Ακόμη μια θλιβερή, και άκρως επικίνδυνη πρωτιά, τόσο για τους πολίτες της (γυναίκες και μωρά) όσο και για το μέλλον της, έχει η χώρα μας, και φαίνεται ότι κανείς δεν κάνει τίποτα για να το αλλάξει αυτό,
Ρεπορτάζ: Σωτήρης Σκουλούδης
Εικονολήπτης: Χάρης Γκίκας
παρά τις επίμονες προειδοποιήσεις από διεθνείς οργανισμούς που κρούουν εδώ και καιρό τον κώδωνα του κινδύνου.
Αναφερόμαστε στην – με ακρίβεια στον όρο – «μάστιγα» των καισαρικών, του εγχειρητικού τρόπου γέννησης δηλαδή, μια πρακτική που τείνει να γίνει πάγια και συμβαίνει στην Ελλάδα, με μεγάλη διαφορά, περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη χώρα της Ευρώπης. Η γέννηση με καισαρική εκτός από τους κινδύνους που προκαλεί για τη μητέρα και το νεογέννητο, φαίνεται πως αποτελεί επίσης έναν ακόμη παράγοντα που επιτείνει το εφιαλτικό δημογραφικό πρόβλημα της Ελλάδας.
Όπως δείχνουν τα στοιχεία – ανεπίσημα διότι επίσημα σπάνια τηρούνται – η χώρα μας ξεπερνάει το επίσημο ποσοστό που προτείνει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (που είναι 15%) κατά 4,5 ή και 6 φορές! Ενδεικτικά, σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία του ΟΟΣΑ, στη Φινλανδία το αντίστοιχο ποσοστό είναι 15.77%, στη Σουηδία 17.26%, στην Ισπανία 25%, στην Αγγλία 25.2%, στη Γερμανία 30.8% και στη γειτονική μας Ιταλία 35,7%. Στην Ελλάδα το αντίστοιχο ποσοστό κυμαίνεται από το 58% στο 66%, κατά μέσο όρο.
Τη «μαύρη »πρωτιά στη χώρα μας φαίνεται ότι την έχει νοσοκομείο της Δυτικής Ελλάδας (8 στις 10 γεννήσεις γίνονται με καισαρική) και νησιά του Ιονίου, όπου το ποσοστό μπορεί να φτάσει και τις 9 στις 10!
Όλα αυτά, ενώ στο εξωτερικό όταν ο γιατρός πραγματοποιεί καισαρική τομή, υποχρεούται να υποβάλλει δικαιολογητική έκθεση για την επιλογή του αυτή. Στην Ελλάδα όμως η κατάσταση είναι εντελώς ανεξέλεγκτη.
Δείτε κάποια ενδεικτικά ανεπίσημα ποσοστά από μαιευτήρια της χώρας:
Και πρέπει να υπάρχει μια αιτία για αυτό το πρόβλημα, που βλάπτει πρωτίστως τις μητέρες, ενώ εν συνεχεία σε πολλές περιπτώσεις τις οδηγεί στην αποθάρρυνση της επανάληψης της τεκνοποίησης, μιας που από φυσιολογική -και ευτυχή- διαδικασία, λόγω αυτών των πρακτικών μετατρέπεται σε επώδυνες χειρουργικές επεμβάσεις.
Φυσικά δεν αναφερόμαστε στις περιπτώσεις που η καισαρική επιβάλλεται ιατρικά, αναρωτιόμαστε όμως γιατί υπάρχει αυτή η τεράστια απόκλιση της χώρας μας με πολλές άλλες χώρες του κόσμου…
Μια πρώτη «ανάγνωση» του προβλήματος έγκειται στις διαφορές των αμοιβών που δίνονται για τις καισαρικές, οι οποίες μπορεί να είναι και 30% πιο αυξημένες σε αυτές τις περιπτώσεις. Η καισαρική επίσης αποτελεί ταλαιπωρία για τη μητέρα, όχι όμως και για τον γιατρό, που ορισμένες φορές, κι από ορισμένους, προτιμάται ως μέθοδος για… προσωπικούς λόγους… Χαρακτηριστικά, αναφέρουμε ότι παρατηρείται έξαρση των ποσοστών γεννήσεων με καισαρική -δηλαδή άμεσα και γρήγορα για τον γιατρό- ημερομηνίες πριν από… αργίες (24 Μαρτίου, 24 Δεκεμβρίου κ.α.).
Ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματά του.
Το υπουργείο Υγείας θα έπρεπε ήδη να έχει ενσκύψει πάνω από το πρόβλημα, αντί για αυτό όμως το έκανε ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, ο οποίος εκπόνησε ειδική μελέτη για την κατάσταση στη χώρα μας.
Διαβάστε τη μελέτη εδώ.
Το ζήτημα έχει αναδείξει τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας η Κωνσταντίνα Νούσια, έμπειρη Μαία, με εξειδίκευση στον Φυσιολογικό Τοκετό Μετά από Καισαρική τομή (ΦυΤΜΑΚ vbac), με μεταπτυχιακούς τίτλους και Υποψήφια Διδάκτωρ Ιατρικής Αθηνών, διαχειρίστρια του ειδικού portal υγείας EimaiMaia.gr και μέλος κατά καιρούς επιτροπών που έχουν γνωμοδοτήσει στην ελληνική Βουλή για την κατάσταση αυτή.
Πώς συνδέονται οι καισαρικές με την υπογονιμότητα
Όπως εξηγεί η Κωνσταντίνα Νούσια στον φακό του zougla.gr, «στην Ελλάδα έχουμε μετατρέψει ένα φυσικό φαινόμενο που είναι ο τοκετός, σε ιατρικοποιημένη πράξη, δηλαδή σε ένα μεγάλο κοιλιακό χειρουργείο που μπορεί να έχει πάρα πολλές επιπλοκές για τη μητέρα». Τα ιατρικά ζητήματα που ανακύπτουν αφορούν τόσο στο νεογέννητο (αυξημένες πιθανότητας ανάπτυξης αυτοάνοσου, παχυσαρκίας, εμφάνιση Οξείας λεμφοβλαστικής λευχαιμίας, αυτισμός) όσο και στη μητέρα (αυξημένος κίνδυνος υστερεκτομής, αιμορραγίας, λοίμωξης, συμφύσεων αλλά και εμφάνισης επιπωματικού ή/και διεισδυτικού πλακούντα, αποκόλλησης πλακούντα και έκτοπης κύησης σε επόμενη εγκυμοσύνη).
Επίσης, η μητρική θνησιμότητα στις 100.000 καισαρικές είναι 96 γυναίκες. Το αντίστοιχο ποσοστό στον φυσιολογικό τοκετό μετά από καισαρική είναι μόλις 19 γυναίκες, στους 100.000 φυσιολογικούς τοκετούς. Στον φυσιολογικό τοκετό το ποσοστό πέφτει στη μόλις μία ανά 100.000.
Όλα αυτά, και κυρίως δε, η διαδικασία, δημιουργούν μια τέτοια δυσάρεστη κατάσταση για τη μητέρα, που καθιστά πιο δύσκολη την επόμενη γονιμοποίηση, τόσο για σωματικούς όσο και για ψυχολογικούς λόγους.
«Στην Ελλάδα δεν γεννιούνται όσα παιδιά θα έπρεπε. Και ένας λόγος είναι η τοκοφοβία – το άγχος που δημιουργείται στη γυναίκα που περνάει από μία διαδικασία χειρουργείου, που δεν θέλει να το ξαναβιώσει. Για τη γυναίκα είναι τόσο τρομακτικό αυτό που λαμβάνει, που δεν απολαμβάνει την έλευση του παιδιού της», τονίζει η Κωνσταντίνα Νούσια.
Στη γειτονική Ιταλία έγινε μια σχετική έρευνα ακριβώς για αυτό το ζήτημα. «Βρέθηκε στατιστικά ότι στην Ιταλία δεν θα γεννηθούν 20.000 παιδιά τον χρόνο, λόγω ακριβώς των καισαρικών. Κατ’ αναλογία ας φανταστούμε και στην Ελλάδα πόσα παιδιά θα μπορούσαν, αλλά δεν γεννιούνται»…
Τι πρέπει να γίνει; Καταρχάς να εκπαιδευτούν και να μετεκπαιδευτούν οι επαγγελματίες της υγείας στον φυσιολογικό τοκετό, αναφέρει η έμπειρη Μαία, συμπληρώνοντας πως αποτελεί βασικό πρόβλημα και η έλλειψη γνώσης των νέων γονέων, οι οποίοι θα πρέπει οπωσδήποτε να ενημερώνονται, ώστε μέσα από τη γνώση να απαιτήσουν και τις καλύτερες συνθήκες που αξίζουν…
«Μια πραγματική φροντίδα στην κοινωνία μας και για τη λύση του δημογραφικού, είναι η φροντίδα της μητέρας και τα μέτρα στήριξης της μητρότητας. Ας το αποφασίσουμε επιτέλους. Σε 30 χρόνια θα μείνουμε μόνο 8 εκατομμύρια Έλληνες. Έχουμε πέσει στην παγίδα της υπογεννητικότητας και θα πρέπει να βγούμε με κάθε τρόπο», καταλήγει η Κωνσταντίνα Νούσια…