Η ΠΡΟΤΟΜΗ ΤΟΥ ΚΑΠΕΤΑΝ ΓΕΡΜΑ. ΓΕΡΜΑΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ, ΔΕΚ. 1950–..
◾Ο Καπετάν Γέρμας (κατά κόσμον Νικόλαος Τσοτάκος) γεννήθηκε το 1874 στο χωριό Γέρμα Οιτύλου της Μάνης. Νέος κατατάχθηκε στη Σχολή Έφεδρων Αξιωματικών και το 1907 οργανώνει σώμα εθελοντών, με σκοπό την εκδίκηση για το θάνατο του επίσης Μανιάτη Μακεδονομάχου Αντώνη Βλαχάκη (Καπετάν Λίτσα) και των υπολοίπων μαχητών που έπεσαν στη μάχη της Οσνίτσανης. (Καστανόφυτο καστοριάς, 6 Μαΐου 1906).
Εισήλθε στη Μακεδονία στις 27 Ιουνίου 1907 για να αντικαταστήσει τον Γρηγόρη Φαληρέα (καπετάν Ζάκα) στην περιφέρεια Βογατσικού- Καστοριάς.
Συναντήθηκε με τον καπετάν Ζάκα στις 12 Ιουλίου έξω από το χωριό Βογατσικό και στρατοπέδευσε εντός μιας χαράδρας στη θέση Καλογερικό (κοντά στο χωριό Λοσνίτσα). Η θέση τους προδόθηκε όμως και οι Τούρκοι τους περικύκλωσαν μέχρι την αυγή. Ακολούθησε τρίωρη μάχη στην οποία σκοτώθηκε ο Νικόλαος Τσοτάκος, ο Βασίλης Τσιμπιδάρος και 23 συμπολεμιστές τους ενώ αιχμαλωτίστηκαν 11 βαριά τραυματισμένοι μεταξύ των οποίων ήταν και ο Θεόδωρος Μαντούβαλος που μετέφερε το σώμα του καπετάν Γέρμα.
Προς τιμήν του Μανιάτη μαχητή Νικόλαου Τσοτάκου το χωριό Λόσνιτσα Καστοριάς μετονομάσθηκε σε Γέρμα.
◾ Ο Γέρμας είναι παλιό χωριό γηγενών Μακεδόνων στην περιοχή της Καστοριάς. Στη φωτογραφία βλέπουμε τις χαρακτηριστικές μορφές των μακεδονισσών ηλικιωμένων γυναικών με τον κεφαλόδεσμο και στα μαύρα φορεμένες. Μαζί με το Βογατσικό, το Κωσταράζι και τη Μηλίτσα αποτελούσαν τέσσερα χωριά με κοινά ήθη και έθιμα, ενώ συνήθιζαν να παίρνουν νύφες και γαμπρούς μεταξύ τους.
?Η μουσική και τραγουδιστική παράδοση του Γέρμα είναι – σε γενικές γραμμές – όμοια με εκείνη της περιοχής Βοΐου, Γράμμου και Γρεβενών, δηλαδή κοινή για την περιοχή της Δυτ. Μακεδονίας.
Ένα τραγούδι των αρραβώνων, που απαντάται σε όλη τη Μακεδονία είναι και το “Γαρυφαλλιά μου κόκκινη”.
Γαρυφαλλιά μου κόκκινη, καλέ,
πότε θα μεγαλώσεις (δις).
Να κόψω ένα γαρύφαλλο, καλέ,
να κάνω φουκαλίτσα, (δις).
Να φουκαλνώ τη θάλασσα, καλέ,
ν’ αράζουν τα καΐκια, (δις).
Ένα καΐκι άραξε, καλέ,
στου βασιλιά την πόρτα, (δις).
Τρεις αδελφούλες κάθονταν, καλέ,
ψηλά σ’ ένα μπαλκόνι, (δις).
Η μια κεντάει τον ουρανό, καλέ,
η άλλη το φεγγάρι, (δις).
Κι η τρίτη η μικρότερη, καλέ,
κεντάει το μαξιλάρι, (δις).
Να κοιμηθεί ο βασιλιάς, καλέ,
να μην τον πιάνει ζάλη, (δις).
Μακεδονική παράδοση – Macedonian traditions