο συναπτές βαριές ήττες είναι βέβαιο πως θα έρθει αντιμέτωπος με την αμφισβήτηση. Δεν είναι τυχαίο πως, την Παρασκευή, η νέα εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Εφη Αχτσιόγλου, η οποία από πολλούς λογίζεται ήδη ως άτυπο «νούμερο 2» του κόμματος, έσπευσε να «κλείσει» το θέμα πιθανής διαδοχής, αποκαλύπτοντας παράλληλα και τον πραγματικό εκλογικό στόχο του ΣΥΡΙΖΑ ενόψει της 7ης Ιουλίου. «Ο Aλέξης Τσίπρας εμπνέει και συσπειρώνει τον προοδευτικό χώρο», σημείωσε αρχικά, προσθέτοντας πως «τα προηγούμενα χρόνια έκανε μια μεγάλη ανατροπή με τον ΣΥΡΙΖΑ και σε κάθε περίπτωση θα αποτελεί τον πόλο συσπείρωσης του προοδευτικού χώρου για πολλά χρόνια». Πίσω από τις λέξεις της κ. Αχτσιόγλου κρύβεται όλη η γραμμή «υπεράσπισης» του πρωθυπουργού σε περίπτωση που οι εκλογές πάνε και πάλι στραβά. Η φράση «έκανε μια μεγάλη ανατροπή» μεταφράζεται ως «μην ξεχνάτε ποιος μας έκανε κυβέρνηση» προς όσους σπεύσουν να αμφισβητήσουν τον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα.

Αποδοχή της ήττας

Την ίδια ώρα, η αποστροφή «θα αποτελεί τον πόλο συσπείρωσης του προοδευτικού χώρου για πολλά χρόνια» αποκαλύπτει πως ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αποδεχθεί την ήττα και αυτό που επιδιώκει είναι ένα ποσοστό που θα του δώσει το δικαίωμα να εμφανιστεί ως ο βασικός και ξεκάθαρος πόλος της Κεντροαριστεράς, που από την επομένη ήδη των εκλογών θα αποτελεί τον πόλο συσπείρωσης ευρύτερων «προοδευτικών δυνάμεων».

Τα προβλήματα, πάντως, για τον Αλέξη Τσίπρα, ακόμη και αν καταφέρει να συγκεντρώσει αυτό το ποσοστό που θα αποτρέπει αμφισβήτηση της ηγεσίας του, δεν σταματούν εκεί. Σύμφωνα με όλες τις δημοσκοπικές προβλέψεις ο ΣΥΡΙΖΑ θα απολέσει σχεδόν τη μισή κοινοβουλευτική του δύναμη, κάτι που σημαίνει πως το πρώτο που θα πρέπει να αντιμετωπιστεί από την 8η Ιουλίου και μετά είναι η εσωκομματική εσωστρέφεια. Ενδεικτικά μόνο αναφέρεται πως στα δυτικά προάστια, που αποτελούν και ευνοϊκή για τον ΣΥΡΙΖΑ περιφέρεια, θα εκλεγούν 3 βουλευτές, που σημαίνει πως κάποιος εκ των Γιάννη Δραγασάκη, Δημήτρη Βίτσα, Παναγιώτη Κουρουμπλή και Νίκου Τόσκα δεν θα είναι στην επόμενη Βουλή. Αντίστοιχα στην Α΄ Αθήνας, όπου επίσης ο ΣΥΡΙΖΑ θα πάρει εκτός απροόπτου 3 έδρες, κάποιος εκ των Νίκου Βούτση, Νίκου Φίλη, Δημήτρη Τζανακόπουλου και Χριστόφορου Βερναρδάκη επίσης θα μείνει εκτός. Η σχετική λίστα, με τα «πρωτοκλασάτα» ονόματα που αναπόφευκτα δεν θα εκλεγούν, είναι μακριά εάν δει κάποιος όλες τις μεγάλες περιφέρειες, δημιουργώντας πονοκεφάλους διαχείρισης για τον Αλέξη Τσίπρα, με επίκεντρο τις προσωπικές πικρίες στελεχών, που στην πολιτική είναι και οι πιο δύσκολες.

Την ίδια ώρα η συζήτηση για τη φυσιογνωμία του κόμματος, λόγω των απανωτών εκλογών, μπήκε κάτω από το χαλί, υποβόσκει όμως στο παρασκήνιο. Το γεγονός πως η μεσαία τάξη γύρισε την πλάτη της προς τον ΣΥΡΙΖΑ, «ρυμουλκεί» αναγκαστικά τον πρωθυπουργό προς πιο κεντρώο προφίλ, αφήνοντας όμως κενό από τα αριστερά και συγκεκριμένα στον Γιάνη Βαρουφάκη, ο οποίος εξελίσσεται σε μεγάλο κίνδυνο για τον ΣΥΡΙΖΑ. Αν, δε, το ΜέΡΑ25 αποκτήσει κοινοβουλευτική εκπροσώπηση, κάτι που βάσει δημοσκοπήσεων δεν είναι απίθανο, τότε ο κ. Τσίπρας θα έχει να αντιμετωπίσει εντός της επόμενης Βουλής μια πολύ «ενοχλητική» φωνή, όπως αυτή του πρώην υπουργού του, δημιουργώντας ένα στρατηγικό πρόβλημα: ο κεντρικός στόχος, που πρέπει να είναι η ενίσχυση της προοδευτικής συμμαχίας, θα σκοντάφτει πάνω στη γέννηση ενός κόμματος με έντονο ριζοσπαστικό προφίλ, σαν αυτό του Γιάνη Βαρουφάκη, που θα καραδοκεί να «αρπάξει» ψηφοφόρους και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Τέλος, ο κ. Τσίπρας θα πρέπει να βρει τρόπο, ως αντιπολίτευση πλέον, να επαναπροσεγγίσει κινήσεις όπως το «Πράττω» του κ. Νίκου Κοτζιά, που βρίσκεται πλέον σε τροχιά σύγκρουσης με την Κουμουνδούρου.