Πλησιάζει ο καιρός που θα πάρουν μπρος τα καζάνια για τα τσίπουρα. Μαζί τους θα αρχίσουν να στήνονται τα γλέντια που τα συνοδεύουν, µε φίλους και συγγενείς να συγκεντρώνονται γύρω από τα τραπέζια της γιορτής.

Η παραγωγή του παραδοσιακού τσίπουρου αποτελεί πραγματική ιεροτελεστία. Τους μήνες Οκτώβριο, Νοέμβριο και Δεκέμβριο η περιοχή κινείται στους ρυθµούς των καζανιών. Η απόσταξη δεν είναι μια εύκολη και επιπόλαιη υπόθεση. Απαιτεί φροντίδα, υπομονή, παρατηρητικότητα και αγάπη για το απόσταγμα κάτι που γνωρίζουν καλά στο κτήμα Μπόραβου.

Ο αμπελώνας δημιουργήθηκε 25 χρόνια πριν από τον κύριο Δημήτρη Μπόραβο και τη σύζυγό του, Χαρίκλεια Μασιακού Μπόραβου. Ο Δημήτρης αν και γουνοποιός είχε μεράκι να κάνει αμπελώνα, στο όνειρο αυτό τον ακολούθησε και η σύζυγός του. Ο λόγος πολύ απλός , εικόνες και βιώματα από την παιδική του ηλικία! Ο πατέρας του διατηρούσε αμπελώνα στην Σιάτιστα. Αποφάσισε λοιπόν το κτήμα, που έως εκείνη τη στιγμή είχε μηλιές να το αλλάξει 

. Με μεράκι ξεκίνησε φυτεύοντας διάφορες ποικιλίες σταφυλιών. Σέφκα, Ροδίτη, Λιτσιτσίνες, Μοσχάτα δοκιμάζοντας αυτές και άλλες ποικιλίες για να δώσει αρώματα και γεύσεις στο τσίπουρό του.

Στόχος του ήταν να κρατήσει τις παραδοσιακές ποικιλίες και τις γεύσεις ζωντανές και αναλλοίωτες στο χρόνο! Έκτισε και διατήρησε παραδοσιακό καζάνι (άμβυκα) με ξύλα. Κοντά στο καζάνι έκτισε επίσης και έναν παραδοσιακό ξυλόφουρνο για τους μερακλήδες!

Μετά τον θάνατο του το κτήμα το ανέλαβαν τα παιδιά του. Η αγάπη για την Καστοριά, τον τόπο του, την γη, τον αμπελώνα οδήγησε τον μικρότερο γιο του, Νίκο Μπόραβο, παρά την καριέρα του σαν κομμωτής τόσο στην Καστοριά και την Θεσσαλονίκη, να ζει περισσότερο καιρό εδώ δίνοντας ξανά ζωή στον αμπελώνα και στο καζάνι συνεχίζοντας έτσι μια παράδοση ετών.

. Τώρα πλέον στον αμπελώνα τα παιδιά του δέχονται επισκέπτες, αλλά και άλλους αμπελουργούς να αποστάξουν το τσίπουρο τους. Τα κάρβουνα στην ψησταριά, είναι πάντα αναμμένα για τους μερακλήδες! Τσίπουρο ΜΠΟΡΑΒΟΥ