Κάθε επιπλέον εκατοστό στη μέση των ατόμων με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 μετρά, επισημαίνει πρόσφατη έρευνα που εκπέμπει σήμα κινδύνου για την ηπατική τους υγεία.

Κάθε επιπλέον εκατοστό στη μέση ασθενών με σακχαρώδη διαβήτη τους φέρνει πιο κοντά την ηπατική ίνωση, πολλαπλασιάζοντας τις πιθανότητες κατά 5%. Τα σχετικά ευρήματα από το Νοσοκομείο Lariboisiere της Γαλλίας παρουσιάστηκαν στο Ετήσιο Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Έρευνας για τον Διαβήτη.

Η ηπατική ίνωση, η αντικατάσταση των κατεστραμμένων ηπατικών κυττάρων από ουλώδη ιστό, αποτελεί τελικό στάδιο της μη αλκοολικής λιπώδους νόσου του ήπατος κατά την οποία λίπος εναποτίθεται στο ήπαρ των ασθενών προκαλώντας κάποια σοβαρή βλάβη. Εκτιμάται ότι το 15-20% των ασθενών πάσχουν από ίνωση προχωρημένου σταδίου, χωρίς ωστόσο να είναι γνωστό πώς μπορεί να επιδεινώσει την πορεία τους διαβήτη.

Στη μελέτη με επικεφαλής τη Δρ Tiphaine Vidal-Trécan, ελέγχθηκαν οι περιπτώσεις 684 ασθενών με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2, άνδρες κατά 59%, με μέσο Δείκτη Μάζας Σώματος (ΔΜΣ) 28,7 και μέση ηλικία τα 61 έτη, στους οποίους η ελαστογραφία ήπατος είχε δείξει μη αλκοολική λιπώδη νόσο του ήπατος στο 74,5% και προχωρημένη ηπατική ίνωση στο 12,4%.

Ένας στους τέσσερις (24,8%) ασθενείς με διαβήτη είχαν καρδιαγγειακές επιπλοκές και έπειτα 20,5% διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια, 39,4% διαβητική νευροπάθεια και 38,3% διαβητική νεφροπάθεια.

Η νεφροπάθεια είχε τον μεγαλύτερο επιπολασμό στους ασθενείς με προχωρημένη ίνωση, με ποσοστό 52,1% έναντι 36,3% αναφορικά με άλλες επιπλοκές του διαβήτη, στις οποίες δεν παρατηρήθηκαν σημαντικές ποσοστιαίες διαφορές. Ωστόσο, τα παραπάνω ευρήματα χρήζουν περαιτέρω έρευνας για την αιτιώδη συνάφειά τους, τονίζουν οι ερευνητές.

Τέλος, η έρευνα έδειξε αυξημένα επίπεδα ασπαρτικής αμινοτρανσφεράσης (AST), ενός ενζύμου που μαρτυρά την ηπατική βλάβη, συνδέθηκαν επίσης με μεγαλύτερο κίνδυνο ίνωσης.

Η Δρ Vidal-Trécan κατέληξε στη μεγάλη σημασία που πρέπει να δίνουν τα άτομα με σακχαρώδη διαβήτη 2 στην περιφέρεια της μέσης τους αλλά και στα επίπεδα της AST και να ελέγχονται για ίνωση σε τυχόν αύξηση των παραπάνω δεικτών. «Η μεγαλύτερη περιφέρεια μέσης σχετίζεται με το μεταβολικό σύνδρομο και τη συσσώρευση κοιλιακού λίπους, τα οποία μπορούν να οδηγήσουν σε μη αλκοολική λιπώδη νόσο του ήπατος», κατέληξε.

ygeiamou.gr