-
Αρχική > Ελλάδα > Αναπολώ τα νιάτα | της Μαρίας Σταυρίδου

Αναπολώ τα νιάτα | της Μαρίας Σταυρίδου

Αναπολώ τα νιάτα…

τ’ ανόητα χαμόγελα που έκρυβαν, όχι μόνο μια σπάνια αθωότητα, μα και εκείνα τα όνειρα για έναν έρωτα δυνατό… για μια αγάπη, που όμοια της δεν θα υπάρξει… έτσι πιστεύαμε οι ανόητοι ρομαντικοί…

Αναπολώ τα νιάτα…

εκείνη την αδάμαστη αγωνία, που σου έκοβε την ανάσα, που έκανε την καρδιά σου να σφίγγεται, σαν κάποιο αόρατο χέρι να είχε καταφέρει να τρυπώσει μέσα σου και να την είχε αιχμαλωτίσει μέσα στην παλάμη του… καταραμένη παλάμη… Σχεδόν πονούσες, ένιωθες τ’ αόρατα δάχτυλα να τη σφίγγουν και εσύ ν’ αγκομαχάς να πάρεις ακόμη μια ανάσα και άλλη μία… και άλλη μία…

Μέχρι να φανεί… ν’ αντικρύσεις τη φιγούρα που είχες την ψευδαίσθηση, πως μπορούσες να ξεχωρίσεις από χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, εκείνη τη φιγούρα που της είχες φορέσεις τη φορεσιά του Έρωτα του πρωτάρη, του άπειρου, του ανυπάκουου…

Εκείνη τη φιγούρα που σ’ ακολουθούσε σαν πρωταγωνιστής σ’ όλα τα όνειρα, που τον έχανες από βαριά λαβωματιά σ’ όλους τους εφιάλτες, που έλαμπε μέσα στην ασυνήθιστα συνηθισμένη ύπαρξη του και εσύ καμάρωνες ….

Αλήθεια πόσο πολύ καμάρωνες… που τα χείλη του πάλευαν τρέμοντας να βρουν τα δικά σου, που η ανάσα του σαν κλεμμένη Αυγή βιαζόταν να ξημερώσει την ηδονή πάνω στ’ άγουρα κορμιά σας…

Αναπολώ τα νιάτα…

τους ψιθύρους που όσο και αν πάλευες να κρύψεις μέσα στο σκοτάδι, ήταν αδύνατο να μείνουν μυστικοί.

Πώς να κρατηθεί μυστική η φωνή του Έρωτα;

Όλα πάνω σου και πάνω του κραύγαζαν πως τα χείλη είχαν ανταλλάξει τη λαχτάρα, πως τα χέρια είχαν προδώσει τους πόθους, πως η μυρωδιά είχε γίνει δανεικό, δεύτερο πουκάμισο της σάρκας …

Αναπολώ τα νιάτα ….

τώρα που τα γεράματα μου χτυπούν ασταμάτητα την πόρτα, αναπολώ όσα δεν τόλμησα να γευτώ, όσα δεν τόλμησα να προδώσω, όσα δεν τόλμησα να εξομολογηθώ και κυρίως αναπολώ όλα αυτά που δεν θα προλάβω να ντύσω μ’ ένα μεγάλο…, μεγάλο «Σ΄αγαπώ!»

Μαρία Σταυρίδου


Η Μαρία Σταυρίδου γεννήθηκε, σπούδασε και εργάστηκε στη Θεσσαλονίκη, ενώ από πολύ μικρή ηλικία, ασχολήθηκε με την καταγραφή των σκέψεων της στο χαρτί. Εργάσθηκε με επιτυχία σαν στέλεχος επιχειρήσεων στον ιδιωτικό τομέα. Σήμερα ασχολείται με τη συγγραφή βιβλίων (μυθιστορήματα – ποιητικές συλλογές – παραμύθια για «μεγάλα» και μικρά παιδιά). Μάχιμη  αρθρογράφος και μέλος σε δεκάδες Λογοτεχνικές Ομάδες στο διαδίκτυο. Άρθρα και ποιήματα της έχουν αναρτηθεί σε διαδικτυακά Περιοδικά, Λογοτεχνικά ανθολόγια ποίησης και Ημερολόγια. Ασχολείται ακόμη με τον σχεδιασμό κοσμημάτων.

 To 2022 εκδίδει το πρώτο της μυθιστόρημα «Σάρκα και ψυχή» 668 σελ. (ISBN:978-618-00-3440-0), ενώ υπό έκδοση βρίσκονται: το «Θολά είδωλα» και η πρώτη ποιητική συλλογή «ΦΟΡΜΙΓΓΑ».

Η Μαρία γράφει με την οπτική και αθωότητα έφηβης, με την ικανότητα να πηγαινοέρχεται από την ουτοπία στον ρεαλισμό με μεγάλη ευκολία και δίνει στον αναγνώστη την ευκαιρία να νιώσει συναισθήματα που τα έχει ξεχάσει.

Σύνταξη

Η τέχνη, η επιστήμη, η γλώσσα, ο γραπτός λόγος, η παράδοση, είναι εργαλεία του πολιτισμού, που συμβάλλουν τα μέγιστα για να διαμορφωθεί μια κοινωνία, να θεσπίσει τους κώδικες και την ηθική της, να πλάσει τους όρους δημιουργίας της κοινωνικής συνείδησης, να επεξεργαστεί την αλληλεγγύη της και να φτιάξει έναν κοινωνικό ιστό, που θα διαφυλάσσει και θα προάγει την έννοια άνθρωπος.

 

 

 

Top
Enable Notifications OK No thanks