Σήμερα στην ανατολή του 2020 στον οικισμό της Κορησού υπάρχουν αρκετά ζητήματα που χρήζουν επίλυσης… Θέματα λειτουργικότητας -καθημερινότητας που δεν αποτελούν μοναδικό προνόμιο διαμαρτυριών για την περιοχή μας καθώς ταλανίζουν ευρύτερα τα γεωγραφικά διαμερίσματα του χάρτη!!!
Αυτό που σίγουρα είναι ιδιαιτέρως δυσάρεστο ειδικότερα για τους μόνιμους κατοίκους της κωμοπόλεως μας είναι η βιτρίνα της!!! Κάποτε ήταν λαμπερή, απαστράπτουσα αποτελώντας πραγματικό πόλο έλξης ενώ στις μέρες μας αποτελεί με ελάχιστες εξαιρέσεις «νεκρή ζώνη»!!!
Η Ξενοδοχειακή μονάδα «ΑΧΙΛΛΕΙΟΝ» και μετέπειτα «GIORGIO IN» υπήρξε για τρείς και πλέον δεκαετίες ότι καλύτερο και εντυπωσιακότερο είχε να επιδείξει ο οικισμός μας!!! Χιλιάδες τουρίστες, έμποροι, αθλητές, εκδρομείς πέρασαν από την πύλη της Κορησού δίνοντας πνοή,φώτα,κίνηση στην καθημερινότητα μας!!! Κοντά στον ξενοδοχείο έπαιρναν ζωή όλα τα τριγύρω καταστήματα του χωριού!!!
Την άνοιξη του 2014 τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετώπισε η επιχείρηση έφεραν μοιραία το λουκέτο στην εξώπορτα που δεν έφυγε ποτέ ως σήμερα!!! Η δεύτερη μεγάλη μαχαιριά για την βιτρίνα ήταν το κλείσιμο του ιστορικού περιπτέρου στον κεντρικό δρόμο του χωριού!!!
Το περίπτερο του κυρ’ Ανδρέα μεγάλωσε γενιές και γενιές αποτελώντας σημείο αναφοράς για όλους!!! Ο καθένας μας έχει να διηγηθεί μία μικρή η μεγάλη ιστορία από τα διαλείμματα του δημοτικού σχολείου επισκεπτόμενος όντας μαθητής το συγκεκριμένο περίπτερο!!! Πολλές φορές υποστηρίζουμε πως η ανάπτυξη βοηθά στο να γίνονται πιο ευέλικτες και λειτουργικές οι κοινωνίες από την άλλη πλευρά όμως αποτελεί σε κάποιες περιπτώσεις αιτία πραγματικής καταστροφής!!! Κάτι τέτοιο έζησε στον απόλυτο βαθμό ο τελευταίος ενοικιαστής του περιπτέρου ο μακαρίτης ο Θόδωρος, όταν ο δρόμος για την συμπρωτεύουσα Θεσσαλονίκη έπαψε πλέον να περνά μέσα από τον οικισμό, με αποτέλεσμα το μαρτύριο της σταγόνας στην έλευση πελατών να ξεκινήσει… αποτελώντας την αρχή του τέλους και γι αυτήν την επιχείρηση!!!
Πλέον μόνο κάποια ιδιωτικής μορφής πρωτοβουλία θα μπορούσε να βοηθήσει ώστε να αναζωπυρωθεί η φωτιά που έκαιγε για χρόνια στην βιτρίνα του χωριού!!! Οι προβλέψεις δεν είναι ιδιαιτέρως αισιόδοξες αλλά μηδένα προ του τέλους μακάριζε…
Άλλωστε τα φώτα σε μία σκηνή υπάρχουν για να σβήνουν και να ανάβουν και όχι για να διατηρούνται εσαεί σε μία συγκεκριμένη θέση!!!
Ο Υπογράφων Θεμελής Αναστάσιος