Η διαδρομή στον κόσμο του βιβλίου συνεχίζει το μαγευτικό της ταξίδι με την νομπελίστα Ιταλίδα συγγραφέα Grazia Deledda και το μυθιστόρημά της “Καλαμιές στον άνεμο”.
Η Grazia Deledda (ολόκληρο το όνομά της είναι Γκράτσια Μαρία Κόζιμα Νταμιάνα Ντελέντα (Grazia Maria Cosina Damiana Deledda)γεννήθηκε στο Νουόρο, της ορεινής Κεντρικής Σαρδηνίας στις 27 Σεπτεμβρίου του 1871. Δεν ακολούθησε ανώτερες σπουδές αλλά απέκτησε λογοτεχνική μόρφωση διαβάζοντας τη Βίβλο αλλά και μυθιστορήματα του τέλους του 19ου αιώνα. Σε ηλικία 17 ετών εξέδωσε την πρώτη της νουβέλα με τίτλο “Sangue Sardo”. Στο ξεκίνημα της καριέρας της, η Γκρατσία Ντελέντα υπέγραφε τα έργα της με ψευδώνυμο Ιλία ντε Σαν – Ισμαέλ ή Γκ. Ράτσια, για να μην σοκάρει την κοινωνία της εποχής.
Με τα πρώτα της γραπτά, επιχείρησε να περιγράψει τον κόσμο των χωρικών και βοσκών της Σαρδηνίας, άγνωστο ως τότε στους περισσότερους Ιταλούς.
Η έκδοση του έργου “La via del Male” το 1896 έγινε δεκτή με ενθουσιασμό από τον Λουϊτζι Καπουάνα, διάσημο κριτικό.
Αμέσως μετά το γάμο της με τον Παλμίρο Μαντετζάνι, υπουργικό ακόλουθο στις αρχές του 1900 εγκαταστάθηκε στη Ρώμη. Αυτή ήταν και η χρονική αφετηρία της συγγραφής των περισσότερων έργων της: “Elias Portolu” (1900), “Cenere” (1904), “L’ Edera” (1906), “Canne al Vento” (1913), “Marianna Sirca” (1915), “L’ incendio nell’ Uliveto”(1918), “La Madre” (1920). Αυτό το τελευταίο έργο της θεωρείται από τον Ντ. Χ. Λώρενς ως το πιο δυνατό όσον αφορά στον ερωτισμό και το πάθος. Το 1926 κερδίζει το βραβείο Νόμπελ, το δεύτερο για την ιταλική λογοτεχνία. Η Γκράτσια Ντελέντα πεθαίνει στη Ρώμη στις 15 Αυγούστου του 1936.
Περίληψη:
Ο Εφίξ είναι ένας υπηρέτης, ένας γερό -αγρότης δεμένος με το τελευταίο κομμάτι γης που έχει απομείνει στην ξεπεσμένη “αρχοντική” οικογένεια των αδερφών Πιντόρ: της Ρουθ, της Έστερ και της όμορφης Νοεμί. Βασανισμένος από τις ενοχές λόγω ενός παλιού εγκλήματος, ο Εφίξ ζει μια ζωή “αγίου”, που ανατρέπεται από την εμφάνιση του όμορφου Τζατσίντο, γιου μιας τέταρτης αδερφής που είχε φύγει χρόνια πριν, κυνηγώντας τα όνειρα μιας καλύτερης ζωής, ο οποίος θα γεννήσει τον έρωτα όχι μόνο μιας θείας του αλλά και άλλων γυναικών του χωριού, ανατρέποντας έτσι ένα σκηνικό αιώνων.
Απόσπασμα:
Πριν ξημερώσει ακόμα έφυγε και πήγε να ψάξει για τον Τζιατσίντο. Κι ανέβαινε, ανέβαινε πέρα, στο μεγάλο δρόμο, που στην αρχή ήταν γκρίζος, έπειτα λευκός, κι έπειτα ροζ: η αυγή φαινόταν να προβάλλει από την κοιλάδα σαν κόκκινος καπνός που σκίαζε τις φανταστικές κορφές του ορίζοντα. Όρος Κοράσι, Όρος Ουντέ, Μπέλα Βίστα, Σα Μπάρντια, Σαντού Ζουάνε, Όρος Νου, βουνοκορφές που πρόβαλλαν από το φωτεινό κάλυκα, πέταλα ενός τεράστιου άνθους που ανοίγει την αυγή. Κι ο ουρανός φαινόταν να χαμηλώνει, χλομός και συγκινημένος πάνω από μια τέτοια ομορφιά.
Ένα βιβλίο διαχρονικό, όχι επειδή μεταφέρει κάποιο μήνυμα, αλλά επειδή αποδίδει μέρη, εποχές και ανθρώπινα πάθη με έναν έντονα αισθητικά φορτισμένο τρόπο που αγγίζει τον αναγνώστη, χρησιμοποιώντας αυθεντικές, γνήσιες λέξεις. Ένα βιβλίο που μεταφέρει στις λέξεις την ανθρώπινη εσωτερική πάλη μεταξύ του σωστού και του λάθους, που παίζει με τους κανόνες της ηθικής και της κοινωνικής ηθικής, διαχωρίζοντάς τες. Ένα βιβλίο που δίνει φωνή στους ήρωές του, ανεξάρτητα αν θα βρουν τη σωτηρία που αναζητούν.
Το συγκεκριμένο βιβλίο έχει κυκλοφορήσει από την εφημερίδα Το Βήμα της Κυριακής.
Και η διαδρομή στον κόσμο του βιβλίου συνεχίζεται…