Πολλά έχουν ήδη ειπωθεί και αναλυθεί για την συντριπτική νίκη της Νέας Δημοκρατίας και τον καταποντισμό του ΣΥΡΙΖΑ στις χθεσινές εκλογές.

Πέρα όμως από τις στρατηγικές και τις επικοινωνιακές εκστρατείες βρίσκεται πάντα ο άνθρωπος, οι συμπεριφορές και οι επιλογές τους.

Αυτό λοιπόν που διακρίνουμε πανελλαδικά αλλά και τοπικά είναι η επιβράβευση της σταθερότητας και της γνήσιας πίστης σε ένα κόμμα και τα πιστεύω του. Ταυτόχρονα, έντονη είναι η αίσθηση και η αποτύπωση της αποδοκιμασίας των γυρολόγων, λασποδόρων και πολιτικών τυχοδιωκτών. ,

Πιο συγκεκριμένα, και μέσα από την εξέλιξη των ποσοστών σχεδόν σε όλα τα κόμματα διαφαίνεται ότι όσοι μείναν πιστοί στις ίδιες και τις αξίες τους είχαν πολλούς λόγους να γιορτάσουν εχθές, ακόμα και αν σε προηγούμενες εκλογές είχαν βρεθεί με την πλάτη στο τοίχο και μόνοι τους.

Αντίθετα, αυτοί που επένδυσαν στην γκρίζα ενημέρωση και στην προσωποποιημένη συκοφάντηση, αυτοί που προσπάθησαν να εκμεταλλευτούν και να επενδύσουν στην πρόσκαιρη άνοδο κομμάτων και όσοι εγκατέλειψαν κάθε ίχνος αξίας και θέσης έναντι του οφέλους, είδαν όχι μόνο την κατάρευση των προσδοκιών τους αλλά και την απαξία στο πρόσωπο τους.

Ειδικά στην Καστοριά, και μετά από διάφορες δηλώσεις των υποψηφίων προκύπτουν δύο κατηγορίες ψηφοφόρων και “σχολιαστών” που περνάνε όντως δύσκολες στιγμές: α. αυτοί του δεξιού στρατοπέδου που επί δεκαετίες υπηρέτησαν και μάλιστα ωφελήθηκαν από την ΝΔ αλλά μετατράπηκαν σε φανατικούς υποστηρικτές του ΣΥΡΙΖΑ αισθανόμενοι (?) την επικράτηση των συνασπισμένων συνισταμένων και ελπίζοντας σε διεκπεραίωση προσωπικών επιδιώξεων, και β. αυτοί του σοσιαλιστικού κινήματος, που από φανατικοί και ευνοούμενοι πράσινοφρουροί, μεταλλάχθηκαν σε βασικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ με σκοπό την πολιτική τους επιβίωση και διαιώνιση.

Κοινά σημεία και των δύο κατηγοριών; Από την μια η φτηνή δικαιολογία ότι ο μέχρι εχθές “κυρίαρχος λαός” μετατράπηκε σε όχλο που πάσχει από το σύνδρομο της Στοκχόλμης, και από την άλλη ότι κανείς πια, τόσο στην ΝΔ όσο και στο ΠΑΣΟΚ, δεν τους θέλει πίσω

. Όπως λέει και ο λαός μας, ας πρόσεχαν….