Σήμερα μετά από πολλές συναντήσεις στα βουνά όλα αυτά τα χρόνια, ήρθε στιγμή να χορέψουμε το τανγκό.

Πολλές φορές συνάντησα αρκούδες, είτε από μακρινή απόσταση είτε από πιο κοντινή .Τις περισσότερες φορές στην θέα μας, εξαφανιζόταν πριν προλάβουμε καν να τις φωτογραφήσουμε. Σήμερα όμως ήρθαμε τετ α τετ, καθώς σε ένα μονοπάτι συναντηθήκαμε αιφνιδίως στο ένα μέτρο, χωρίς πριν να έχει αντιληφθεί ο ένας την παρουσία του άλλου. Αφού λοιπόν αιφνιδιαστήκαμε και οι 2, η αρκούδα άρχισε να μουγκρίζει κάνοντας δύο ημικύκλια γύρω μου, και στην ουσία “ζυγίζοντας” την παρουσία μου. Μετά το πρώτο σοκ και αφού κράτησα την ψυχραιμία μου, η αρκούδα γύρισε και εξαφανίστηκε μέσα στο δάσος. Αν ήθελε να μου επιτεθεί θα το είχε κάνει. Όλη της η αντίδραση κατ αυτόν τον τρόπο, γιατί συνήθως το βάζουν στα πόδια, ήταν είτε γιατί αιφνιδιάστηκε είτε γιατί είχε μωρά παραδίπλα. Όσοι λοιπόν επισκεπτόμαστε το σπίτι τους (βουνό) θα πρέπει να έχουμε το νου μας και την ψυχραιμία μας, σε τέτοιες καταστάσεις. Η επιβεβαίωση ότι η αρκούδα δεν επιτίθεται αν δεν απειληθεί, σήμερα μου ήρθε με τον καλύτερο τρόπο.

Το ότι ζούνε πλέον δίπλα μας είναι γεγονός, περιοχή Φουντουκλή προς κοπάνα.

ΥΓ.1. Τα ζώα αυτά, αιώνες τώρα, αγωνίζονται να επιβιώσουν και να προσαρμοστούν σε ένα περιβάλλον που διαρκώς αλλάζει από την παρουσία και τη δραστηριότητα των ανθρώπων. Συνύπαρξη με σεβασμό στα όρια της άγριας ζωής.

ΥΓ.2. Συνεχίζοντας την προπόνηση μου, σε μια ρεματιά συνάντησα ίχνη από το πιο επικίνδυνο ζώο(ν) στον πλανήτη, πεταμένα μπάζα, ψυγεία, κουζίνες, λεκάνες, νεροχύτες κλπ.

Teo Elour Nonas