Να γινότανε αυτόν τον μήνα να τον δέναμε χειροπόδαρα και να τον κρατάγαμε αιχμάλωτο…
Σαν τον Οδυσσέα να τον κρατάγαμε χωμένο μέσα σε ένα ασκί και να ανοιγοκλείναμε κατά βούληση το στόμιο του…
Να κοιμόμασταν όλο το χρόνο στην δροσιά ενός γιαλού με τον αέρα του πελάγου στα μαλλιά και τις σταγόνες του αφρού στο πρόσωπο.
Να σεργιανούσαμε τα βράδια του τα ερωτικά μέσα σε νησιώτικα στενά, πολύχρωμες πραμάτειες, γέλια παιδικά και τόσες Βαβέλ φωνές…
Να πίναμε ρετσίνα και ρακί καβάλα σε πεζούλια κι απάνω σε γκρεμνούς, κοιτάζοντας τον ήλιο κάθε βράδυ με όλες του τις πορφύρες στολισμένο να βασιλεύει….
Πως να γινόταν τον Αύγουστο τον μήνα να κάναμε σταυραδελφό και αντάμα με την ζέστη του να μπαίναμε μες τον χειμώνα

Του ΛΕΩΝΊΔΑ ΕΚΙΝΤΖΟΓΛΟΥ