Ο Στέφανος Ντούσκος χάρισε το πρώτο μετάλλιο στην Ελληνική αποστολή στους Ολυμπιακούς Αγώνες στην ιαπωνική πρωτεύουσα, αφού τερμάτισε πρώτος στον τελικό του μονοθέσιου σκιφ ανδρών.
Ο Στέφανος Ντούσκος είχε μιλήσει στο SPORT24 για τη ζωή του και το πως από τον στίβο κατέληξε στη κωπηλασία.
Γεννημένος στις 29 Μαρτίου του 1997, στα Ιωάννινα, ο Στέφανος δεν φαντάστηκε ποτέ ως παιδί πως θα κωπηλατήσει. “Έως τα 15 έκανα στίβο. Θυμάμαι είχαν έρθει κάποιοι προπονητές στο σχολείο και μας είχαν επιλέξει να πάμε για δοκιμαστικό. Σε αυτό ένιωσα να με κερδίζει η κωπηλασία. Αν θυμάμαι καλά, έκανα την πρώτη προπόνηση τον Σεπτέμβριο του 2011.
Μόλις μπήκα στο γυμναστήριο, άκουσα κωπηλάτες να φωνάζουν από τον πόνο. Αγχώθηκα. Ήταν κάτι που δεν είχα ξαναδεί. Σκεφτόμουν ποιοι μπορεί να είναι οι λόγοι για να θέλει κάποιος να κάνει κάτι τόσο οδυνηρό. Όσο περνούσε ο καιρός, ερωτεύτηκα αυτό το σπορ. Μου άρεσε η επαφή με το νερό”. Ίσως βοήθησε και ότι κωπηλατούσε κατά μήκος της φυσικής λίμνης των Ιωαννίνων – στα 470 μέτρα υψόμετρο.
“Μου άρεσε και το γεγονός ότι η προπόνηση ήταν αρκετά απαιτητική. Ήταν η γνωστή ως “κυκλική”, δηλαδή τα συνδύαζε όλα. Όλα μου ήταν πρωτόγνωρα και άρα ελκυστικά. Δεν σταμάτησα ποτέ να εκπλήσσομαι ευχάριστα με το πώς η κωπηλασία δοκίμαζε διαρκώς την ικανότητα μου να υπομένω τα υψηλά επίπεδα πόνου και τους τραυματισμούς, ώστε να ζήσω επιτυχίες. Δεν υπήρχε εύκολος δρόμος. Είχα αποφασίσει όμως, πως δεν θα επέτρεπα σε τίποτα να μου στερήσει τις διακρίσεις.
Δεν θα ξεχάσω μια φράση που είχε κολλήσει στον τοίχο ένας προπονητής μου. Έλεγε το εξής: “Οι καλύτεροι κωπηλάτες είναι αυτοί που έχουν την καλύτερη φυσική κατάσταση από όλους τους άλλους αθλητές. Είναι δυνατοί σαν τους αρσιβαρίστες και ψηλοί σαν τους μπασκετμπολίστες. Έχουν την αντοχή αθλητών μεγάλων αποστάσεων και την εκρηκτικότητα των σπρίντερ. Χρειάζονται τα πνευμόνια ενός ορειβάτη, τη καρδιά ενός λιονταριού και την αυτοσυγκέντρωση ενός σκακιστή””.
Ένα χρόνο μετά την πρώτη του προπόνηση, άρχισε να μετέχει στην οκτάκωπο. “Σε εκείνη την ηλικία κατεβάζουν τέτοια πληρώματα οι σύλλογοι. Κατεβάσαμε ομάδα στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα κι έτσι είχα την πρώτη εμπειρία μου από αγώνα. Βέβαια, ήμουν στη δεύτερη οκτάκωπο, όχι την πρώτη. Το επόμενο καλοκαίρι πήρα μέρος στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Παίδων για πρώτη φορά στη δίκωπο. Πήραμε το χρυσό”.
Στα πέντε χρόνια από την πρώτη φορά βρέθηκε σε Ολυμπιακούς Αγώνες, στο Ρίο, ως μέλος πληρώματος στην τετράκωπο ελαφρών βαρών. Θυμάται τα πάντα από την πρώτη συμμετοχή σε Αγώνες. “Από το πώς πήγαμε και όλα όσα συνέβησαν εκεί. Ήμασταν πλήρωμα της μιας εβδομάδας”.
Τι συνέβη; “Κλήθηκα στην Εθνική ομάδα το 2014. Στα δύο χρόνια που μεσολάβησαν έως την πρόκριση, δούλεψα πραγματικά σκληρά. Οι θυσίες που απαιτούνται είναι τεράστιες. Πρέπει να είσαι πρωί και απόγευμα στον όμιλο. Ξεχνάς Κυριακές, αργίες, τα πάντα. Δεν σταματάει ποτέ η προπόνηση. Χάνεις πολλά πράγματα από την καθημερινότητά σου. Δεν γίνεται να βγεις το βράδυ με τους φίλους σου, γιατί δεν θα βγει η προπόνηση το επόμενο πρωί. Για να είσαι στην Εθνική ομάδα, χρειάζεται να αφήσεις πίσω φίλους και οικογένεια. Ο πρωταθλητισμός είναι δύσκολος και σκληρός. Αν θες να διακριθείς, πρέπει να θυσιάσεις πολλά”.
Τα θυσίασε και έτσι προέκυψε η τετράκωπος. “Τότε ήμουν στα ελαφριά βάρη (σ.σ.: έχει ύψος 1,87 και ο δείκτης της ζυγαριάς δεν έπρεπε να ξεπερνά τα 70 κιλά). Με τα άλλα τρία παιδιά είχαμε εξαιρετική χημεία, ταίριαξαν τα τραβήγματά μας και έτσι καταφέραμε να φτάσουμε μέχρι το Ρίο. Στον προκριματικό είχαμε βγει τρίτοι και επειδή αποκλείστηκαν οι Ρώσοι, λόγω ντόπινγκ, καλύψαμε εμείς το κενό. Εκεί που ήμασταν στην Καστοριά και ετοιμαζόμασταν να βγάλουμε τα επόμενα πληρώματα, μας λένε “Πάτε στο Ρίο”.
Απέναντί μας είχαμε πληρώματα που αγωνίζονταν μαζί 4-5 χρόνια. Εμείς ήμασταν πλήρωμα μιας εβδομάδας. Μάλιστα, στην αρχή δεν τα πηγαίναμε καλά, αλλά προτάξαμε τον ενθουσιασμό και το πάθος που είχαμε και φτάσαμε στον ημιτελικό. Δεν πιστεύαμε πως μπορούμε να βρεθούμε στον τελικό, αφού είχαμε δίπλα μας πληρώματα με παγκόσμιους πρωταθλητές, οι οποίοι εκπροσωπούσαν χώρες με τεράστια παράδοση. Παρ’ όλ’ αυτά τα καταφέραμε, γιατί δεν σταματήσαμε ποτέ να πιστεύουμε στα όνειρα μας. Δεν είχαμε τίποτα άλλο, πέραν της θέλησης και της ψυχής μας”.
Μόλις επέστρεψε από το Ρίο, ενημέρωσε τους συνεργάτες του για μια απόφαση που είχε πάρει: Θα άλλαζε κατηγορία. “Ήταν δύσκολο να διατηρούμαι στα 80 κιλά, με το ύψος που έχω. Ο κόσμος μπορεί να βλέπει την τελική εικόνα, αλλά δεν μπορεί να αντιληφθεί τις θυσίες που έκανα εγώ για να μείνω εντός ορίου. Δεν έτρωγα μεσημέρια, δεν έτρωγα το βράδυ. Μασούσα παγάκια και τσίχλες, για να ξεχάσω την πείνα μου. Δοκίμασα τον εαυτό μου, σωματικά και ψυχολογικά. Πάντα υπήρχε το ρίσκο να προκαλέσω ζημιά στον οργανισμό μου”. Η συμμετοχή του στην κατηγορία βαρύ σκιφ ήταν η εύλογη επιλογή. Αφορούσε, ωστόσο, και μια νέα τεράστια πρόκληση, καθώς για να διακριθεί έπρεπε να νικήσει «τέρατα» του αθλήματος.
“Κατ’ αρχάς, για αθλητές που κάνουν πρωταθλητισμό το “παίρνω κιλά” δεν είναι όσο απλό ακούγεται. Όλα έπρεπε να γίνονται με τη συνεργασία γυμναστών και διατροφολόγων, ώστε να πάρω μύες και όχι λίπος, χωρίς να επηρεαστεί η τεχνική και η απόδοσή μου. Τα πράγματα πήγαν καλύτερα απ’ ό,τι περίμενα και εντός νερού”.
Στο δεύτερο lockdown κλείστηκε στο Ολυμπιακό Κωπηλατοδρόμιο του Σχοινιά, μαζί με όλα τα άλλα μέλη των εθνικών ομάδων. “Υπάρχει έλεγχος για το ποιος μπαίνει μέσα, κάναμε τεστ και έτσι μπορούσαμε να δουλεύουμε σωστά. Κινούμασταν αποκλειστικά στον χώρο του κωπηλατοδρομίου, όπου κάναμε τα πάντα: προπόνηση στη βάρκα, τρέξιμο, βάρη. Ό,τι χρειαζόμασταν”.
Τον Απρίλιο του 2021 κατέκτησε την πρώτη θέση στην προ-Ολυμπιακή ευρωπαϊκή ρεγκάτα που έγινε στο Βαρέζε της Ιταλίας και εξασφάλισε το ταξίδι του στο Τόκιο, “όπου οι Αγώνες θα είναι διαφορετικοί από ό,τι άλλο έχει γίνει έως τώρα. Εξ όσων γνωρίζω, δεν θα υπάρχει κόσμος. Από την άλλη, για εμάς η απουσία θεατών δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο. Με την κούραση που έχουμε στα τελευταία μέτρα, σε συνδυασμό με τον βαθμό συγκέντρωσης που χρειαζόμαστε, το μόνο που ακούμε είναι ένα βουητό. Δεν μας δίνει κάποια έξτρα ώθηση”.
Στέφανος Ντούσκος και καριέρα
Στην Ιαπωνία ήταν η 2η συμμετοχή του σε Ολυμπιακούς Αγώνες, καθώς στην πρώτη, σε ηλικία 19 ετών, στο Ρίο ντε Τζανέιρο το 2016, ο Στέφανος Ντούσκος έγινε για πρώτη φορά Ολυμπιονίκης, όταν κατέλαβε την 6η θέση στην τετράκωπο ελαφρών βαρών άνευ πηδαλιούχου με τους Σπύρο Γιάνναρο, Γιάννη Πέτρου και Παναγιώτη Μαγδανή. Στο Ρίο ήταν και η πρώτη φορά στην Ιστορία της ελληνικής κωπηλασίας που συμμετείχε ελληνικό πλήρωμα στην τετράκωπο ελαφρών βαρών των ανδρών, η οποία μάλιστα εξασφάλισε τη συμμετοχή της μόλις στις 26 Ιουλίου 2016, όταν αποβλήθηκε λόγω του σκανδάλου με το ντόπινγκ η ρωσική τετράκωπος.
Λίγες ημέρες μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο ντε Τζανέιρο, στις 26 Αυγούστου 2016, ο Στέφανος Ντούσκος κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο στη δίκωπο άνευ πηδαλιούχου μαζί με τον Γιάννη Πέτρου στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα ανδρών/γυναικών, κάτω των 23ων και Μη Ολυμπιακών Αγωνισμάτων του Ρότερνταμ.
Ο Ντούσκος κατέκτησε μέσα στο 2018, δύο μετάλλια, ένα στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στο Μπρέστ της Λευκορωσίας και ένα στους Μεσογειακούς Αγώνες. Συγκεκριμένα, ο Στέφανος Ντούσκος μαζί με τον Χρήστο Στεργιάκα κατέκτησαν το χρυσό μετάλλιο στο διπλό σκιφ στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα κωπηλασίας U23. Εν συνεχεία, στους Μεσογειακούς Αγώνες της Ταραγόνα, πάλι με συναθλητή τον Χρήστο Στεργιάκα, ο Στέφανος Ντούσκος κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στο διπλό σκιφ.
Το 2019, ο Γιαννιώτης σκιφίστας αναδείχτηκε «ασημένιος» στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Σαρασότα U23 στο απλό σκιφ.
Το 2020, ο Στέφανος Ντούσκος ήταν 5ος στο Ευρωμπαϊκό Πρωτάθλημα, ενώ δεν μετείχε στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, καθώς λόγω της πανδημίας του κορονοϊού ματαιώθηκε.
Την πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο είχε εξασφαλίσει ο Στέφανος Ντούσκος, μετά το χρυσό μετάλλιο που κατέκτησε στο σκιφ στην Ευρωπαϊκή Προ-ολυμπιακη ρεγκάτα στο Βαρέζε, στις 8 Απριλίου 2021. Λίγες ημέρες μετά, στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του Βαρέζε, ο Ντούσκος έμεινε εκτός βάθρου, καθώς ήταν 4ος στο απλό σκιφ.
ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΝΤΟΥΣΚΟΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: ΑΠΛΟ ΣΚΙΦ ΗΜ/ΝΙΑ & ΤΟΠΟΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ: 29/3/1997 ΙΩΑΝΝΙΝΑ ΥΨΟΣ & ΒΑΡΟΣ: 1.87 - 85κ ΣΩΜΑΤΕΙΟ: ΝΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ: ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΩΤΟΥ ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ ΣΕ Ο.Α.: 2 (2016 Ρίο ντε Τζανέιρο, 2020 Τόκιο) ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ: 1ος Ο.Α. Τόκιο 2020 (απλό σκιφ) 6ος Ο.Α. Ρίο ντε Τζανέιρο 2016 (τετράκωπος ελαφρών βαρών άνευ πηδαλιούχου)
1ος Προ-Ολυμπιακή Ρεγκάτα 2021 (Βαρέζε)/ Απλό σκιφ
4ος Ε.Π. 2021 Βαρέζε / Απλό σκιφ
5ος Ε.Π. 2020 Πόζναν / Απλό σκιφ
2ος Π.Π U23 2019 Σαρασότα / Απλό σκιφ
1ος Ε.Π. U23 2018 Μπρεστ / Διπλό σκιφ με Χρήστο Στεργιάκα
1ος Μ.Α. 2018 Ταραγόνα / Διπλό σκιφ με Χρήστο Στεργιάκα
2ος Π.Π. U23 2016 Ρότερνταμ / Δίκωπος άνευ πηδαλ. με Γιάννη Πέτρου
ΕΘΝΟΣ