Πριν από λίγες ημέρες, σε μια ακόμα μυστική και έκτακτη σύσκεψη των αρμόδιων φορέων της περιοχής μας,προτάθηκε επισήμως και εγγράφως να τεθεί ο νομός μας σε καραντίνα και κατάσταση έκτακτης ανάγκης.

Αν και αρχικά η πρόταση αυτή φάνηκε να εκφράζει το σύνολο των κατοίκων της Καστοριάς, όσο περνάει ο χρόνος αρχίζουν να ακούγονται και δεύτερες σκέψεις κατά πόσο ουσιαστικά θα ήταν μια λύση και αν αυτή αποτελεί άραγε την βέλτιστη για την περιοχή μας.

Πιο συγκεκριμένα, πολλοί είναι αυτοί που ανησυχούν για φαινόμενα στιγματισμού, τόσο σε άτομα και επαγγελματικούς κλάδους όσο και σε ολόκληρη την κοινωνία και τον τόπο μας. Ήδη τα παραδείγματα των μαζικών ακυρώσεων σε κρατήσεις ξενοδοχείων στην αρχή δημοσιοποίησης των πραγμάτων δώσανε το στίγμα.

Τίποτα όμως δεν προδίκαζε το φαινόμενο αποκλεισμού των παραγωγών και πωλητών της Καστοριάς από τις λαϊκές αγορές της ευρύτερης περιοχής. Επιπλέον, οι άμεσες αρνητικές επιπτώσεις της καραντίνας στους κτηνοτρόφους των χωριών στο Βόιο δείχνει ότι δεν υπάρχουν τα μέσα και οι πόροι για να αντισταθμιστούν τα χαμένα έσοδα και εισπράξεις.

Εξάλλου, η γραφειοκρατία και η αναποτελεσματικότητα του ελληνικού κράτους δεν δίνει πολλές ελπίδες για αντισταθμιστικά οφέλη στις τοπικές επιχειρήσεις που θα πληγούν.

Τέλος, σε μια περιοχή που εδώ και καιρό δείχνει να προσανατολίζεται στον τουρισμό και να επενδύει στην προσέλκυση επισκεπτών θα είναι ίσως μεγάλη απώλεια να μείνει η Καστοριά στην μνήμη όλων σαν η πιο ”μολυσμένη” περιοχή της Ελλάδος.

Μήπως θα πρέπει να ξανασκεφθούμε, ειδικά οι αιρετοί μας, τα υπέρ και κατά της όποιας επιλογής; Για το καλό το δικό μας και της Καστοριάς.