• Είναι σαφές ότι οι προεκλογικές εκστρατείες των κομμάτων αλλά και των μεμονωμένων υποψηφίων βουλευτών έχουν πλέον αλλάξει κατά πολύ μέσα στα τελευταία 20-30 χρόνια.

• Η εποχή των μπαλκονιών και των μεγάλων λαϊκών συγκεντρώσεων με τον λαϊκό παλμό τα πλακάτ και τα συνθήματα έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί.

• Πλέον οι συγκεντρώσεις είναι στοχευμένες σε ειδικά περιορισμένα ακροατήρια, και πραγματοποιούνται, είτε στις μικρές πλατεΐτσες της γειτονιάς, όταν γίνονται υπαίθρια, είτε σε μικρούς συμμαζεμένους χώρους όταν είναι στεγασμένες.

• Σε θέατρα, σε καφέ, σε κλειστά γυμναστήρια… τέτοια πράγματα.

• Το ζητούμενο δεν είναι να συγκεντρωθεί πολύς κόσμος.

• Το ζητούμενο είναι απλώς να καταγράψουν οι κάμερες πως ο ηγέτης μιλά σε κάποιο κοινό και το θέμα να παίξει στο βραδινό δελτίο ειδήσεων ή να προβληθεί ως ‘hash tag’ στο face book και στο twitter.

• Τα πολιτικά συμπεράσματα πλέον δεν είναι αν η συγκέντρωση είχε πολύ ή λίγο κόσμο κι αν η λαϊκή απήχηση του υποψήφιου ξεπέρασε την αντίστοιχη του αντιπάλου του.

• Ο στόχος είναι να δειχθεί η επαφή με το ειδικό κοινό. Η ευγλωττία, οι ατάκες, οι ενσυναίσθηση, οι υποσχέσεις του εκκολαπτόμενου ηγέτη.

• Σε επίπεδο πολιτικής επικοινωνίας ολόκληρο σχεδόν το παιχνίδι μεταφέρεται στα κοινωνικά μέσα.

• Στην διαμόρφωση μιας κοινωνικοποιημένης εικόνας του υποψήφιου.

• Στην διαμόρφωση της εντύπωσης πως είναι ένας από εμάς. Ο άνθρωπος μας, ο τύπος της διπλανής πόρτας, ο απλός ο ανεπιτήδευτος ο φιλικός, ο ανοικτός σε κάθε συζήτηση με τους κοινούς/ ordinary people, ο καταδεκτικός και αισιόδοξος , ο εύθυμος και με χιούμορ τύπος ο οποίος γράφει και απαντά ο ίδιος τα post του και μπαίνει σε στιχομυθίες και σε σχολιασμούς με και προς όλους. • Αυτή η εικόνα υποτίθεται πως ενδυναμώνει το κοινωνικό του προφίλ, καταπραΰνει τα πάθη και τον εγγενή φθόνο που -κατά πως ισχυρίζονται οι κοινωνικοί ψυχολόγοι- είθισται να έχει το πόπολο προς τους προύχοντες και τους ηγεμονεύοντες.

• Το ζητούμενο είναι να παράγεται μια συνεχής ροή ειδήσεων προς επίδειξη και κατανάλωση. Να δείχνεται ότι καθημερινά ο υποψήφιος κάτι κάνει. Κι ας μη κάνει απολύτως τίποτα. Να φαίνεται ότι επισκέπτεται, ότι συνομιλεί, ότι ακούει και καταγράφει τα προβλήματα του κόσμου και πως συμπάσχει, κλαίει και οδύρεται μαζί τους και δείχνει μια κάποια διάθεση κάτι να κάνει για όλα αυτά…

• Ο υποψήφιος δεν μπαίνει ποτέ του σε λεπτομέρειες. Δεν λέει ποτέ συγκεκριμένα πράγματα, δεν αναλύει σχέδια και ιδέες.

• Λέει απλώς κυρίες και κύριοι ΘΑ το φροντίσουμε.

• Λέει το ΣΗΜΕΙΩΝΩ.

• Λέει ΔΕΣΜΕΥΟΜΑΙ να το επιλύσω.

• Λέει ΟΛΑ θα πάνε καλά.

• Δείχνει μια αυτοπεποίθηση και σιγουριά ότι το μέλλον θα είναι καλύτερο από το παρόν. Ποντάρει στο ότι ο κόσμος αρέσκεται σε αυτά. Όλοι έχουνε προβλήματα, όλοι είναι δυσαρεστημένοι από την τρέχουσα κατάσταση, όλοι ευελπιστούν πως θα έρθουν καλύτερες ημέρες οπότε χαίρονται να ακούνε μια φωνή που τους διαβεβαιώνει πως όντως οι εξελίξεις θα είναι προς το συμφέρον τους.