• Στην μετα-εγκλεισμό εποχή η γκρίνια των καστοριανών εμπόρων είναι πιο έντονη και πιο ξεκάθαρα διατυπωμένη. Οι καστοριανοί καταναλωτές –λένε- δεν μας προτιμούν και συνεχίζουν να ψωνίζουν μέσω internet.
• Τον καιρό του εγκλεισμού, οι Μοντέγοι έμποροι και οι Καπουλέτοι καταναλωτές συναντήθηκαν όλοι μαζί σε μια διαδικτυακή πλατφόρμα, την «στηρίζω την Καστοριά», όπου επί δυο μήνες αντάλλασσαν όρκους ανεπιτήδευτης αγάπης και αιώνιας πίστης. Με το άνοιγμα της αγοράς όμως, ευθύς μόλις οι Μοντέγοι έμποροι ξαναμπήκαν πίσω από τους πάγκους τους και περίμεναν να εξαργυρώσουν αυτά τα διαδικτυακά ζαχαρώματα, δεν συνέβη τίποτα το ιδιαίτερο. • Μούγκα στην στρούγκα και περαντζάδα γιοκ.
• Καπουλέτοι καταναλωτές παρατηρήθηκαν λιγότεροι ακόμα και από τους συνηθισμένους. Γιατί?
• Για δυο τρεις λόγους…
• Πρώτον η οικονομική θέση ολονών, λόγω της κρίσης, επιδεινώθηκε. Διότι, αμα αφαιρεθούν οι λογαριασμοί τρεχουσών υποχρεώσεων προς παρόχους, υπηρεσίες και κράτος, αυτό που απομένει είναι ελάχιστο και θέλει πολλή περίσκεψη ως προς το πότε, που και πως θα ξοδευτεί…
• Το δεύτερο είναι η ευκολία του internet.
• Ανοίγεις, κοιτάς , διαλέγεις προϊόν, συγκρίνεις χαρακτηριστικά και τιμές, επιλέγεις, πληρώνεις και το περιμένεις να σου ‘ρθει στην πόρτα σου.
• Το τρίτο είναι η απήχηση της καστοριανής αγοράς στο μυαλό του μέσου καστοριανού καταναλωτή. • Η οποία απήχηση φαίνεται πως είναι κακή.
• Κι ενώ διαφαίνεται κακή, κι ενώ αυτή η στάση αποτυπώνεται ξεκάθαρα στα αποτελέσματα ταμείου, όλοι την απωθούν, σφυρίζουν αδιάφορα και κανείς δεν την παραδέχεται.
• Για να λύσεις ένα πρόβλημα, το πρώτο βήμα που έχεις να κάνεις είναι να παραδεχθείς την ύπαρξη του προβλήματος
. • Εδώ συμβαίνει το ανάποδο ακριβώς!
• Αντί να κάτσουν να λύσουν το πρόβλημα το απωθούν και το θεριεύουν. Επειδή όλοι είναι γνωστοί και φίλοι αναμεταξύ τους και επειδή κανείς δεν θέλει να κακοκαρδίσει κανέναν, έρχονται και το παίζουν Ρωμαίοι κι Ιουλιέτες αλλά σε διαρκή αρραβώνα. Χαράζουν καρδούλες στα πλατάνια, αλλά γάμος στο βάθος του τούνελ δεν συνομολογείται.
• Βασικά οι καστοριανοί έμποροι κάνουν ένα κολοσσιαίο λάθος marketing.
• Το επιχείρημα που λανσάρουν αντί να είναι δελεαστικό (ως όφειλε να είναι) είναι εκβιαστικό και εθνικιστικού τύπου. «Ελάτε σε μας γιατί είμαστε ντόπιοι και ΟΦΕΙΛΕΤΕ να στηρίζετε την ντόπια αγορά». Οφείλετε να αγαπάτε τον τόπο σας, άρα οφείλετε να αγαπάτε και εμάς.
• Δεν πάει έτσι όμως. • Αμα είστε ντόπιοι ωρε Μοντέγοι, τους απαντούν οι Καπουλέτοι και το μόνο που θέλετε αγάπη… εντάξει! Να κοιτάξουμε να σας φέρουμε καμιά ανθοδέσμη και να βγούμε και καμιά σέλφι αγκαλιασμένοι μετά γαντίων και μασκών
. • Αμα όμως θέλετε να αγοράσουμε από εσάς, τότε καλά θα κάνετε να κοιτάξετε κάτι άλλα ψιλοπραγματάκια: Ποικιλία, ποιότητα και ΚΥΡΙΩΣ! Χαμηλές τιμές. Τα έχετε? Ερχόμαστε σε σας. Δεν τα έχετε? Πάμε αλλού. • Εδώ η αντίδραση των μικρεμπόρων διασπάται σε δυο υπο-ενότητες:
• Οι μεν διατείνονται πως διαθέτουν όλα τα ανωτέρω –και με το παραπάνω- οι δε ψιλοπαραδέχονται μια ψιλο-ακρίβεια και μερικές ψιλο-τσιμπημένες τιμές, τις οποίες όμως δικαιολογούν αποδίδοντας τις σε διάφορους ανελαστικούς παράγοντες: Ενοίκια, φόρους, μισθολόγια, μεταφορικά κλπ
• Αλλά οι καστοριανοί Καπουλέτοι καταναλωτές τα ακούν κινέζικα αυτά, γυρίζουν πλάτη και πάνε να ψωνίσουν κινέζικα. • Οι καστοριανοί καταναλωτές -σαν την Ιουλιέτα- κοιτούν με τα μεγάλα τους αθώα μάτια έναν-έναν τους καστοριανούς εμπόρους και τους κάνουν μια αμείλικτη ερώτηση:
• Και μας τι μας νοιάζουν εμάς οι υστερήσεις σου καλέ μου Ρωμαίο?
Του Λεωνίδα Εκιντζόγλου