• Σύμφωνα με όλα τα μηνύματα κι απ ό,τι λένε οι ξενοδόχοι, αυτό το τελευταίο Σαββατοκύριακο του χρόνου ήταν το πιο ακμαίο της χρονιάς. Η προσέλευση ξένων στην πόλη και στην περιοχή υπήρξε μεγάλη.
Συνέπεσε όμως με την δραματική χειροτέρευση του καιρού που περιόρισε κατά πολύ την κίνηση τους σε ανοικτούς χώρους και μείωσε πολύ την καταναλωτική τους περιήγηση και διάθεση στην αγορά.
• Για τα δε προηγούμενα Σαββατοκύριακα του ‘19 (με εξαίρεση εκείνου της 28ης Οκτωβρίου) καλύτερα να μην πούμε τίποτα. Αφυδατωμένα όλα τους και υποτονικά.
• Εξίσου αφυδατωμένη κι η αγοραστική συμπεριφορά των ντόπιων, σε τέτοιο μάλιστα βαθμό σνομπαρίσματος, ώστε ανάγκασε την περιφερειακή διοίκηση να παράξει ειδικό σποτ υπενθύμισης του κοινού ότι ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙ να υπάρχει και να λειτουργεί καστοριανή αγορά…
• Επί ματαίω προφανώς, μιας κι ένα σωρό ομάδες και σύλλογοι έχουν φτάσει σε τέτοιο σημείο αδιαφορίας ώστε να οργανώνουν εκδρομές για ψώνια και ψυχαγωγία σε άλλες πόλεις της βόρειας και κεντρικής Ελλάδας.
• Παρ’ όλες τις προσπάθειες του Δήμου η Καστοριά φέτος οικονομικά και κοινωνικά δεν τα πήγε διόλου καλά την περίοδο των γιορτών.
• Υπήρξε είναι αλήθεια ένα θυελώδες ξεκίνημα με την συναυλία του Χατζηγιάννη (της οποίας η αεροφωτογραφία προβλέπω πως θα γίνει κλασσικό σημείο αναφοράς για τους ιστορικούς του μέλλοντος) αλλά από εκεί και πέρα τα πράγματα εξελίχθηκαν μάλλον στο ρελαντί.
• Κατ’ αρχήν η φωταγώγηση κι ο στολισμός των σπιτιών.
• Άλλες χρονιές δεν υπήρχε μπαλκόνι δίχως φωτάκια και παραθύρι δίχως εορταστικά στολίδια. Η Καλλιθέα ειδικά αποτελούσε ένα αληθινό κόσμημα της καστοριανής χριστουγεννιάτικης νύχτας. Φέτος ελάχιστα νοικοκυριά μπήκανε στον κόπο. Πέρα από τις κεντρικές φωταγωγημένες από τον Δήμο λεωφόρους, οι γειτονιές παραμένουν κατά το μάλλον ή ήττον σκοτεινές.
• Δεύτερον οι σεργιανοπαρέες με τα χάλκινα. Θυμάστε τον περυσινό καυγά για το αν θα έπρεπε να επιτρέπεται το νυχτερινό νταβαντούρι τις μέρες πριν από το τριήμερο των Ραγκουτσαριών? Ε λοιπόν φέτος δεν τέθηκε καν θέμα προς διαφωνία. Το πρόβλημα λύθηκε από μόνο του, μιας κι έως τώρα δεν βγήκε καμία τους. Πού λεφτά για τέτοια σπάταλα ξεφαντώματα….
• Τρίτον τα μπαρμπεκιουπάρτυ των μαγαζιών. Άλλες χρονιές γέμιζαν τσίκνα τα απογεύματα των εορτών από τις πρόχειρες υπαίθριες ψησταριές που στήνανε οι μαγαζάτορες σε κάθε στροφή της κάτω αγοράς και κατά μήκος της νότιας παραλίας. Φέτος ούτε μία. Το «ελάτε γνωστικοί να φάτε του τρελού το βιός» φέτος δεν ίσχυσε.
• Τέταρτον τα καλαντερίσματα των παιδιών. Δεν ξέρω πόσα παιδιά έχουν απομείνει πια σε αυτή την πόλη, αλλά ελάχιστα από αυτά έδειξαν διάθεση να βγουν τα Χριστούγεννα και να ψάλλουν τα κάλαντα στους δρόμους. Άλλες χρονιές οι νοικοκυρές δεν προλάβαιναν να ανοιγοκλείνουνε τις πόρτες. Φέτος νέκρα, ερημιά και κακοδιάθεση. Όλα τα ψιλά που ετοιμάσανε οι αρχόντοι έμειναν αξόδευτα μέσα στα τασάκια.
• Πέμπτον το χριστουγεννιάτικο θεματικό πάρκο. Αν εξαιρέσει κανείς τις τρεις πρώτες μέρες λειτουργίας του και τα Σαββατοκύριακα που κάπως ανεβαίνει η προσέλευση κι η κίνηση τις άλλες μέρες και εκεί τα πράγματα είναι υποτονικά. Μόνο το παγοδρόμιο κάπως δουλεύει αλλά έτσι ‘μαγικό’ χωριό δεν γίνεται….
• Η κίνηση στα μαγαζιά με τα τουριστικά είδη ελάχιστη. Η πληρότητα στις καφετέριες -ειδικά μετά τον θανατηφόρο νόμο απαγόρευσης του καπνίσματος- στοιχειώδης.
• Το σουλάτσο στην Μητροπόλεως ανύπαρκτο, στην βόρεια παραλία καθαρά αθλητικό και στην νότια, εξαιρετικά αραιό.
• Ο Δήμος έκανε βέβαια ότι μπορούσε. Με ελάχιστα μέσα σχεδίασε μια ολόκληρη σαιζόν εκδηλώσεων προκειμένου να ενθαρρύνει την κοσμικότητα, να ανεβάσει το ηθικό των κατοίκων, να λαμπρύνει την πόλη και να ικανοποιήσει τους ξένους επισκέπτες.
• Μέχρι στιγμής τίποτε απ όλα αυτά δεν φάνηκε αρκετό.
• Ας ελπίσουμε ότι τα πράγματα θα εξελιχθούν καλύτερα τις επόμενες ημέρες στο δικό μας τουλάχιστον εορταστικό τριήμερο όλου του έτους. Τα καστοριανά μας Ραγκουτσάρια!