• Έβγαλε λίγο συναίσθημα παραπάνω ο δήμαρχος Αγγελής στην τελευταία του συνέντευξη προς τον Αντώνη Παραρά. Πράγμα λογικό και αναμενόμενο, αν σκεφθείς πως αυτόν τον Σεπτέμβριο τερματίζει την πολιτική του πορεία μιας ολόκληρης ζωής.

• Ισχύει φυσικά το ‘ποτέ μην λες ποτέ’ αλλά αυτό περισσότερο ισχύει για την κεντρική πολιτική σκηνή, εκεί όπου οι ευκαιρίες πολιτικής καριέρας προχωρούν και δίνονται και σε μεγαλύτερες ηλικίες και λιγότερο εδώ στα δικά μας ορεινά, όπου οι θέσεις πολιτικής ανάδειξης ήταν και είναι πάντοτε περιορισμένες.

• Τι μένει λοιπόν από εδώ και πέρα για τον κύριο Αγγελή? • Να ιδιωτεύσει στα κτήματα του στο Τοιχιό και εκεί, ανάμεσα σε καλούς φίλους και σε τσιπουροσφηνάκια τα βραδάκια τα χειμωνιάτικα μέσα στα καφενεία, να διηγείται ιστορίες ‘όταν ήμουν δήμαρχος και βουλευτής…’, να ρωτά -αλλά και να αναρωτιέται- αν πρόσφερε σε αυτόν τον τόπο ότι περισσότερο μπορούσε να προσφέρει και αν όλα όσα πρόσφερε ήτανε σωστά…

• Κάθε πολιτικός περνά αυτές τις δυο φάσεις στην καριέρα του.

• Την φάση του ενεργείν, με όλες τις ευκαιρίες του πράττειν ξεδιπλωμένες μπροστά του και την φάση του ενθυμείσθαι καλόν ή κακόν έπραξα.

• Κι είναι η πρώτη φάση αυτή που καθορίζει τα επιχείρια της δεύτερη

Αλέκτωρ εφώνησε.