• Στην ορκωμοσία του νέου έβγαλε λόγο και ο απερχόμενος Δήμαρχος. Δεν ήταν βέβαια υποχρεωμένος αλλά το ήθελε και -αφού το ήθελε- του το επέτρεψαν.
• Ο κόσμος τώρα ανέμενε να πει μια δυο λιτές κουβέντες. Αιντε και νάχετε μια καλή θητεία κύριε νέε δήμαρχε και προσέξτε αυτό κι αυτό…
• Αυτός όμως το πήγε το πράμα αλλού. Βάλθηκε να εξηγήσει στον κόσμο το πόσο σπουδαίο στ αλήθεια έργο αφήνει ξοπίσω του. Μακρηγόρησε κάνοντας απολογισμό. Και μιλώντας επ’ αυτού το μόνο που κέρδισε στο τέλος ήταν ένα μουδιασμένο χειροκρότημα.
• Γιατί?
• Γιατί κανείς ζωντανός άνθρωπος επί της γης δεν είναι ικανός να δει πραγματικά ψήγματα του υποτιθέμενου έργου που αφήνει ξοπίσω του.
• Γιατί όλα όσα ανέφερε ο Ανέστης δεν είναι παρά υποθετικές απολαβές.
• Μέσα στα πέντε τόσα χρόνια που κοτζαμπάσεψε, υπήρξε ο μόνος δήμαρχος που κατάφερε να ασχοληθεί με τόσα λίγα πράματα και να μη τελειώσει τίποτα. Το μόνο που έχει να παραδώσει είναι μια σειρά από βαρύγδουπα ‘ΘΑ’
• Θα παραδοθεί ,είπε, προς χρήση το πρώτο δημοτικό.
• Θα συνδεθεί, είπε, η Καστοριά με το φυσικό αέριο του ΤΑΠ.
• Θα αντικατασταθεί, είπε, το δίκτυο ύδρευσης.
• Θα χρηματοδοτηθούν, είπε, από τα ευρωπαικά προγράμματα τα Ραγκουτσάρια.
• Θα γίνει, είπε, το νέο πνευματικό κέντρο.
• Θα αλλάξει, είπε, όλο το δίκτυο ηλεκτροφωτισμού της πόλης.
• Δε βαριέσαι…
• Όπως έλεγε κι ο Ναστραντίν Χότζας, όλα μια ιδέα είναι…
• Ο Χότζας ελόγου του είχε ένα κλειδωμένο κελάρι, γεμάτο καλούδια και την ώρα του φαγητού πήγαινε και καθόταν απόξω, τηρώντας όλα τα αγαθά του από το πορτόφυλο.
• Επαιρνε στα χέρια μια σειρά παξιμάδια και δάγκωνε απ’ αυτά μεγάλες μπουκιές μονολογώντας:
• Ε ρε πιδάκι μ’, να τώρα βουτάω το φρέσκο ψωμάκι μου στο λάδι. Να τώρα αλείφω στο ψωμί μου βούτυρο μυρωδάτο. Να τώρα τρώω από κείνο το ηπειρώτικο τυρί. Να τώρα μασουλάω κείνες τις υπέροχες ξυδοελιές…
• Σαν τον Ανέστη και αυτός, απολάμβανε ένα σωρό υποθετικές απολαβές!Αλέκτωρ εφώνησε