• Δεν ξέρω αν το έχετε προσέξει αλλά όλα τα αντικοινωνικά έθιμα των ημερών μας ετσι και σηκώσεις την ούγια τους θα βρεις μια κοινή υπογραφή:

• Όλα τους (με ελάχιστες εξαιρέσεις) διατείνονται πως γεννήθηκαν τον καιρό της Τουρκοκρατίας.

• Και ο λόγος για μια τέτοια αναγωγή είναι προφανής.

• Τον καιρό της οθωμανικής κατοχής, η ασυδοσία και η χρήση βίας, εξαπατήσεων, προσβολών κλπ θεωρούνταν όχι μόνον δικαιολογημένες αλλά σχεδόν καθαγιασμένες δράσεις μιας και στρεφόταν εναντίον εχθρών.

• Ετσι τα έθιμα της μεταμφίεσης, της βωμολοχίας, της επιθετικής ζητιανιάς των θορύβων των ολονύκτιων ξεφαντωμάτων, των βαρελότων, των μεγάλων φωτιών κλπ είχαν όλα τους την άριστη προκάλυψη του συγκεκαλυμμένου εθνικού αγώνα για ανεξαρτησία και ελευθερία.

• Όλα αυτά όμως ‘last year’….

• Tα ίδια αυτά έθιμα σήμερα έχουν διαφορετική πηγή.

• Διατηρούνται επειδή προσφέρουν εκτόνωση σε μια σειρά από όχι και τόσο ευγενή ανθρώπινα συναισθήματα. Δίνουν στους εκφραστές τους ένα κοινωνικό, νομικό και κανονιστικό περιθώριο να παρανομήσουν επ’ ολίγον, δίχως τον φόβο να βρεθούνε αντιμέτωποι με μια ποινή και μία τιμωρία.

• Και σαν τέτοια, τα έθιμα αυτά κατηγοριοποιούνται ως έθιμα εκτόνωσης.

• Βρίσκονται στενά συνυφασμένα με μια απαγορευμένη ελευθεριότητα γι αυτό και εκτοξεύουν στα ύψη την αδρεναλίνη, γι αυτό και είναι τόσο αγαπητά!

• Το θέμα είναι ότι μερικές φορές τα πράγματα πάνε λίγο παραπέρα από το αναμενόμενο και -συνειδητά ή ασυνείδητα- ξεφεύγουν από κάθε έλεγχο.

• Μερικές φορές, από κακή πρόθεση, ή από κακή τύχη, τα έθιμα αυτά προκαλούν διαταραχές. Μικρές ή μεγάλες. Από απλές απορρυθμίσεις έως πολύ σοβαρά ατυχήματα.

• Το να χάνουν για παράδειγμα κάποια πιτσιρίκια από βαρελότα τα δάκτυλα των χεριών τους στην Ανάσταση ή να αρπάζουν φωτιά ζωντανοί άνθρωποι να καίγονται σπίτια, ή να σπάζουν τα λουριά τους τα οικόσιτα σκυλάκια και να εξαφανίζονται πανικόβλητα από προσώπου γης, να αρπάζονται σε μπουνίδι κάποιοι μεθυμένοι καρναβαλιστές, ή να ξυπνάνε μαύρα μεσάνυκτα κάποιοι κατάκοιτοι παππούδες, αχρόνισταα βρέφη και πρωινοί μεροκαματιάρηδες από θορυβώδη γλεντοκόπια σε δημοσιές και καλντερίμια, είναι πράγματα που κανονικά δεν θα έπρεπε, ούτε να συμβαίνουν, αλλά κι ούτε να επιτρέπονται να συμβαίνουν.

• Όμως!!!

• Ας όψεται, όπως ήδη είπαμε, η Τουρκοκρατία

. • Αφού ό,τι και αν πεις στους δρώντες, όποια υπόδειξη κι αν τολμήσεις να τους κάνεις, η απάντηση τους είναι μία και αποστομωτική:

• ‘Πρόκειται για ένα πολύ παλιό έθιμο του τόπου μας πούχει τις ρίζες του στον καιρό της Τουρκοκρατίας’.

• Σε παίρνει να πεις τίποτε παραπάνω?