Οι κάτοικοι και οι περιουσίες τους βρίσκονται στο έλεος, των διερχόμενων μεταναστών, που μόνοι τους αποφάσισαν να συνεχίσουν το ταξίδι τους προς την «γη της επαγγελίας», την Ευρώπη , αγνοώντας τους νόμους για την παροχή
ασύλου και εκμεταλλευόμενοι την ελλειπή φύλαξη των περασμάτων, για την οποία, φυσικά, δεν ευθύνεται η αστυνομεύουσα αρχή, για πολλούς λόγους, που δεν θα αναλύσουμε και δε θα τους επιρρίψουμε καμιά ευθύνη, γιατί επιτελούν το έργο τους στο έπακρον και στο ακέραιο,βάσει των δυνατοτήτων τους.
Για να γίνουμε πιο συγκεκριμένη , κάτοικος του ορεινού χωριού Άνω Πτεριά, που ειναι πλέον στους μετανάστες, γνωστό πέρασμα,γιατί μέσω κινητών οι πρώτες ομάδες μεταναστών που κινούνται εκεί ενημερώνουν τις ακόλουθες. Στην Ανω Πτεριά λοιπόν, κάτοικος βρήκε παραβιασμένη την πόρτα του στάβλου του, και εισερχόμενος μετά σ’αυτόν διαπίστωσε ότι κάποιοι διανυκτέρευσαν εκεί , γιατί βρήκε υπολείμματα τροφών και σακούλες με ανθρώπινα περιτώματα. Επίσης με έκπληξη διαπίστωσε ότι του κλέψανε το φωτοβολταϊκό πίνακα , αφού τον ξήλωσαν, για να τον χρησιμοποιήσουν ως ενεργειακή πηγή για την φορτίσει των κινητών τους .
Οι κάτοικοι αυτού του χωριού στο παρελθόν, απο της ενάρξεως του μεταναστευτικού , πρόσφεραν σ’αυτούς τους ανθρώπους, τροφή , νερό , ρεύμα και εφόδια για το πεζοπορικό ταξίδι, αποδεικνύοντας περίτρανα ότι δεν τρέφουν ρατσιστικά αισθήματα, αλλά αλληλεγγύης προς αυτούς τους δεινοπαθούντες . Όταν όμως δεν γίνεται σεβαστό το δικό τους δικαίωμα για ευνομία και ήρεμη διαβίωση, τότε, τι να υποθέσουν;;
Εν κατακλείδι οι άνθρωποι αυτοί , δεν ζητούν κάτι , απλά και μόνο την προστασία τους και την προστασία των περιουσιών τους. Ευχαριστώ !!!
Κραυγή αγωνίας… από τους κατοίκους των παραμεθόριων χωριών, της διασυνοριακής γραμμής Ελλάδας – Αλβανίας.