Άλυτο παραμένει ακόμα το μυστήριο με τους θανάτους των τριών παιδιών στην Πάτρα, οι οποίοι διερευνώνται από τις αρμόδιες αρχές. Τα φώτα έχουν πέσει πάνω στους γονείς των τριών κοριτσιών, ωστόσο μέχρι στιγμής δεν υπάρχει κάποιο στοιχείο που να αποδεικνύει ότι έχουν ανάμειξη στους θανάτους. Αναλύτρια λόγου, ωστόσο, η οποία έχει παρακολουθήσει τις συνεντεύξεις τους ισχυρίζεται ότι οι γονείς «κάτι κρύβουν».

Η Ευγενία Σαρρή είναι επαγγελματίας αναλύτρια Λόγου (Statement Analyst), πρώτη που ασκεί στην Ελλάδα αυτό το «επάγγελμα». Η κυρία Σαρρή μίλησε στην εφημερίδα Πελοπόνησσος για την υπόθεση και προχώρησε σε μία «γνωμοδότηση» που προκαλεί προβληματισμό.

«Εχω πολλές ενδείξεις πως δεν τα λέει καλά η μητέρα… Είμαι επιφυλακτική, όμως, ακόμα. Δεν θα ‘θελα να προχωρήσω. Θα το κάνω, όταν θα έχω ολοκληρώσει τη μελέτη και ανάλυση των συνεντεύξεών της. Αρχές της εβδομάδας, θα είμαι έτοιμη να πω περισσότερα, πιστεύω», ανέφερε και πρόσθεσε:

«Είναι ιδιαίτερα σημαντικό, ότι μέχρι τώρα σε καμία απ’ τις συνεντεύξεις της δεν ακούω να λέει…«Δεν σκότωσα τα παιδιά μου. Δεν το έκανα εγώ». Δεν το λέει. Το πρώτο που κάνει ο αθώος άνθρωπος είναι η άρνηση της κατηγορίας ευθέως, ο αθώος άνθρωπος χτυπιέται. Σε μια ώρα συνεντεύξεων λέει «δεν υπάρχει τίποτα», δεν ακούω να λέει «δεν έκανα τίποτα». Κι αυτό είναι ανησυχητικό. Γενικά ακούω και βλέπω πολύ ανησυχητικά πράγματα…».

«Οι γονείς κρύβουν πράγματα»

«Είμαι πεπεισμένη, αναλύοντας όσα λένε, ότι υπάρχουν πολλά πράγματα που δεν μας λένε. Κι όποιος δεν λέει πράγματα, έχει λόγο που το κάνει. Η περισσότερη παραπλάνηση δεν γίνεται λέγοντας ψέματα, αλλά κρύβοντας πράγματα. Γιατί κρύβοντας πράγματα είναι πιο εύκολο, προκαλεί λιγότερο στρες απ’ το να λες απευθείας ψέματα. Πιο εύκολο είναι να κρύψεις κάτι, απ’ το να κατασκευάσεις ένα ψέμα…», πρόσθεσε, μιλώντας στην εφημερίδα Πελοπόνησσος.

Η ανάλυση με βάση τη συνέντευξη των γονέων στο Star

Ακολουθεί, η ανάλυση της Ευγενίας Σαρρή για το α’ μέρος της συνέντευξης των γονέων στην εκπομπή «Αλήθειες με τη Ζήνα».

• Αυτό που είναι απροσδόκητο στη στάση της μητέρας είναι η παντελής έλλειψη συναισθήματος, σε όλο αυτό το τμήμα της συνέντευξης, που μιλάει για τα τραγικά περιστατικά των θανάτων των δύο παιδιών της, τόσο σύντομα μετά τον θάνατό τους. Η μητέρα φαίνεται να έχει διαχειριστεί τα τραγικά συμβάντα, κάτι που είναι απροσδόκητο.
• Εξ’ ίσου απροσδόκητη είναι η χρήση του ρήματος «κατέληξε», όταν μιλάει για τον θάνατο των παιδιών της. Είναι επίσημη γλώσσα και δηλώνει απόσταση από το γεγονός, κάτι που είναι αναμενόμενο σε παρόμοιες καταστάσεις, αλλά όχι από μια μητέρα, στη συγκεκριμένη χρονική συγκυρία. Λείπει, παντελώς, ο σπαραγμός που είναι αναμενόμενος σε τέτοιες τραγικές καταστάσεις, που για πολλούς είναι αδύνατον να ξεπεραστούν.
• Η προτεραιότητα της μητέρας είναι να δηλώσει πως τα παιδιά ήταν υγιέστατα. Θα μπορούσε αυτό να χρησιμεύει, για να μεταθέσει την ευθύνη στους θεράποντες γιατρούς.
• Η έμφαση που δίνουν και οι δύο γονείς στην ομαλότητα της οικογενειακής τους ζωής και ο τρόπος, που τονίζει η μητέρα τις πράξεις της, τις συγκεκριμένες ημέρες των θανάτων, είναι ενδεικτικές πως μάλλον συνέβαινε το αντίθετο.
• Η ανάγκη να πείσουν: Και οι δύο γονείς έχουν την ανάγκη να πείσουν, εκτός από την ομαλότητα της ζωής τους, και για το αιφνίδιο των περιστατικών. Παρέχουν πολλές πληροφορίες ιατρικής φύσεως. Έχουμε ως δεδομένο πως αυτή η συνέντευξη δίνεται, για να απαντήσουν σε κατηγορίες και σε υπόνοιες, που υπάρχουν εναντίον τους. Μέχρι στιγμής δεν είναι προτεραιότητά τους στη συνέντευξη να αρνηθούν, με αξιόπιστο τρόπο, την κατηγορία.
• Σημεία μέγιστης ευαισθησίας: Υπάρχει αφθονία σημείων μέγιστης ευαισθησίας. Είναι ανησυχητικός ο αριθμός τους και αποτελούν ισχυρή ένδειξη πως έχουν παραλειφθεί και αποσιωπηθεί πληροφορίες, για τα γεγονότα που πραγματικά συνέβησαν εκείνες τις ώρες.
• Αλλαγές στη γλώσσα και στους χρόνους των ρημάτων: Όταν αυτός που μιλά είναι ειλικρινής, μιλά για παρελθοντικά γεγονότα σε αόριστο χρόνο, είναι συνεπής ως προς τα λεγόμενά του και δεν χρησιμοποιεί πολλούς επιρρηματικούς προσδιορισμούς.
• Οι γονείς είναι απόλυτα ικανοί να χρησιμοποιήσουν τον αόριστο χρόνο, όταν διηγούνται περιττές λεπτομέρειες και ιατρικές διαδικασίες, μιλούν, όμως, σε ενεστώτα σε συγκεκριμένα ευαίσθητα σημεία.

Γιατί αντέδρασε η μητέρα για τη ζωγραφιά της Τζωρτζίνας

H ζωγραφιά της μικρής Τζωρτζίνας Δασκαλάκη και η ανάλυση της Παδοψυχολόγου Χριστίνας Μπογιατζή προκάλεσαν την «έκρηξη» της μητέρας της Ρούλας Πισπιρίγκου. H ζωγραφιά επρόκειτο να παρουσιαστεί στην εκπομπή της Αγγελικής Νικολούλη «Φως στο Τούνελ» όμως το περιεχόμενο διέρρευσε ήδη από τη νύχτα της Πέμπτης από τον ερευνητή – δημοσιογράφο Χάρη Φλουσκούνη (Χάρης Βεραμόν), που έκανε εκπομπή στο «space» με τη συμμετοχή άνω των 2.000 ατόμων, μεταξύ αυτών και πολλών Πατρινών. Στο διαδικτυακό «πάνελ», κάποια στιγμή εμφανίστηκε η κ. Μπογιατζή, η οποία έκανε μία συγκλονιστική ανάλυση της ζωγραφιάς του 9χρονου παιδιού.

Την υποψήφια διδάκτορα στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών – ενώ όλοι έλεγαν τις απόψεις τους χωρίς κάμερα – φαίνεται να παρακολουθούσε και η μάνα της Τζωρτζίνας. Έτσι, όταν διαβάστηκε η ανάλυση της Παιδοψυχολόγου, αυτή αντέδρασε.

Σύμφωνα με όσα ειπώθηκαν, έστειλε μηνύματα στην κ. Μπογιατζή και την «απείλησε» με μήνυση, ενώ με έντονο ύφος την κάλεσε «να μην ασχοληθεί ξανά με τα παιδιά της, με τη φράση «ποια είσαι εσύ που ερμηνεύεις τη ζωγραφιά του παιδιού μου και πού ξέρεις ποια χρονική στιγμή την έκανε;».

Το γεγονός γνωστοποιήθηκε στο κοινό και αρκετοί αντέδρασαν. Η επιστήμονας, ωστόσο, επιμένει στην άποψη και ανάλυση που έκανε, παρά τις απειλές της κ. Πισπιρίγκου.

Η εφημερίδα «Πελοπόννησος» μίλησε με την Παιδοψυχολόγο και επιβεβαίωσε τα μηνύματα που της έστειλε η μητέρα των 3 κοριτσιών. Ωστόσο, δεν αποκάλυψε το ακριβές «απειλητικό» περιεχόμενό τους.

Θα πρέπει να τονιστεί πως η Ρούλα Πισπιρίγκου της είπε ότι η επίμαχη ζωγραφιά «έγινε με αφορμή την Ημέρα της Μητέρας και ότι ο άγγελος… είναι η ίδια η μητέρα». Η παιδοψυχολόγος τονίζει όμως πως…«δεν είναι δυνατόν ένα παιδί να ζωγραφίζει ως άγγελο τη μαμά του όταν αυτή ζει!»

Τη συγκεκριμένη ζωγραφιά της μικρής Τζωρτζίνας αναλύει σε ανάρτηση στο Facebook η Παιδοψυχολόγος – Λογοπαθολόγος, Χριστίνα Μπογιατζή και τα συμπεράσματά της πραγματικά σοκάρουν.

Γράφει συγκεκριμένα:

ΕΡΜΗΝΕΙΑ

1. Θέση παιδιού στην κούνια χρώμα μπλε: νιώθω ανασφάλεια να μπω στο σχήμα της ζωγραφιάς, σας προσέχω και σας παρατηρώ από μακρυά.
2. Κάνω κούνια: παραμένω παιδί. Είμαι δυναμική, μου αρέσει η κίνηση.
3. Σχήμα δέντρου: κορμός σε σχήμα κρεμάλας. Πρέπει να βρω τις λέξεις για να μην κρεμαστώ. Κινδυνεύω.
4. Κίτρινη κούνια: η θέση μου είναι αυτή της αντίληψης, η δυνατότητα μου να κινούμαι και να βλέπω από άλλη οπτική γωνία με βάζει σε ισχυρή θέση αντίληψης.
5. Ένωση δέντρου με καρδιά: συνδέομαι αλλά μένω μακριά.
6. “ΓΙΑ ΕΣΑΣ”: Δώστε προσοχή στη ζωγραφιά του πλαισίου καρδιάς. Όποιος μπορεί να το καταλάβει; Για όλους εσάς! Κραυγή βοηθείας. Γραμμένο με κόκκινο χρώμα σημαίνει πως ζητάω βοήθεια από εκείνους που αισθάνομαι οτι ανήκω μαζί τους, π.χ. όποιον ενδιαφέρεται.
7. Φωτεινότητα στην καρδιά: Στο πλαίσιο της καρδιάς είναι ΟΛΗ Η ΑΛΗΘΕΙΑ!
8. Σχήμα αγγέλου/ πτηνού με μύτη που εξέχει: Η αδερφή μου έγινε άγγελος, πέθανε. Η μύτη της κάτι λέει για το θάνατό της, όμως έγινε ΚΑΙ πουλί/πτηνό πράγμα που με φοβίζει και εμένα και νιώθω ανασφάλεια.
9. Πράσινο πλαίσιο σε σχήμα καρδιάς: Βάζω αυτό που συμβαίνει στην αδερφή μου σε θέση ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΣΗΣ ΑΠΟ ΕΜΕΝΑ για να μη μου συμβεί το ιδιο.
10. Κεντρική φιγούρα με μαυρισμένο πρόσωπο: το πρόσωπο διπλα στην αδερφη μου είναι επιθετικό, μη προσβάσιμο, πολύ συγκεχυμένο, τερατώδες, με χέρια που παραβιάζουν τα όρια της αδελφής μου, όμως εκείνη βγαίνει από το σχήμα σιγά σιγά και σώζεται από αυτό το πρόσωπο. Το πρόσωπο είναι ΑΠΕΙΛΗΤΙΚΟ, δεν είναι η αδερφή μου.
11. Πράσινος άγγελος: Η αδελφή μου ΦΕΥΓΕΙ από το μαυρισμένο πρόσωπο με τα μακριά χέρια. Διαφοροποιείται.
12. Δεξιά θέση αγγέλου στη ζωγραφιά: Η αδελφή μου (ΙΡΙΔΑ) είναι πλέον ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ, γιατί μετά την παιδική ηλικία της κούνιας, ΓΙΝΕΣΑΙ ΑΓΓΕΛΟΣ στο μέλλον αν και εγώ απέχω από αυτό γιατί βρίσκομαι αριστερά, μακριά.
13. Πατέρας πουθενά. ΑΦΑΝΤΟΣ.
14. Μεικτά χρώματα πλαισίου καρδιάς: Το πράσινο είναι γιατί θέλω να είμαι μακριά του, δεν θέλω να γίνω άγγελος, το κόκκινο είναι γιατί συμπεριλαμβάνομαι εφόσον το βλέπω από μακριά.
15. Μαύρο πρόσωπο: Αμφιθυμία συναισθημάτων, απροσδιόριστο ον που προκαλεί σκοτάδι, κυριαρχία, θάνατο.

ΕΘΝΟΣ