Αν κάποιος δεν έχει ακούσει παλαιότερες δηλώσεις του βουλευτή Καστοριάς κ. Ζήση Τζηκαλάγια και δεν έχει κατανοήσει σε βάθος την στρατηγική που ο συγκεκριμένος πολιτικός έχει κατά νου, τότε η προχθεσινή του δήλωση προς τα μαζικά μέσα ενημέρωσης θα του ακουγόταν πολύ ιδιόμορφη.
«Θεωρώ» είπε ο κ. Τζηκαλάγιας «πως το αεροδρόμιο Δυτ. Μακεδονίας της Καστοριάς πρέπει να συνδέεται με δυο πτήσεις καθημερινά με την Αθήνα. Αυτό θα καταστεί εφικτό με την κατασκευή της σήραγγας της Κλεισούρας.» Τι αλήθεια μπορεί να σημαίνει αυτό, έστω και με την περίεργη σύνταξη που διατυπώθηκε? Πως άπαξ και τα καταφέρουμε να τρυπήσουμε το βουνό κάτω από την Κλεισούρα θα πετύχουμε να πετάνε δυο αεροπλάνα την ημέρα μεταξύ Αθήνας- Καστοριάς? Θα γίνουμε έτσι οι πρώτοι άνθρωποι στον κόσμο που θα έχουμε κατασκευάσει μια ιπτάμενη σήραγγα? Όχι βέβαια!! Δεν έχουμε να κάνουμε εδώ με ένα τούνελ που βοηθά τις πτήσεις, αλλά με μια ελλιπή διατύπωση της πολύ πιο σύνθετης σκέψης του βουλευτή. Αυτό που ήθελε να πει (και που σε άλλες συνεντεύξεις του έχει αναλυτικότερα αποκαλύψει) είναι τον ρόλο που πιστεύει ότι μπορεί να διαδραματίσει το έργο της διάτρησης του Μουρικίου στην αναβάθμιση του αεροδρομίου Αριστοτέλης του Αργους Ορεστικού. Αυτή την στιγμή στην δυτική Μακεδονία, μας λέει ο κ. Τζηκαλάγιας, βρίσκονται σε λειτουργία δύο αεροδρόμια. Ένα της Καστοριάς και ένα της Κοζάνης. Εκαστο εξ αυτών εξυπηρετεί αυτονομημένα τμήμα μόνον της όλης επικράτειας. Κι αυτό που κυρίως μας ενδιαφέρει, το δικό μας αεροδρόμιο, καλύπτει έναν πολύ περιορισμένο δημογραφικό στόχο 40-50.000 ανθρώπων, τον πληθυσμό του νομού Καστοριάς και μόνον. Αν η λειτουργία του στρατιωτικού αεροδρομίου της Κοζάνης περιοριστεί στους λόγους για τους οποίους κατασκευάστηκε εξαρχής και αν η σήραγγα της Κλεισούρας υλοποιηθεί ποτέ, τότε στην ‘πελατεία’ του αεροδρομίου Καστοριάς αυτομάτως θα προστεθεί και ο πληθυσμός Αμυνταίου-Πτολεμαίδας, πιθανότατα και ο πληθυσμός Κοζάνης- Φλώρινας και -γιατί όχι- και οι πληθυσμοί της νότιας επικράτειας των Σκοπίων και της εντεύθεν των Αλπεων Αλβανίας.
Σε μια τέτοια περίπτωση, η αεροπορική πίττα θα γίνει τόσοοοοοο μεγάλη, ώστε θα δικαιολογεί πια και δύο και τρείς πτήσεις την ημέρα. Αυτός είναι ο ολοκληρωμένος -και με ορθότερο συντακτικό- δοσμένος συλλογισμός του Βουλευτή. Κανένας ωστόσο δεν είναι ακόμα σε θέση να καταλάβει πόσο μεγάλη βαρύτητα αποδίδει σε αυτό το συγκεκριμένο πλάνο ο κ. Τζηκαλάγιας.
Πρόκειται μήπως για μια πρωτόλεια επικοινωνιακή του προσπάθεια να δικαιολογήσει- έστω και εκ των υστέρων- ένα διαφαινόμενο ως πρακτικά δευτερεύον και άγονο οδικό έργο που στοχεύει ,παράκαιρα, στο να συνενώσει δυο υποβαθμισμένες περιοχές, ή πρόκειται στ’ αλήθεια για το ξεδίπλωμα και την υλοποίηση μιας ιδιοφυούς ιδέας, δημιουργίας ενός μονοπωλιακού πόλου εξυπηρέτησης μιας τεράστιας διασυνοριακής περιοχής?
Ο χρόνος και οι επόμενες συνεντεύξεις του κ. Τζηκαλάγια θα μας το δείξουν. Προς το παρόν πάντως η όλη του σπουδή μοιάζει σαν να θέλει να βάλει το κάρο μπροστά από τα άλογα…
Του Λ. Εκιντζόγλου –