Ακόμα δεν μπορώ να το πιστέψω πως έφυγε από τη ζωή, τόσο ξαφνικά, ο καλός μου φίλος Αντώνης.

Ήταν… Πόσο δύσκολο μου φαίνεται να χρησιμοποιήσω τον θανάσιμο αυτό παρατατικό! Ήταν! Όπως ήταν… κι όλοι οι αποδημήσαντες από τον μάταιο αυτόν κόσμο, από Γενέσεών του! 

Είχα την τύχη και την τιμή να συνεργαστώ με τον Αντώνη, σε ό, τι είχε να κάνει με την ηλεκτροδότηση της Δεσκάτης και όχι μόνο. Και ήταν, μαζί με τον άλλο εκλιπόντα πρώην νομάρχη, τον αείμνηστη Δημήτρη Ρίγγο, οι μόνοι οι οποίοι με βοήθησαν καθοριστικά στην έκδοση δυο μυθιστορημάτων. Την Κατολίσθηση και την Μοναξιά.

Εύχομαι κουράγιο στην οικογένειά του αλησμόνητου φίλου μου, Αντώνη Πέτσα. Και δύναμη, να αντέξει αυτόν τον απρόσμενο πόνο! Κι ακόμα, να είναι ελαφρύ το άγιο χώμα που τον σκέπασε.

Αντίο φίλε! Πώς να σε ξεχάσω! Κάθε φορά που αντικρίζω την Κατολίσθηση δίπλα στη βιβλιοθήκη, έρχεται αυτόματα στο νου μου εκείνη η λεβεντόκορμη οπτασία!

Καλό ταξίδι. Σε περιμένει ο αδερφός μου για να τα πείτε… Μελέτη ο Χρήστος. Κατασκευή ο Αντώνης! 

Βαγγέλης Μπάκας     

https://polispost.com/