Έντονες αντιπαραθέσεις και φραστικούς διαξιφισμούς σε όλο τον νομό Καστοριάς έχουν διαδεχθεί της τοποθέτησης ενός σιδερένιου, φωταγωγημένου σταυρού ύψους 12 μέτρων, στην κορυφή του μαύρου βουνού στο Μανιάκοι.
Πιο συγκεκριμένα, ομάδα ιδιωτών υπό τη σκέπη του συλλόγου φίλοι περιβάλλοντος Μανιάκων πήραν την πρωτοβουλία και ύψωσαν τον Σταυρό χωρίς καμία προειδοποίηση και ενημέρωση, ανάμεσα από τις πάμπολλες πλέον κεραίες που υπάρχουν στην κορυφή του βουνού.
Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να δημιουργηθούν αμέσως δυο μέτωπα στην τοπική κοινωνία: αυτό των υποστηρικτών και αυτό των κατακριτών τη πρωτοβουλίας αυτής, όπου μέσα από αναρτήσεις και σχολιασμούς στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αλλά και συνεντεύξεις στα τοπικά μέσα ενημέρωσης ανέβασαν πολύ γρήγορα και πολύ ψηλά την ένταση της αντιπαράθεσης.
Η μια πλευρά προβάλλει το έντονο θρησκευτικό συναίσθημα και την ανάγκη που έχουν για μια δημόσια προβολή του συμβόλου της πίστεως το οποίο ασπάζεται και χαρακτηρίζει την συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων αυτού του τόπου και της χώρας μας, ειδικά σε μια δύσκολη περίοδο όπως αυτή που ζούμε. Επιπρόσθετα, κατηγορούν τους επικριτές τους για ‘’φιλτραρισμένη’’ και ‘’μεροληπτική’’ ευαισθησία μόνο απέναντι στην ορθόδοξη θρησκεία αφού για τόσα άλλα μύρια θέματα της τοπικής κοινωνίας μας δεν έχουν λόγο και αντίλογο. Από την άλλη πλευρά, υπάρχει μια έντονη κριτική για την ‘’καταχρηστική’’, ‘’αυθαίρετη’’ και ‘’φανατική’’ εκδήλωση της πίστεως ορισμένων ανθρώπων σε ένα δημόσιο χώρο που αντί να λύσει τα έντονα προβλήματα της περιοχής, δημιουργεί στην ουσία νέα. Έτσι, παρουσιάζουν μια σειρά από αισθητικούς, περιβαλλοντικούς, θρησκευτικούς και νομικούς λόγους για τους οποίους δεν πρέπει να επιτραπεί η παρουσία και η φωταγώγηση του12μετρου σταυρού.
Πέρα από τις προσωπικές θέσεις και απόψεις του καθενός, τόσο από την πλειοψηφία των υποστηρικτών όσο και την μειοψηφία των κατακριτών, η αλήθεια είναι πως υπάρχει σωρεία αντιφατικών και υποκριτικών συμπεριφορών από όλους μας: τους άμεσα εμπλεκόμενους, τις αρμόδιες αρχές και φυσικά τους υπόλοιπους ‘’παθητικούς θεατές’’ και ‘’κριτές της πολυθρόνας’’.
Είναι πράγματι άξιας απορίας πως οι τόσοι ‘’ενεργοί’’ και ‘’φωτισμένοι’’ συμπολίτες μας ενοχλήθηκαν από μια τέτοια κίνηση και δεν έχουν προβάλει καμία δημόσια αντίθεση, ή έστω ανησυχία, για τόσα άλλα επίκαιρα θέματα, ακόμα και στην ίδια κορυφή του μαύρου βουνού. Δύσκολα πείθει κάποιος ότι είναι τα περιβαλλοντικά, αισθητικά και νομικά ζητήματα που τους ενοχλούν και όχι κάποιες εξ διαμέτρου αντίθετες πολιτικές και ιδεολογικές απόψεις τους όταν στο ίδιο ακριβώς σημείο, για να μην σχολιάσουμε για όλο τον νομό μας, κάνουν πάρτι αυθαιρεσίες και παρανομίες κάθε τύπου χωρίς τον παραμικρό σχολιασμό από τους ‘’κατ επαγγελματία ευαίσθητους και προοδευτικούς’’.
Αλλά και από την άλλη πλευρά φυσικά θα περίμενε κάποιος μεγαλύτερη προσοχή και πιο μελετημένες κινήσεις για ένα τέτοιο εγχείρημα, ειδικά αν ληφθεί υπόψη η εμπλοκή πολλών από των πρωταγωνιστών σε σωματεία και τοπική αυτοδιοίκηση. Για ποιο λόγο δηλαδή ένας σύλλογος περιβάλλοντος που αντιτίθεται στην τοποθέτηση και λειτουργία οποιασδήποτε κατασκευής στην κορυφή του μαύρου βουνού με όπλο του την διαφάνεια και την νομική οδό να μην φροντίσει να λάβει τις απαραίτητες άδειες ή ακόμα και περιβαλλοντικές μελέτες αλλά επέλεξε μια οδό που όντως χαρακτηρίζεται από αυθαιρεσίες και παρατυπίες.
Επιπλεόν, για μια ακόμη φορά λάμπουν δια της απουσίας τους οι αρμόδιες αρχές σε όλα τα επίπεδα. Υπό τον φόβο της εκλογικής ζημιάς και της απώλειας ψήφων, τα αρμόδια τμήματα του Δήμου Καστοριάς (λίγο πιο πέρα εδρεύουν οι Τεχνικές Υπηρεσίες, ενώ πιο κάτω από την κορυφή μένει μια αντιδήμαρχος και ένας ειδικός συνεργάτης του δημάρχου!), της Περιφέρειας , η κτηματική υπηρεσία και το δασαρχείο Καστοριάς κάνουν σαν να μην είδαν και να μην άκουσαν τίποτα, αφήνοντας άλλο ένα θέμα, ελάσσονος σημασίας, να προστίθεται στον μακρύ κατάλογο των πληγών της Καστοριάς αλλά και να εδραιώνει μια εικόνα ιδιότυπης ανομίας όπου ο καθένας κάνει και λέει ότι θέλει. Τέλος, είμαστε και όλο εμείς, οι σχολιαστές των μέσων κοινωνικής δικτύωσης που μετά από την ειδικότητα μας σε θέματα εξωτερικής πολιτικής και επιδημιολογίας, αυτόβαπτιστήκαμε ως εξειδικευμένοι σε θέματα πίστεως, αρχιτεκτονικής, περιβάλλοντος και ότι άλλο αγαπάει η καρδιά μας. Βρισκόμενοι δε σε πολύ κακή φυσική κατάσταση σχολιασμού, αφού οι περισσότεροι, και ίσως ορθότερα οι περισσότερες, έχουν αναπτύξει μια ταχύτατη δημιουργία σχολίων και επιχειρηματολογίας ενάντια στην χρήση μασκών τις τελευταίες ημέρες, τώρα μεταπήδησαν στην ένθερμη χριστιανοσύνη και προβολή της ορθόδοξης πίστης, άσχετα εάν δεν ξέρουν καν που βρίσκεται η εκκλησία της ενορίας και του χωριού και φυσικά η καθημερινή τους συμπεριφορά δεν θυμίζει τίποτα το χριστιανικό.
Τελικά, το μόνο σίγουρο και ασφαλές συμπέρασμα που προκύπτει από το θέμα της ανέγερσης του 12μετρου Σταυρού στην κορυφή του μαύρου βουνού είναι το πόσο βαθιά υποκριτική και αντιφατική είναι η στάση και συμπεριφορά όλων μας: απέναντι στην θρησκεία, απέναντι στην νομοθεσία, απέναντι στην ιδεολογία, απέναντι στον απέναντι μας και απέναντι φυσικά στον εαυτό μας.
Μακάρι ο Σταυρός στο Μανιάκοι, αν μη τι άλλο, να φωταγωγήσει το πνεύμα και την ενέργεια των αρχόντων και δημοτών μας ώστε να ξεπεράσουμε τον τοπικό και μακροχρόνιο Γολγοθά μας στην Καστοριά, μέσα από σύννομες διαδικασίες, συνεννόηση και εμπιστοσύνη μεταξύ μας και να μην μετατραπεί σε σύμβολο διχασμού και αντεκδίκησης κάθε είδους.