Ακόμη, η σωστή εκτέλεση των καθηκόντων του δημοσιογράφου υπαγορεύει την ηθική και σοβαρή αντιμετώπιση της είδησης, καθώς και την αξιολογική καταχώρησή της στις στήλες της εφημερίδας.

Η δημοσιογραφία είναι κοινωνικό λειτούργημα και σαν τέτοιο πρέπει να αντιμετωπίζεται από όλους. Είναι ο δρόμος που οδηγεί στην αλήθεια της καθημερινότητας, στη σφυγμομέτρηση της σύγχρονης κοινωνίας. Ο δημοσιογράφος έχει στα χέρια του ένα ανεκτίμητο “όπλο”: μπορεί να διαμορφώνει κάθε στιγμή την κοινή γνώμη. Με την πεποίθηση ότι η ισχύς του είναι μεγάλη και πρέπει να χρησιμοποιηθεί σωστά και προς όφελος της σωστής πληροφόρησης, θα πρέπει να μη διστάζει ν’ αποκαλύψει την αλήθεια, ακόμα και με κίνδυνο της ζωής του, όπως συχνά συμβαίνει.

Πόσο επικίνδυνο είναι, λοιπόν, το δημοσιογραφικό επάγγελμα;

Η τραγική είδηση της φρικτής δολοφονίας του δημοσιογράφου Γιώργου Καραϊβάζ το μεσημέρι της Παρασκευής σοκάρει. Ο δημοσιογράφος επέστρεφε από τον τηλεοπτικό σταθμό STAR, όπου εργαζόταν, στην οικία του στον Άλιμο, ο Γιώργος Καραϊβάζ στάθμευσε το αυτοκίνητό του, βγήκε και κατευθύνθηκε προς την οικία του. Εκεί, δύο άτομα που επέβαιναν σε μηχανάκι μικρού κυβισμού, τύπου σκούτερ, χωρίς κανέναν ενδοιασμό, τον πλησίασαν και πυροβόλησαν εναντίον του, προκαλώντας τον πολλαπλά τραύματα και σωριάζοντάς τον νεκρό στο έδαφος. Η έρευνα βρίσκεται σε εξέλιξη.

 Γυρνώντας το χρόνο πίσω θα δούμε ποιοι δημοσιογράφοι έπεσαν θύματα δολοφονικών επιθέσεων και ποιες υποθέσεις ζητούν…δικαίωση. 

Σταματάμε στις 21 Φεβρουαρίου του 1922 ημέρα Δευτέρα, λίγο πριν τις εννιά το βράδυ. Ο Ανδρέας Καβαφάκης είχε μόλις ολοκληρώσει το κύριο άρθρο της εφημερίδας “Ελεύθερος Τύπος” και το είχε παραδώσει στο τυπογραφείο για στοιχειοθεσία. Αναχωρώντας από τα γραφεία της εφημερίδας του επιβιβάστηκε σε μία άμαξα η οποία τον μετέφερε στο σπίτι του. Εκεί καθώς προσπάθησε να ξεκλειδώσει την εξώπορτα αντιλήφθηκε μια ξένη παρουσία. Από ένα γωνιακό στενό, τρεις άντρες, δύο με στρατιωτική περιβολή και ένας με πολιτική ξεπρόβαλαν με γρήγορο βηματισμό. Πριν προλάβει να αντιδράσει, ο Καβαφάκης έπεσε αιμόφυρτος στο έδαφος, έχοντας δεχτεί έξι πυροβολισμούς. Τελικά, ένας αξιωματικός ο Μαστραντώνης, συνελήφθη και ομολόγησε την πράξη του, λέγοντας πως βρέθηκε σε κατάσταση μέθης όταν συνάντησε τον Καβαφάκη στο δρόμο και τον αναγνώρισε ως δημοσιογράφο με κείμενα “επιζήμια για το καθεστώς”.

Ήταν Μάιος του 1948 ο Τζωρτζ Πολκ, ένας Αμερικανός ανταποκριτής που κάλυπτε την εξέλιξη του Ψυχρού Πολέμου βρίσκεται νεκρός, σε μια βάρκα στον Θερμαϊκό, με το πτώμα του να ανακαλύπτεται το πρωί της 16ης Μαΐου 1948, από τον ψαρά Λαμπρό Αντώναρο. Από τις έρευνες που ακολούθησαν, το επιτελικό στέλεχος του ΚΚΕ, Αδάμ Μουζενίδης, μαζί με τους Βαγγέλη Βασβανά και Γρήγορη Στακτόπουλο κατηγορήθηκαν για τη δολοφονία του, με τον τελευταίο να καταδικάζεται σε ισόβια φυλάκιση και τους πρώτους ερήμην, εις θάνατο.

Τη νύχτα του Σαββάτου 19 Μαρτίου 1983, ο Τζώρτζης Αθανασιάδης δολοφονήθηκε μέσα στο γραφείο του στην “Βραδυνή”, από έναν άντρα που τον πυροβόλησε τρεις φορές.

Δύο χρόνια μετά στις 21 Οκτωβρίου 1985, γωνία Βουκουρεστίου και Τσακάλωφ: Ένα αυτοκίνητο μάρκας Fiat Mirafiori σταματάει το αυτοκίνητο του εκδότη Νίκου Μομφεράτου, που οδηγεί ο αστυνομικός Γιώργος Ρουσέτης. Ο άγνωστος πυροβολεί ενώ ένας ακόμη άντρας, που βρισκόταν σε αυτοκίνητο στην απέναντι πλευρά του δρόμου, ανοίγει επίσης πυρ. Ο Μομφεράτος πέφτει νεκρός με τέσσερις σφαίρες στην καρδιά, ενώ και ο αστυνομικός τραυματίζεται βαριά και λίγες μέρες αργότερα υποκύπτει στα τραύματά του στο νοσοκομείο. Στον τόπο του εγκλήματος εντοπίζεται προκήρυξη της 17 Νοέμβρη, με την οποία αναλαμβάνει πλήρως την ευθύνη του φονικού, επικαλούμενη στενές σχέσεις του εκδότη με την CIA.

Το πανελλήνιο σοκάρεται από τη δολοφονία του Σωκράτη Γκιόλια. Ο Θοδωρής Παναγιωτίδης είχε γράψει ως προς τα αναπάντητα ερωτήματα αυτής της υπόθεσης: “Το ημερολόγιο έγραφε 19 Ιουλίου 2010. Είναι η ημερομηνία που ο δημοσιογράφος Σωκράτης Γκιόλιας έπεφτε νεκρός κάτω από το σπίτι του στην Ηλιούπολη, όταν του χτύπησαν το κουδούνι οι εκτελεστές του και τον γάζωσαν 16 φορές, τρεις εκ των οποίων στο κεφάλι από εξαιρετικά κοντινή απόσταση! Μένος, οργή, εκδίκηση για κάτι που μόνο εκείνοι ήξεραν…ή απλά η εκπλήρωση ενός “συμβολαίου θανάτου”, που ο εντολέας ή οι εντολείς επιθυμούσαν να έχει απόλυτη… αποτελεσματικότητα;”

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο αριθμός των δημοσιογράφων διεθνώς που δολοφονήθηκαν το 2020 λόγω της δουλειάς τους υπερδιπλασιάστηκε, καθώς καταγράφηκαν 21 φόνοι για “αντίποινα” έναντι 10 το 2019, σύμφωνα με την Επιτροπή Προστασίας των Δημοσιογράφων (CPJ).

Κλείνοντας, θα επανέλθω στην στυγερή δολοφονία του Γιώργου Καραϊβάζ και θα αναφερθώ στην οικογένεια του Γιώργου Καραϊβάζ, η οποία μέσω του συνεργάτη και στενού φίλου του δημοσιογράφου, Μανώλη Ασαριώτη, μιλώντας στον ΑΝΤ1 είπε: “Αυτό που μου ζητήθηκε να μεταφέρω είναι ότι θα ήθελαν οι δικοί του άνθρωποι η εκτέλεση του Γιώργου Καραϊβάζ να μην γίνει αφορμή οι υπόλοιποι δημοσιογράφοι να φοβηθούν και να σταματήσουν το ερευνητικό τους έργο, αλλά αντίθετα να το περισσότεροι αυτοί που θα προσπαθήσουν και θα αναζητούν την αλήθεια και την πραγματικότητα”.

 Ένα μήνυμα από την οικογένεια που πραγματικά με συγκίνησε, όπως και ο Γιώργος, ο δικός τους Γιώργος, ο δικός μας Γιώργος που “έμπαινε” στα σπίτια μας κάθε μεσημέρι, που θαυμάζαμε την πένα του, τις αλήθειες του, έτσι ακριβώς θα πρέπει να συνεχιστεί η δημοσιογραφία, να ανοίγει ένα παράθυρο στον κόσμο και να ρίχνει φως στο σκοτάδι…

Καλό Ταξίδι Γιώργο Καραϊβάζ

Πηγές: news247.gr Τίτλος “Από τον Γκιόλια στον Καραϊβάζ: Οι δολοφονίες δημοσιογράφων που προκάλεσαν τρόμο”