Ο κινηματογράφος μας φέρνει σε οπτική επαφή με τοποθεσίες που ποτέ δεν είχαμε επισκεφθεί, βουνά, παραλίες, μεγαλουπόλεις, δάση, ακόμη και με το ηλιακό μας σύστημα. Όταν αφαιρείς από την εξίσωση μιας ταινίας τα εξωτερικά γυρίσματα και τοποθετείς ολόκληρη τη δράση σε ένα δωμάτιο ή ένα σπίτι, τότε πρέπει να συμβούν τρομερά πράγματα σε ορισμένους τομείς ώστε η ταινία να έχει ενδιαφέρον και να συναρπάσει το θεατή.
Στην παρακατω λίστα θα βρείτε 12 ταινίες όπου οι σκηνοθέτες κατάφεραν να εγκλωβίσουν σε τέσσερις τοίχους, δυνατές ιστορίες, μοιραίους πρωταγωνιστές, εντυπωσιακούς διαλόγους και απρόσμενες ανατροπές, δημιουργώντας ταινίες που κόβουν την ανάσα.
12 Angry Men (1957)
Δώδεκα ένορκοι καλούνται να αποφασίσουν για την αθωότητα ενός έγχρωμου νεαρού που κατηγορείται για φόνο. Μια ταινία για τα κοινωνικά στερεότυπα σε μια ταινία που, δυστυχώς, είναι επίκαιρη και στην εποχή μας, σχεδόν 60 χρόνια μετά. Εκλπηκτικές εμηνείες από τους Χένρι Φόντα, Λι Τζεϊ Κομπ και υποδειγματική σκηνοθεσία από τον Σίντεϋ Λιούμετ.
Rear Window (1954)
Την δική του… καραντίνα βιώνει ο αγαπημένος πρωταγωνιστής του Άλφρεντ Χίτσκοκ, Τζέιμς Στιούαρτ, ένας φωτογράφος που έχει σπάσει το πόδι του στην προσπάθεια να τραβήξει την καλύτερη φωτογραφία σε πίστα αγώνων ταχύτητας. Τι άλλο να κάνεις ώστε να περάσει ευχάριστα η ώρα στον εγκλεισμό από το να χαζεύεις την καθημερινή ρουτίνα των γειτόνων που – εν απουσία κλιματισμού μέσα στο κατακαλόκαιρο, ζουν με όλα τους τα παράθυρα ανοιχτά. Σύντομα όμως, θα δει κάτι που θα τον αναστατώσει.
The Hateful Eight (2015)
Ο Ταραντίνο, στην όγδοη ταινία του, μεταφέρει τη δράση των γουέστερν στους τέσσερις τοίχους μιας καλύβας και το αποτέλεσμα είναι συναρπαστικό.
The Sunset Limited (2011)
Βασισμένη στο ομότιτλο έργο του Bραβευμένου με Πούλιτζερ συγγραφέα Κόρμακ ΜακKαρθι, η ταινία καταγράφει την σχέση δύο διαμετρικά διαφορετικών ανδρών, ένα μαύρο πρώην κατάδικο φυλακών (Σάμιουελ Λ. Τζάκσον) που υποστηρίζει ότι ακούει τη φωνή του Χριστού και ένα λευκό καθηγητή (Τόμι Λι Τζόουνς) τον οποίο σώζει ο πρώτος από την απόπειρά του να αυτοκτονήσει πέφτοντας στις γραμμές του τρένου Σάνσετ Λίμιτιντ. Οι δυο αγαπημένοι πρωταγωνιστές και το γεγονός ότι έρχονται κατά μέτωπο αντιμέτωποι σε ολόκληρη την ταινία, αρκούν από μόνα τους να κάνουν την ταινία εξαιρετικά ελκυστική.
Carnage (2011)
Μπορεί να μην συγκαταλέγεται στις πέντε καλύτερες της πλούσιας κι αξιοζήλευτης φιλμογραφίας του Ρομάν Πολάνσκι, παρόλα αυτά ο Γαλλο-Πολωνός σκηνοθέτης έχει αποδείξει ότι γνωρίζει πολύ καλά πως να στήνει φιλμικούς εφιαλτες σε κλειστά δωμάτια. Βασισμένη στο βραβευμένο με Tony θεατρικό της Γιασμίνα Ρεζά «God of Carnage».
Misery (1990)
Εδώ, μπορεί να υπάρχουν αρκετά εξωτερικά πλάνα, όμως ο βασικός κορμός και το σασπένς της ταινίας, λαμβάνουν χώρα στο σπίτι όπου η νοσοκόμα Κάθι Μπέιτς φροντίζει τον συγγραφέα Τζέιμς Κάαν μετά από ένα ατύχημα που είχε στο δρόμο για το σπίτι του. Συγκλονιστική Κάθι Μπέιτς σε μια ερμηνεία που της χάρισε το βραβείο Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου.
Sleuth (2007)
Ριμέικ της ομώνυμης κλασσικής ταινίας του 1972, η οποία με τη σειρά της βασίστηκε στο θεατρικό έργο του Άντονι Σάφερ που βραβεύτηκε με Τόνι. Ένας άντρας με έντονη διάθεση για παιχνίδια καλέι τον εραστή της γυναίκας του στο σπίτι του. Τι άλλο να πούμε;
El ángel exterminador (1962)
Οι καλεσμένοι σε ένα δείπνο της υψηλής αριστοκρατίας νιώθουν ξαφνικά ότι δεν μπορούν να φύγουν από την τραπεζαρία, παρότι η πόρτα είναι ορθάνοιχτη. Το φαινόμενο προσελκύει την προσοχή των αρχών και των περίοικων, κανείς όμως απέξω δεν τολμά να δρασκελίσει την πόρτα ή να επικοινωνήσει με τους “έγκλειστους”. Η πιο περίεργη και η πιο αυθεντικά σουρεαλιστική ταινία του Μπουνιουέλ.
The Man From Earth (2007)
Η δράση εξελίσσεται, σχεδόν σε φυσικό χρόνο, χωρίς αφηγηματικά χάσματα, κατά την διάρκεια μιας βραδιάς, και παραμένει περιορισμένη αυστηρά στο σαλόνι και τον κήπο μιας εξοχικής κατοικίας. Επιστημονική φαντασία δωματίου, χωρίς οπτικά εφέ. Αν και στην πρώτη, περιορισμένη, κινηματογραφική διανομή του, το 2007, «ο Άνθρωπος από τη Γη» πέρασε απαρατήρητος, η διαδικτυακή σινεφίλ κοινότητα έμελλε να του αποδώσει ετεροχρονισμένα την αναγνώριση και το cult status, που του αναλογούσε.
Rope (1948)
Δύο φίλοι συνεργάζονται για να εκτελέσουν τον τέλειο φόνο, ισχυριζόμενοι σαν μοναδικό τους κίνητρο ότι θεωρούν τους εαυτούς τους ανώτερα όντα με την έννοια που έδινε ο Νίτσε, μόνο και μόνο για να ζήσουν αυτή την εμπειρία. Έπειτα κρύβουν το πτώμα μέσα σε ένα μπαούλο και την ίδια κιόλας μέρα το χρησιμοποιούν ως τραπεζαρία στο δείπνο που διοργανώνουν. Στο γεύμα παρευρίσκονται ο πατέρας του θύματος, η αρραβωνιαστικιά του, ο πρώην φίλος της και ο καθηγητής των δύο δολοφόνων. Πρόκειται για την πρώτη έγχρωμη ταινία του Χίτσκοκ, η οποία φημίζεται για το γεγονός ότι ο σκηνοθέτης την μόνταρε με τέτοιο τρόπο ώστε να δίνεται στο θεατή η εντύπωση ότι παρακολουθεί ένα συνεχές και τεράστιο πλάνο.
Dial M For Murder (1954)
Ένας πρώην πρωταθλητής του τένις σχεδιάζει να δολοφονήσει τη γυναίκα του, αλλά εκείνη γλιτώνει σκοτώνοντας τον επίδοξο δολοφόνο. Τότε ο σύζυγος συλλαμβάνει ένα δεύτερο, αυτήν τη φορά αλάνθαστο σχέδιο. Ο Χίτσκοκ έχει αποδειχθεί μάστερ στο σασπένς δωματίου, οδηγώντας την αγωνία στα ύψη διασκευάζοντας ακόμα ένα θεατρικό έργο. Η ταινία έγινε ριμέικ το 1998 με πρωταγωνιστές τους Μάκλι Ντάγκλας, Γκουίνεθ Πάλτροου και Βίγκο Μόρτενσεν, με την μισή πλοκή να έχει τροποποιηθεί.
…και τρεις ελληνικές:
Σπιρτόκουτο (2002)
Πολύ μπροστά από την εποχή της, ο Γίαννης Οικονομίδης είδε την κατάρευση της ελληνικής μικροαστικής οικογένειας πριν από την μεγάλη οικονομική κρίση στη χώρα μας. Ο πατέρας, μια τραγική πατριαρχική φιγούρα χάνει τον έλεγχο της οικογένειας του, οδηγώντας την με ακρίβεια στον γκρεμό. Τα νεύρα συνεχώς τεντωμένα, βρισίδι και υψωμένες φωνές έχουν αντικαταστήσει κάθε έννοια πραγματικού διαλόγου ανάμεσα στους πρωταγωνιστές. Διαχρονική ταινία που σκάει σαν «γροθιά στο στομάχι» του θεατή και σε κάνει να ανησυχείς για το τι μπορεί να συμβαίνει πίσω από τις κλειστές πόρτες ενός διαμερίσματος στην Ελλάδα.
Κυνόδοντας (2009)
Στο επίκεντρο της ταινίας βρίσκεται μία οικογένεια, την οποία αποτελούν οι γονείς και τα 3 ενήλικα παιδιά τους, 2 κόρες κι ένας γιος, ηλικίας μεταξύ 20 και 30 ετών. Τα παιδιά ζουν από τη μικρή τους ηλικία, ουσιαστικά, αιχμάλωτα στο ακριβό απομονωμένο σπίτι της οικογένειας, μετά από επιλογή των γονέων τους, μη έχοντας καμία επαφή με τον έξω κόσμο.
Η καλύτερη ταινία στην ιστορία του σύγχρονου ελληνικού σινεμά, δε θα είχε πάρει την αναγνώριση που της αξίζει αν δεν έβγαινε από τα σύνορά μας, αν δεν υπήρχαν τα διεθνή φεστιβάλ του εξωτερικού και φυσικά τα βραβεία Όσκαρ. Ο Γιώργος Λάνθιμος είναι ο κορυφαίος σκηνοθέτης που έβγαλε αυτή η χώρα τις τελευταίες δεκαετίες και αν ο Κυνόδοντας δεν αρκεί να το επιβεβαιώσει, ήρθαν τα μετέπειτα έργα του για να το κάνουν. Η ευκαιρία που του δόθηκε μετά τον Κυνόδοντα, να δημιουργήσει έχοντας περισσότερα εργαλεία και μέσα στα χέρια του, ξεφεύγοντας από τη μιζέρια της Ελλάδας, ήταν η καλύτερη αποταμίευση της διεθνούς επιτυχίας της ταινίας.
Αφτερλωβ (2016)
Ο Νίκος αναλαμβάνει να προσέξει την βίλα ενός φίλου του στα βόρεια προάστια για όσο αυτός θα λείπει και αποφασίζει να προσκαλέσει την πρώην του για ολιγοήμερες διακοπές. Το καλύτερο είναι ότι τώρα μπορείς να ζήσεις τον… εγκλεισμό τους μαζί, αφού η ταινία είναι πλέον διαθέσιμη στο youtube σε υψηλή ευκρίνεια: