Μας συγκλόνισε ο χαμός σου φίλε, συνάδελφε, σύντροφε Δημήτρη….τόσο νωρίς, τόσο κρίμα…! Το χαμόγελο σου, αυτό που δεν σ άφηνε ποτέ, δεν μ άφησε να καταλάβω τότε που ανταμώσαμε τυχαία στο γήπεδο, ένα χρόνο πριν , ότι κάτι δεν πήγαινε καλά… ότι θα ήταν η τελευταία φορά που ανταμώναμε… είπαμε στα πεταχτά τα σημαντικά. Πως περνάς σαν συνταξιούχος, όμορφα είπες, για τα παιδιά σου που καμάρωνες την πρόοδο τους, για τους συναδέλφους τους παλιούς! Αχ βρε Δημήτρη….. καλό ταξίδι φίλε μου. Δεν θα ξεχάσουμε την αξιοσύνη σου, τον καλό σου χαρακτήρα, την εντιμότητα, την εργατικότητα και την συναδελφικότητα σου. Στην οικογένεια σου τα πιο θερμά Συλλυπητήρια…. Καλό παράδεισο φίλε

Γεωργία Ζεμπιλιάδου