• Κανείς δεν σκέφτεται σήμερα να περιτειχίσει μία πόλη. Ηταν κάτι που συνέβαινε στην αρχαιότητα μα όχι πια. Ό,τι τείχη έχουν διατηρηθεί έως σήμερα στις πόλεις μας, είναι υπολείμματα μιας παρωχημένης εποχής. Παρ’ όλα αυτά, κανείς δεν αρνείται ότι αποτελούν πολύ όμορφα και γραφικά υπολείμματα.

• Στην Καστοριά, από τις μεγάλες γραμμές των τειχών που διέτρεχαν τα δύο μήκη της πόλης, το βόρειο και το νότιο, δεν έχουν απομείνει παρά ελάχιστα τμήματα, σε σημεία μόνον όπου η ιδιομορφία του εδάφους δεν επέτρεψε την σύγχρονη ανοικοδόμηση. Οπου αλλού αυτή στάθηκε εφικτή τα τείχη αφανίστηκαν. Αυτό συνέβη ακόμη και μετά από ρητές δεσμεύσεις των εργολάβων προς την αρχαιολογική υπηρεσία πως θα τα σεβαστούν. Δεν τα σεβάστηκαν. Κομματάκι- κομματάκι οι δομές τους γκρεμίστηκαν, οι πέτρες τους ξηλώθηκαν και πετάχτηκαν ως κατασκευές ουδέποτε υπάρξασες.

• Τα πιο συμπαγή και χαρακτηριστικά μήκη τειχών που έχουν πλέον απομείνει στην πόλη είναι αυτά της εισόδου της πάλαι ποτέ καστοριανής νήσου, της κεντρικής πύλης δηλαδή, αλλά κι αυτά κατατεμαχισμένα. Μια συστοιχία βρίσκεται έμπροσθεν του Δημαρχείου προς Βορράν και άλλη μία εκτείνεται όπισθεν του 4ου δημοτικού προς Νότον. Συν βεβαίως και το και το ακροπύργιο συγκρότημα της ακρόπολης, πέριξ της Κουμπελίδικης.

• Το ζήτημα είναι, τι κάνουμε για να διαφυλάξουμε από δω και πέρα τα λίγα αυτά τμήματα που απέμειναν για να μας υπενθυμίζουν τις ημέρες της αρχαίας δόξας της πόλης μας…

• Σχεδόν τίποτα. • Τα έχουμε εγκαταλείψει βορρά στις επιθέσεις του καιρού και του χρόνου.

• ….και της βλάστησης. • Μέσα στις εγκοπές των λίθων της άρμωσης χώθηκαν συν τω χρόνω κάποιοι σπόροι δέντρων και φυτών που -περιέργως πως- βρήκαν το περιθώριο να απλώσουν ρίζες να ανδρωθούν και να σηκώσουνε κορμούς και στελέχη.

• Τα βλέπαμε και τα αφήσαμε με την λογική του ‘έλα μωρέ φυτά είναι, πράσινο είναι, απλώς ομορφαίνουνε τον τόπο’.

• Τα φυτά όμως αυτά και το πράσινο θεριέψανε και ατημέλητα όπως αφέθηκαν ήρθαν και έδεσαν χοντρούς κορμούς και ρίζες και άρχισαν σιγά σιγά να χώνονται όλο και πιο βαθιά μέσα στις συναρμώσεις να τις διασπούν να τις ανοίγουν και να γρεμίζουνε την λιθοδομή ολόκληρη

• Αμα επισκεφθείτε τουλάχιστον το νότιο κομμάτι, από την πλευρά της εισόδου της παλαιάς ΔΕΥΑΚ, θα φρίξετε. Δέντρα ύψους πέντε μέτρων έχουν σαν βάση τους το ίδιο το τείχος και σχηματίζουν ολόκληρο δάσος επάνω του. Οι ρίζες τους έχουν ξεπατώσει ήδη καμπόσες πέτρες και συνεχίζουν. Αν αυτά δεν κοπούν και δεν απομακρυνθούν πάραυτα, το τείχος ασυζητητεί θα καταρρεύσει.

• Είναι καθαρά ζήτημα χρόνου αυτό να συμβεί.