Με την έλευση του εμβολίου θα χρειαστούν μερικοί μήνες για να ολοκληρωθεί ο εμβολιασμός του γενικού πληθυσμού (για την ακρίβεια, των ευάλωτων ομάδων) και στη συνέχεια θα δούμε μια δραματική πτώση της νοσηρότητας και της θνησιμότητας. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να απλοποιηθεί η ίωση σε κάτι που γνωρίζουμε αυτή τη στιγμή ως γρίπη. Θα ξεμπλέξουμε, αλλά όχι τελείως. Εξαρτάται βέβαια τι εννοούμε «θα ξεμπλέξουμε». Δεν θα εξαφανιστεί ο ιός. Θεωρούμε ότι υπό τις παρούσες συνθήκες θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να εξαφανιστεί.

Θα είναι δύσκολο το Φθινόπωρο από την άποψη των κρουσμάτων;

Το φθινόπωρο από τη μέση του, κυρίως από τον Οκτώβριο και μετά, θα είναι μια πρόκληση, διότι με την πτώση της θερμοκρασίας ο κόσμος θα κλειστεί σε χώρους και αυτό θα έχει κατά συνέπεια δέκα φορές αύξηση της μεταδοτικότητας.

Σίγουρα έχετε ακούσει τα σενάρια συνωμοσίας για την εμφάνιση του νέου κορονοϊού. Ποιο ήταν αυτό που σας έκανε να γελάσετε; Και ποιο ήταν αυτό που σας προβλημάτισε;

Τα σενάρια συνωμοσίας των λοιμώξεων έχουν μεγάλη ιστορία. Δεν μου κάνουν εντύπωση. Τα έχω αντιμετωπίσει σε όλη τη διάρκεια της καριέρας μου και της εκπαίδευσής μου. Είναι σενάρια τα οποία εμένα μου προκαλούν θλίψη και μελαγχολία, διότι ο κόσμος επιλέγει συνειδητά νομίζω έναν σκοταδισμό, γιατί είναι σκοταδισμός το να αρνείσαι χωρίς στοιχεία τις αποδείξεις της επιστήμης. Το κόστος αυτού του ψέματος -γιατί περί ψέματος πρόκειται- είναι βαρύ. Ευτυχώς δεν αφορά μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας.

Τι θα απαντούσατε σε ένα παιδί που θα σας έλεγε ότι δεν θέλει να φορέσει μάσκα στο σχολείο;

Θα έλεγα ότι και εκείνο δυστυχώς αυτή την περίοδο θα πρέπει να κάνει υπομονή και παρά το μικρό της ηλικίας του να αναλάβει ένα κομμάτι της ευθύνης που του αναλογεί – και θα έλεγα ότι το κομμάτι της ευθύνης που του αναλογεί είναι η εκπαίδευσή του πρώτα, γιατί γι’ αυτό πρέπει να πάει στο σχολείο, και μετά η προστασία της υγείας του και η προστασία της υγείας του πληθυσμού, γιατί η εκπαίδευση αποτελεί τη μεγαλύτερη προτεραιότητα που έχουμε αυτή τη στιγμή για τη νεολαία.

Μεταδίδεται ο κορονοϊός με τη Θεία Κοινωνία;

Όσον αφορά τα θέματα της θρησκείας, ο δημόσιος διάλογος δεν βοηθάει. Εάν και εφόσον μπούμε σε αυτή τη συζήτηση, δεν θα βοηθήσει. Τουλάχιστον το κομμάτι της δημόσιας υγείας. Θεωρώ ότι η ερώτηση μπορεί να απαντηθεί στο πλαίσιο ενός δημιουργικού διαλόγου και όχι μιας προσπάθειας να αποδείξουμε ότι η επιστήμη υπερτερεί της θρησκείας ή το ανάποδο.

Συνεργάζεστε καθημερινά με τον κ. Χαρδαλιά και τον κ. Τσιόδρα. Πώς θα τους χαρακτηρίζατε;

Και οι δύο είναι εξαιρετικά ευφυείς άνθρωποι, δουλεύουν σκληρά, έχουν πολύ φιλότιμο και είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικοί σε αυτό που κάνουν.

Όταν ήσασταν μικρός, είχατε μακριά μαλλιά. Γιατί τα κόψατε;

«Ου γαρ έρχεται μόνον» (γέλια). Είχα για πολλά χρόνια μακριά μαλλιά, αλλά λόγω του γεγονότος ότι αδυνάτισαν έπρεπε να τα κόψω. Λόγω ηλικίας ήταν, όχι λόγω επιλογής.

Σας αρέσει η μουσική. Μάθαμε ότι παίζετε και πιάνο. Ποιος συνθέτης της κλασικής μουσικής σάς αρέσει;

Σπούδαζα μουσική και πιάνο για πολλά χρόνια. Οι αγαπημένοι μου συνθέτες είναι από τη μια ο Μπαχ και από την άλλη οι συνθέτες της ρωσικής σχολής, όπως ο Κόρσακοφ, Μπαλάκιρεφ, της πιο παραδοσιακής ρωσικής σχολής παρά της δυτικοποιημένης, όπως ήταν ο Τσαϊκόφσκι.

Μεγαλώσατε στον Πειραιά. Τι ομάδα είστε; Γυμνάζεστε;

Μεγάλωσα στον Πειραιά, οι γονείς μου ήταν Ολυμπιακοί, άρα και εγώ είμαι Ολυμπιακός. Δεν ασχολούμαι πολύ με τα αθλητικά. Γυμναζόμουν για αρκετό καιρό, αλλά τους τελευταίους έξι μήνες λόγω ενός τραυματισμού και αυξημένων επαγγελματικών υποχρεώσεων έχω μειώσει αυτή τη δραστηριότητά μου. Αυτό μου έχει στοιχίσει, αλλά δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο.

Έχετε πάρει αρκετά βραβεία για το ερευνητικό σας έργο. Ποιο είναι το όνειρό σας;

Το επιστημονικό μου όνειρο είναι να μπορέσω να δω εάν ένας συγκεκριμένος ρετροϊός τον οποίο μελετάω εδώ και δέκα χρόνια εξακολουθεί να είναι μολυσματικός στους ανθρώπους. Πρόκειται για τον HERV-K, ο οποίος βρίσκεται στο γονιδίωμα όλων των ανθρώπων και δεν γνωρίζουμε εάν συνεχίζει να πολλαπλασιάζεται όπως 2 εκατομμύρια χρόνια πριν.

Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή της ζωής σας;

Η πιο δύσκολη φάση της ζωής μου ήταν όταν έχασα τον πατέρα μου από καρκίνο στον πνεύμονα. Ημουν 24 ετών. Επειδή πήγαινα στην ιατρική σχολή, ήταν κάτι που δεν μπορούσα να διαχειριστώ.

ενικος