Η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας έδωσε στη δημοσιότητα το πολυνομοσχέδιο για την Παιδεία, που περιλαμβάνει σαρωτικές αλλαγές σε Πρωτοβάθμια, Δευτεροβάθμια και Τριτοβάθμια Εκπαίδευση (Πρότυπα και πειραματικά σχολεία, Αγγλικά στο νηπιαγωγείο, αλλαγές στην κατανομή των ωρών διδασκαλίας, μέγιστος αριθμός μαθητών ανά τμήμα, σχολικός κανονισμός, ποινή αναπληρωτών για μη ανάληψη υπηρεσίας, αλλαγές προγραμμάτων σε δημοτικό – γυμνάσιο – λύκειο, τράπεζα θεμάτων, βάση του 10, αλλαγή στον τρόπο εισαγωγής στα ΑΕΙ, αξιολόγηση σχολικών μονάδων κι εκπαιδευτικών, εκλογή πρυτάνεων κλπ).

Είναι προφανές πως αντέγραψε τακτικές των προηγούμενων υπουργών Παιδείας των Φίλη και Γαβρόγλου, που όλα τα σημαντικά νομοθετήματα, τα περνούσαν με τα σχολεία κλειστά. Από τον κ. Φίλη η κατάργηση των σχολείων ΕΑΕΠ και η υποβάθμιση του ολοήμερου σχολείου αποφασίστηκε στις διακοπές του Πάσχα του 2016, ενώ από τον κύριο Γαβρόγλου το Π.Δ.79/2017 υπογράφηκε το καλοκαίρι του 2017, το σύστημα προσλήψεων κατατέθηκε στις διακοπές Χριστουγέννων 2018 και το νέο Λύκειο στις διακοπές Πάσχα 2019.

Χωρίς να λάβει υπόψη της τη συνολική αντίδραση της εκπαιδευτικής κοινότητας, που την καλούσε να μην προχωρήσει τώρα, που τα σχολεία είναι κλειστά και επιδεικνύοντας μια πρωτοφανή αλαζονεία, καταργεί το δημοκρατικό κεκτημένο δεκαετιών, όπου τα νομοσχέδια συζητούνταν, πριν κατατεθούν στη Βουλή, ευρύτατα με τους θεσμικούς φορείς (ΔΟΕ-ΟΛΜΕ), αλλά και ολόκληρη την κοινωνία.

Υπενθυμίζουμε ότι ο Νόμος 3848/10 -που τόσο επικρίθηκε από την εκπαιδευτική κοινότητα- συζητήθηκε επί τρίμηνο και ψηφίστηκε τον Μάιο του 2010, με τα σχολεία ανοικτά.

Η πρακτική της Υπουργού Παιδείας Νίκης Κεραμέως και της Υφυπουργού «αγγλικής γλώσσας» Σοφίας Ζαχαράκη, που δείχνουν περιφρόνηση προς την εκπαιδευτική κοινότητα και τα θεσμοθετημένα όργανα των εκπαιδευτικών και τις καλεί να μην προχωρήσουν στην κατάθεση και ψήφιση του πολυνομοσχεδίου εν μέσω πανδημίας και με τα σχολεία κλειστά.

Οι αλλαγές και οι μεταρρυθμίσεις στην Παιδεία χρειάζονται ευρύτατο διάλογο με όλους τους φορείς, που εμπλέκονται στην εκπαιδευτική διαδικασία, και συναινέσεις για να αντέχουν στον χρόνο και να μην αλλάζουν από κυβέρνηση σε κυβέρνηση κι από υπουργό σε υπουργό με θύματα, τελικά, τους μαθητές.