Πολλά και έντονα είναι τα ερωτήματα που τίθενται σχετικά με το μέλλον και την συμπεριφορά απέναντι στους πρόσφυγες-μετανάστες που φιλοξενούνται σε διάφορα ξενοδοχεία της Καστοριάς.
Αρχικά, και εν μέσω αντιδράσεων, υπήρχε μια ανησυχία για το χρονικό διάστημα που θα φιλοξενηθούν αυτοί οι άνθρωποι και ποιες θα είναι οι συνθήκες διαβίωσης τους, αλλά και οι επιπτώσεις στην τοπική κοινωνία. Πρόσφατα τέθηκε στο τραπέζι το θέμα των σχολίων και της εκπαίδευσης των παιδιών τους.
Τις τελευταίες ημέρες όμως και λόγω της εποχικότητας των εργασιών στον πρωτογενή τομέα, ιδιαίτερα στην συγκομιδή των μήλων και των φασολιών, προστέθηκαν και άλλα ερωτήματα. Και ενώ ο νομός μας μαστίζεται από τα μεγαλύτερα ποσοστά ανεργίας και οι αλλοδαποί εργάτες από την γειτονική χώρα λιγοστεύουν, αφού προτιμούν άλλες δουλειές ή απλά να ζουν από τα επιδόματα της ελληνικής κυβέρνησης, οι τοπικοί παραγωγοί στρέφουν το ενδιαφέρον τους προς τους μετανάστες που βρίσκονται στα ξενοδοχεία της Καστοριάς.
Έτσι λοιπόν, υπάρχει ένα ενδιαφέρον για απασχόληση των μεταναστών αυτών στις όμορες περιοχές που ασχολούνται με την μηλοκαλλιέργεια.
Μάλιστα, είναι πολλά τα ερωτήματα των αναγνωστών μας σχετικά με το ένα μπορούν και με ποιο τρόπο αυτοί οι άνθρωποι να απασχοληθούν στην συγκομιδή των μήλων.
Μετά από ερωτήσεις σε αρμόδιες υπηρεσίες, φαίνεται πως δεν υπάρχει ένας γενικός κανόνας για όλους τους φιλοξενούμενους, αφού έχει σημασία με τι καθεστώς βρίσκονται στην χώρα μας και από που προέρχονται.
Πάντως, αυτό που βγαίνει σαν συμπέρασμα είναι ότι η πόρτα της απασχόλησης δεν είναι ερμητικά κλειστή, τουλάχιστον για ορισμένους από αυτούς.
Κάτω λοιπόν υπό προϋποθέσεις, θα ήταν δυνατό να απασχοληθούν ορισμένοι εξ αυτών από Έλληνες εργοδότες με το καθεστώς των εργόσημων και μετά από άδεια των τοπικών αρχών, χωρίς όμως να είναι σε θέση κανείς να πει με πιο τρόπο θα φορολογηθούν αυτά τα εισοδήματα που θα προκύψουν και αν υπάρχουν επιπτώσεις για τους ίδιους, όσον αφορά τα επιδόματα που λαμβάνουν από την ελληνική κυβέρνηση και την Ε.Ε.
Όπως και να έχει, φαίνεται πως ο νομός μας ξαναζεί το οξύμωρο και αντιφατικό σενάριο με την αυξανόμενη απασχόληση των Αλβανών τότε μεταναστών σε περιόδους σοβαρότατων κρίσεων και ανεργίας στην γουνοποιία.
Αυτή την φορά πρωταγωνιστές φαίνεται να είναι οι μετανάστες-πρόσφυγες, που πάλι εν μέσω υψηλότατης ανεργίας στον νομό μας δυστυχώς στρεφόμαστε σε εξωτερικούς παράγοντες για κάλυψη των όποιων ευκαιριών απασχόλησης, γεγονός που σίγουρα δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητο από κανέναν μας.
Θεοδώρα Κωτσοπούλου