Να υπομένεις και να σιωπάς…

Σε ένα μοναστήρι ζούσε ένα αδελφός, που ήταν πικραμένος, γιατί τον αδικούσαν σε κάποιο θέμα.

Κάποια Κυριακή αποφάσισε να φύγει από το μοναστήρι και να πάει στον Παππούλη, για να του πει το παράπονο του και να τον συμβουλευτεί.’Αλλά το λεωφορείο που ταξίδευε έπαθε βλάβη στο δρόμο και, σαν να μη έφτανε αυτό, κοντά στη Μαλακάσα άρχισε καταρρακτώδη βροχή. Έτσι, από λάθος και επειδή λόγω της βροχής δεν έβλεπε έξω καλά, κατέβηκε στα δεύτερα φανάρια της Μαλακάσας, που είναι πιο μακριά. ‘Άρχισε τότε να περπατά μέσα στο κατακλυσμό. Κανένα αυτοκίνητο δε σταματούσε.

Ρώτησε κι έμαθε πως ο Γέροντας ετοιμαζόταν από ώρα να φύγει για την Εύβοια. Το αυτοκίνητο ήταν έτοιμο κι εκείνος έδινε στον οδηγό πως να βολέψουν μια σόμπα στο πορτ- μπαγκαζ.

Μόλις ο αδελφός μπήκε μέσα, ακούει, τον Παππούλη να του λέει:

‘Ο μοναχός δεν είχε ειδοποιήσει κανέναν Για την επίσκεψη του αυτή.

Τότε άρχισε να τον παρηγορεί -πρίν ο αδελφός πει κάτι και να του λέει:

~’Ακόμη κι αν αδικεισαι, μην αντιλεγεις, ούτε να νευριαζεις, αλλά να υπομενεις και να σιωπάς, προτιμώντας να πληροφορεί ο Θεός τους άλλους για σένα. Γιατί αυτό είναι το δικό σου συμφέρον κι όχι να γίνεσαι συνήγορος και υπερασπιστής του εαυτού σου.

Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης