Ο Marvin Callahan είναι δάσκαλος στο Albuquerque, στο Νέο Μεξικό, όπου μεγάλωσε και έζησε και ο ίδιος.

Όταν ξεκίνησε να διδάσκει, δεν είχε ιδέα ότι υπάρχουν τόσα παιδιά που πεινούν, τόσοι άστεγοι και άνεργοι, που δεν μπορούν να στηρίξουν της οικογένειές τους. Όπως λέει, καταλαβαίνει την ταλαιπωρία και τη θλίψη στα μάτια των μικρών του μαθητών, που φαίνονται κουρασμένοι και χωρίς όρεξη.

Έτσι, θέλοντας να βοηθήσει με τον δικό του τρόπο, ξεκίνησε κάθε πρωί που έμπαινε στην τάξη να ρωτάει τα παιδιά αν έχουν φάει πρωινό, και όσα δεν είχαν φάει είτε τα έστελνε στο κυλικείο να αγοράσουν κάτι, πληρώνοντας ο ίδιος μετά τον λογαριασμό, είτε τους έδινε τρόφιμα από το ντουλάπι του. Και μπορεί το σχολείο με το μεσημεριανό γεύμα που προσφέρει να καλύπτει τα παιδιά μέχρι τη συγκεκριμένη ώρα, όμως ανησυχία του Marvin αποτελούσε το Σαββατοκύριακο, καθώς ήξερε πως κάποια παιδιά δεν είχαν απολύτως τίποτα για να τραφούν. Έτσι, αγόρασε σακίδια τα οποία γεμίζει με τρόφιμα και τα μοιράζει στα παιδιά μετά το σχόλασμα της Παρασκευής, ώστε να έχουν να φάνε μέχρι τη Δευτέρα.

Ο δάσκαλος-παράδειγμα πάντως αποκάλυψε πως στην αρχή δεν ήταν σίγουρος αν θα τα καταφέρει, όμως το αποτέλεσμα τον δικαίωσε και, όπως δηλώνει, η μεγαλύτερη ικανοποίηση γι’ αυτόν είναι να βλέπει τους μαθητές τους να αναπτύσσονται και να μεγαλώνουν, αποκτώντας γνώσεις.

ΠΗΓΗ: http://www.e-daily.gr/