- Εκείνους τους γραφικούς χαρακτήρες στις εκπομπές της Ανίτας Πάνια θα τους θυμάστε ασφαλώς. Τους ανθρώπους που είχαν μια δική τους μοναδική εκδοχή της πραγματικότητας και που πάνω σε αυτή την εκδοχή η οικοδέσποινα στήριζε ολόκληρο το οικοδόμημα της ψυχαγωγίας του κοινού της….
- Ο κύριος που επεχείρησε τις προάλλες να βάλει το κοριτσάκι του βιαίως στην σχολική τάξη, καταστρατηγώντας τις διατάξεις της ελληνικής νομοθεσίας, τηρουμένων των αναλογιών, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί από μερικούς ως μία παρόμοια προσωπικότητα.
- Είχε μια δική του εκδοχή του τι συμβαίνει γύρω του.
- Διαφορετική από την εκδοχή των επιστημόνων.
- Πανδημία? Φονικός ιός? Τι είναι αυτά τα πράγματα? Δεν ισχύουν.
- Είχε επίσης μια εκδοχή διαφορετική από την θέση της ελληνικής πολιτείας.
- Μάσκα? Τεστ? Τι είναι αυτά τα πράγματα?
- Είναι αυτά καλέ μου κύριε που μας επιβάλλει ο νόμος.
- Ποιος νόμος? Ποιο κράτος? Εγω δεν αναγνωρίζω τέτοια πράγματα. Ανήκω στους ‘αυτόχθονες ιθαγενείς’ και απολύω την κυβέρνηση, καταλύω το κράτος, αρνούμαι την ισχύουσα έννομη τάξη και επειδή με νευριάσατε τα μάλα, φάτε κι ένα πρόστιμο αξίας 2,7 εκατομμυρίων ευρώ. Ναι, 2,7 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΩΝ ευρώ. Για να μη το ξανακάνετε. Να μην ξαναπάτε κόντρα στην δική μου λογική, στην δική μου εκδοχή του κόσμου που είναι και η μόνη σωστή.
- Αναρωτιούνται μερικοί μήπως η πολιτεία θα έπρεπε να καταβάλει μεγαλύτερη προσπάθεια, να προσπαθήσει με πιο μεθοδικό τρόπο να πείσει τους ανθρώπους αυτής της κατηγορίας, τους ανθρώπους που σκέφτονται με αυτόν τον τρόπο…
- Δεν γίνεται.
- Είναι κάτι πρακτικά ανέφικτο, μια προσπάθεια που δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να στεφθεί από επιτυχία, γιατί τα συστήματα λογικής, το κοινό/γενικό από την μια και το προσωπικό δικό τους από την άλλη, είναι συστήματα διαφορετικά.
- Κι όχι απλώς διαφορετικά… Είναι αδιασταύρωτα. Δεν συναντούνται πουθενά ώστε να υπάρξει κοινός τόπος πάνω στον οποίο να πατήσει ένας διάλογος. Είναι λογικές παράλληλες. (εάν φυσικά μπορούν να χαρακτηριστούν ως λογικές τέτοιες θεωρήσεις και τέτοιες αντιδράσεις)
- Οι πολίτες/ catman είναι παράγωγα ενός εκπαιδευτικού συστήματος που απέτυχε να τους αναγνωρίσει έγκαιρα και να τους θεραπεύσει.
- Παράγωγα ενός πολιτικού συστήματος που απέτυχε να αναχαιτίσει στην κατάλληλη ώρα την δράση τους.
- Ετσι, τωρα πια, βρίσκονται διασκορπισμένοι παντού, υπηρετούν, ψηφίζουν, κατέχουν καίρια πόστα, έχουν κάνει οικογένειες και με την σειρά τους εκπαιδεύουν τα βλαστάρια τους στον δικό τους παράλογο τρόπο σκέψης.
- Οι ίδιοι αποτελούν ένα ήδη καμένο χαρτί. • Αλίμονο όμως στα παιδιά τους!