Όταν το παιδί σου πεινάει, δεν σκέφτεσαι τη σιλουέτα του, ούτε το υποβάλεις σε εξαντλητικές δίαιτες. Δεν σκέφτεσαι πώς θα βγει με μαγιό το καλοκαίρι, αν θα το προσβάλλουν στον δρόμο ή αν θα χωρέσει στο περσινό παντελόνι που το πήρες. Αντίθετα, φροντίζεις να χορτάσει με νόστιμα και υγιεινά γεύματα, χωρίς να του στερείς και καμιά λιχουδιά πού και πού.

Σε σένα όμως, δεν επιτρέπεις κανένα παραστράτημα: ούτε γευστικό ούτε συναισθηματικό. Όταν πεινάς δεν τρως επειδή πρέπει να είσαι πάντα η πιο αδύνατη Version Του εαυτού σου. Όταν κάνεις λάθος βγάζεις το μαστίγιο. Όταν είσαι κουρασμένη, σε χαρακτηρίζεις «τεμπέλα» κι όταν νιώθεις μοναξιά, νομίζεις πως είσαι αχάριστη.

Καθησύχασέ τον όταν κλαίει

Τα πράγματα, όμως, είναι τελείως διαφορετικά. Όπως το παιδί σου έτσι κι εσύ χρειάζεσαι κάποιον να σου σκουπίσει τα δάκρυα, να σε πάρει αγκαλιά και να σε φροντίσει. Και ο  πιο κατάλληλος άνθρωπος να σε καθησυχάσει και σε νταντέψει, είναι ο εαυτός σου!

Όταν ένα νήπιο ξεσπά για να τραβήξει την προσοχή επειδή είναι θλιμμένο, κουρασμένο ή θυμωμένο, χρειάζεται τη μαμά του να του σκουπίσει τρυφερά τα δάκρυα και να το καθησυχάσει. Έτσι νιώθει αποδοχή και ασφάλεια ενώ μαθαίνει πως όλα τα συναισθήματά μας είναι φυσιολογικά. Σωστά; Σωστά. Γιατί δεν κάνεις το ίδιο και στον εαυτό σου; Γιατί δεν γίνεσαι η μαμά του εαυτού σου που σε δέχεται όπως ακριβώς είσαι – ακόμα κι αν δεν είσαι τέλεια;

Συγχώρεσέ τον όταν κάνει λάθος

«Τα λάθη είναι για τους ανθρώπους. Αρκεί να τα αναγνωρίζουμε, να τα διορθώνουμε και να μας γίνονται μαθήματα». Αυτό δεν πιπιλίζεις συνέχεια στο παιδί σου; Είμαι σίγουρη πως όταν κάνει ένα λάθος, το συγχωρείς αμέσως. Δεν το εκδικείσαι, ούτε το τιμωρείς. Μένεις δίπλα του και το καθοδηγείς με αγάπη. Στον εαυτό σου, όμως, φέρεσαι τελείως διαφορετικά!

Όταν κάνεις ένα λάθος, βγάζεις το μαστίγιο μέχρι να ματώσεις! Την επόμενη φορά που θα ξεχάσεις να αγοράσεις γάλα, που από την κούραση θα σου ξεφύγει μια φωνή παραπάνω ή που θα αργήσεις να πάρεις το παιδί από τον παιδικό, μην βγάλεις το μαστίγιο. Να συγχωρείς τον εαυτό σου και να του υπενθυμίζεις αυτό που λες και στο παιδί σου: «Τα λάθη είναι για τους ανθρώπους. Αρκεί να τα αναγνωρίζουμε, να τα διορθώνουμε και να μας γίνονται μαθήματα».