“.Η Περλ Κόμφορτ Σιντενστρίκερ, όπως ήταν το πραγματικό της όνομα, γεννήθηκε το 1892 στην Αμερική, στο Χίλσμπορο της Βιρτζίνια, αλλά μεγάλωσε στη Σαγκάη της Κίνας. Από βρέφος τριών μηνών βρέθηκε στην Κίνα, όπου και οι δύο γονείς της υπηρετούσαν ως πρεσβυτεριανοί ιεραπόστολοι. Εκεί διδάχτηκε αγγλικά και Κινέζικα και ανατράφηκε με συνομήλικά της Κινεζόπουλα. Αργότερα επέστρεψε στις Η.Π.Α., για να σπουδάσει στο Πάντολφ Μέικον Κόλετζ της Βιρτζίνια κι επέστρεψε στην Κίνα, όπου εργάστηκε ως καθηγήτρια αγγλικών. Το 1917 παντρεύτηκε τον Αμερικανό αγρονόμο και ιεραπόστολο Τζον Λόσινγκ Μπακ. Με το όνομα Μπακ θα υπογράψει αργότερα τα έργα της, αν και θα χρησιμοποιήσει διάφορα ψευδώνυμα. Από τον Μπακ χώρισε το 1934, για να παντρευτεί τον επόμενο χρόνο τον Νεοϋορκέζο εκδότη Ρίτσαρντ Ουόλς. Έκτοτε εγκαταστάθηκε οριστικά στη Ν. Υόρκη. Οι εμπειρίες από την παιδική της ηλικία στην Κίνα και οι εντυπώσεις της αργότερα από τη σκληρή ζωή των αγροτών, που πάλευαν με την πείνα και τη δυστυχία έδωσαν στη Μπακ τα θέματα για πολλά μυθιστόρημά της, που αγαπήθηκαν σε όλο το κόσμο. Η αγάπη της για τον κινέζικο λαό, σε συνδυασμό με τη βαθιά γνώση της γλώσσας, των ηθών και των εθίμων, της παιδείας και του πολιτισμού του διαμόρφωσαν και τη γραφή της, που προσιδιάζει στους μεγάλους Κινέζους συγγραφείς.
Όπως έλεγε η ίδια, από εκείνους διδάχτηκε την τέχνη της αφήγησης. Ως συγγραφέας υπήρξε πολύ παραγωγική. Άρχισε να δημοσιεύει διηγήματα και άρθρα σχετικά με την Κίνα το 1923 και συνέχισε με μυθιστορήματα. Έγραψε μυθιστορήματα με θέματα από τη ζωή της Αμερικής, όπως την Περήφανη καρδιά, αλλά το πιο σημαντικό κομμάτι του έργου της, της το ενέπνευσε ο κόσμος της Κίνας, τον οποίο αποδίδει με κάποια πρωτοτυπία και δύναμη συμμετέχοντας στοργικά στα δεινά του. Για την τριλογία της “Καλή γη” της απονεμήθηκε το βραβείο Πούλιτζερ. Το 1938 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ. Είναι μάλιστα η πρώτη γυναίκα Αμερικανίδα που τιμήθηκε με την ανώτατη διάκριση της Λογοτεχνίας. Στον ευχαριστήριο λόγο της αφιέρωσε το βραβείο της και στην Αμερική και στην Κίνα και ανάγκασε τον κόσμο της δύσης να γνωρίσει την Κινέζικη Λογοτεχνία ανοίγοντας παράλληλα το δρόμο για τη βράβευση διακεκριμένων Κινέζων με Νόμπελ. (Τσεν Μινγκ Γιανγκ, Τσανγκ Ντάου Λι με Νόμπελ Φυσικής) κατά τη διάρκεια του β’ Παγκόσμιου Πολέμου ανέπτυξε μεγάλη φιλανθρωπική δράση με το ίδρυμα Περλ Μπακ. Το έργο της συνεχίστηκε μετά το θάνατό της από πολλά Ανθρωπιστικά Σωματεία, που η ίδια είχε ιδρύσει κυρίως για την προστασία των μικρών παιδιών και μάλιστα όσων είχαν ανάγκη περίθαλψης από την Ασία. Η ίδια είχε υιοθετήσει έξι παιδιά. Πολλά έργα της Μπακ έχουν μεταφερθεί στον κινηματογράφο. Πέθανε το 1973 σε ηλικία 61 ετών.
Περίληψη
Ένα από τα καλύτερα μυθιστορήματα της Περλ Μπακ.
Επικεντρώνεται σε μια ανώνυμη αγρότισσα στην προ- επαναστατική Κίνα. Χωρίς προειδοποίηση, ο ανήσυχος σύζυγός της, την εγκαταλείπει και εκείνη απογοητευμένη, αφήνεται να δουλέψει στη γη, να μεγαλώσει μόνη της τα τρία παιδιά της και να φροντίσει τα γεράματα της πεθεράς της. Για να αποφύγει τα σχόλια των γειτόνων, προσποιείται ότι ο σύζυγός της ταξιδεύει και στέλνει επιστολές στον εαυτό της, υπογεγραμμένες στο όνομά του. Μια αξέχαστη ιστορία για τη δύναμη μιας γυναίκας και ένας αξιοσημείωτος μύθος για τον ρόλο των μητέρων. Αυτό το μυθιστόρημα είναι ένα ισχυρό επίτευγμα από μία δασκάλα της μυθιστοριογραφίας του εικοστού αιώνα.
Απόσπασμα
Η μάνα έμεινε αποσβολωμένη και ντροπιασμένη, δίχως να καταλάβει τίποτα. Τί της είχε δώσει; Ξαφνικά θυμήθηκε τα στολίδια. Αυτή ήταν η πληρωμή της! Ναι, μ’ αυτά τα παλιοστολίδια πίστευε αυτός, πως της εξόφλησε το κακό που της είχε κάνει. Τί μπορούσε να κάνει τώρα; Κίνησε αποφασιστικά για το σπίτι της, με καρδιά βουβή σαν πεθαμένη. Μέσα της χοροπηδούσε η σκέψη: “Δεν είναι ακόμα καιρός να κλάψω…Δεν ήρθε ακόμα η ώρα για κλάματα”, και δεν άφησε το κλάμα της να ξεσπάσει, παρ’ όλο που μαζευότανε μέσα της ακατανίκητο. Κράτησε την καρδιά της σκληρή και βουβή για μια- δύο μέρες μέχρι να φτάσουν τα νέα, το γράμμα δηλαδή που είχε γράψει.
“Σύμβολο της μητρότητας”, έτσι θα μπορούσε να χαρακτηρίσει κανείς την ηρωίδα αυτού του έργου. Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου, η συγγραφέας μας περιγράφει την καθημερινότητα και τις ασχολίες μιας μητέρας, που συντηρεί με την αδιάκοπη εργασία και τη σταθερή αφοσίωσή της τη φτωχή αγροτική της οικογένεια. Η ιστορία διαδραματίζεται στην Κίνα, εστιάζοντας στο πρόσωπο της μητέρας, μια μάνα που προσφέρει αγάπη, έχει κατανόηση και πάνω απ’ όλα στηρίζει την οικογένειά της σε όλες τις δυσκολίες προσπαθώντας να μη λυγίζει.
Ένας ύμνος στην μητρική φύση της γυναίκας και στη δύναμη της θέλησης με την βοήθεια της οποίας μπορεί να καταφέρει τα πάντα.
Είναι η ανέμελη κοπέλα, η νεαρή πιστή σύζυγος, η υποδειγματική νύφη, η προδομένη εξαπατημένη γυναίκα, αλλά πάνω από όλα είναι η μάνα που ζει και αναπνέει για τα παιδιά της. Είναι…η Μάνα…
