• Πρέπει με κάθε τρόπο να ενισχυθεί μέσα σε αυτή την εορτινή περίοδο. Πρέπει να την κρατήσουμε ζωντανή με νύχια και με δόντια γιατί, αν πέσει, αν, με την αδράνεια ή την αδιαφορία μας, την ακυρώσουμε, θα μετατραπεί σε ντόμινο που θα παρασύρει και θα γκρεμίσει ολόκληρη την πόλη, την επικράτεια και τον νομό.

• Υπήρχαν εποχές –αν θυμάστε- που τέτοιες μέρες οι σύλλογοι μας σεργιάνιζαν μαγαζάκι- μαγαζάκι, αναζητώντας ενίσχυση.
• Τι μπορείτε να προσφέρετε για την κλήρωση στο ρεβεγιόν μας? ρωτούσαν τους καταστηματάρχες. Τι οβολό μπορείτε να δώσετε για να αγοράσετε το ημερολόγιο μας? Και εκείνοι, πονεμένοι ή όχι, στριμωγμένοι ή όχι, με το χαμόγελο πάντα στα χείλη ανταποκρινόντουσαν με παρρησία κι όλο και προσέφεραν το κάτι τις τους.
• Αυτούς τους ανθρώπους λοιπόν τους χρωστούμε. Αυτούς τους ανθρώπους που μας στήριζαν τόσα χρόνια τώρα οφείλουμε πλέον, τώρα απάνω στην δική τους χρεία και ανάγκη, να τους στηρίξουμε εμείς.
• Ας κάνουμε λοιπόν τελικά αυτό το χαζοχαρούμενο το ‘click away’. Aφου δεν γίνεται αλλιώς, ας παίξουμε το παιχνίδι με τους όρους που μας επιβάλλονται. Ας δούμε τις ιστοσελίδες οποιανού έχει ή την βιτρίνα, οποιανού δεν έχει, κι ας τηλεφωνήσουμε να δώσουμε παραγγελία.
• Με δικούς μας ανθρώπους θα μιλήσουμε. Δικούς μας ανθρώπους θα στηρίξουμε. Γιατί στα δύσκολα μόνον εκείνες οι κοινωνίες που στέκονται ενωμένες παραμένουν όρθιες.

ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΕΚΙΝΤΖΟΓΛΟΥ