Σε αυτό το ερώτημα θέλησε να απαντήσει μια ομάδα ερευνητών από το Πανεπιστήμιο του Τέξας, που υποστήριξε ότι το φαινόμενο των τακτικών κεφαλαλγιών που εμφανίζονται την ίδια ώρα κάθε μέρα είναι πιθανό να οφείλεται σε κάποια δυσλειτουργία του εσωτερικού ρολογιού του σώματός σας. Οι ειδικοί «έδειξαν» τις διαταραχές στον κιρκάδιο ρυθμό ως τον πιθανότερο υπαίτιο για τους τακτικούς πονοκεφάλους και τις ημικρανίες. Τα νέα επιστημονικά ευρήματα δημοσιεύονται στο Neurology.

«Τα στοιχεία που έχουμε στη διάθεσή μας υποδηλώνουν ότι και οι δύο μορφές κεφαλαλγίας συνδέονται άμεσα με τον κιρκάδιο ρυθμό σε πολλαπλά επίπεδα, ιδιαίτερα εάν είναι επαναλαμβανόμενες», λέει ο συγγραφέας της μελέτης, Mark Joseph Burish, ερευνητής στο Κέντρο Επιστημών Υγείας του Πανεπιστημίου του Τέξας και μέλος της Αμερικανικής Ακαδημίας Νευρολογίας. «Αυτό ενισχύει τη σημασία του υποθαλάμου, δηλαδή της περιοχής του εγκεφάλου που φιλοξενεί το κύριο βιολογικό ρολόι, καθώς και τον ρόλο του στις τακτικές κεφαλαλγίες. Εγείρει, επίσης, ένα ερώτημα σχετικά με τον ρόλο που διαδραματίζουν συγκεκριμένοι παράγοντες, όπως οι αλλαγές στον ύπνο, που, ως γνωστόν, πυροδοτούν κρίσεις ημικρανίας και μαρτυρούν κατά πόσο ο κιρκάδιος ρυθμός του σώματος λειτουργεί ομαλά».

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον προκαλεί το εύρημα ότι το 71% των ατόμων με τακτικούς πονοκεφάλους έρχονταν αντιμέτωποι με το πρόβλημα την ίδια ώρα κάθε μέρα και συγκεκριμένα από αργά το βράδυ έως νωρίς το πρωί. Το ίδιο ίσχυε και για τα μισά άτομα που αντιμετώπιζαν συχνές ημικρανίες, με τη διαφορά ότι αυτές εμφανίζονταν κατά τη διάρκεια της ημέρας και κυρίως από αργά το πρωί έως νωρίς το βράδυ. Παράλληλα, παρατηρήθηκε ότι οι κεφαλαλγίες εμφανίζονταν συχνότερα κατά την περίοδο της άνοιξης και του φθινοπώρου.

Εξετάζοντας, στη συνέχεια, τα γονίδια αυτών των ανθρώπων, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι τακτικοί πονοκέφαλοι συνδέονταν με δύο κιρκάδια γονίδια. Επιπλέον, 5 από τα 9 κιρκάδια γονίδια έδειχναν να συνδέονται με την αύξηση του κινδύνου τακτικών πονοκεφάλων. Οι ημικρανίες που αποδίδονται στον κιρκάδιο ρυθμό σχετίζονταν επίσης με δύο κιρκάδια γονίδια. Επιπλέον, η ομάδα εντόπισε 110 από τα 168 γονίδια που σχετίζονται με τις ημικρανίες και συνδέονταν επιπλέον με τη διαχείριση του βιολογικού ρολογιού του σώματος.

Ο ρόλος των ορμονών

Οι μελετητές θέλησαν, επιπλέον, να διερευνήσουν τον ρόλο των ορμονών στην πρόκληση τακτικών πονοκεφάλων και κρίσεων ημικρανίας. Ο κιρκάδιος ρυθμός έχει διαπιστωθεί ότι επηρεάζει τα επίπεδα δύο συγκεκριμένων ορμονών, της κορτιζόλης και της μελατονίνης. Η έρευνα αποκάλυψε ότι τα άτομα με τακτικούς πονοκεφάλους παρουσίαζαν συχνά αυξημένα επίπεδα κορτιζόλης και χαμηλότερα επίπεδα μελατονίνης. Από την άλλη, μια ανάλυση δειγμάτων ούρων έδειξε ότι τα άτομα με ημικρανίες είχαν χαμηλότερα επίπεδα μελατονίνης, ενώ σημειώθηκαν πτώσεις των επιπέδων μελατονίνης κατά τη διάρκεια μιας κρίσης ημικρανίας.

«Τα αποτελέσματα αυτά αυξάνουν το εύρος των διαθέσιμων θεραπειών για τον πονοκέφαλο, δείχνοντάς μας ότι μπορούμε να στραφούμε σε μεθόδους που σχετίζονται με τον κιρκάδιο ρυθμό», υποστήριξε ο δρ. Burish. «Μεταξύ αυτών θα μπορούσε να είναι η λήψη φαρμάκων σε συγκεκριμένες ώρες της ημέρας, αλλά και φαρμακευτικές αγωγές που προκαλούν αλλαγές στον κιρκάδιο ρυθμό».