αγαπητοί μου ἀδελφοί, ἀγαπητά μου παιδιά, χαίρετε!

Κατά τήν μεγάλη καί λαμπρή ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς, ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ ἑορτάζει τήν κάθοδο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τό ὁποῖο κατέστησε τούς Ἁγίους Ἀποστόλους μέλη τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, ἤτοι τῆς Ἐκκλησίας, καί οἱ Μαθητές Τό γνώρισαν ὡς ἰδιαίτερη Ὑπόσταση τῆς Ἁγίας Τριάδος.

Ἡ ἑορτή τῆς Πεντηκοστῆς εἶναι ἑορτή τῆς Ἁγίας Τριάδος.

Καί προηγουμένως τόσο στήν Παλαιά Διαθήκη, ὅσο καί στήν διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ οἱ ἄνθρωποι μάθαιναν γιά τό Τριαδικό τοῦ Θεοῦ, ἀλλά κατά τήν Πεντηκοστή ἀπέκτησαν ἐμπειρική πείρα τῆς τριαδικῆς ὑποστάσεώς Του.

Τό μυστήριο τῆς Ἁγίας Τριάδος μᾶς ἀποκαλύφθηκε ἀπό τόν Ἴδιο τόν Χριστό, ὁ Ὁποῖος ὁμιλώντας στούς Μαθητές Του εἶπε ὅτι τό Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται ἀπό τόν Πατέρα καί πέμπεται ἀπό Αὐτόν τόν Ἴδιο: «ὅταν δὲ ἔλθῃ ὁ παράκλητος ὃν ἐγὼ πέμψω ὑμῖν παρὰ τοῦ πατρός, τό Πνεῦμα τῆς ἀληθείας ὃ παρὰ τοῦ πατρός ἐκπορεύεται, ἐκεῖνος μαρτυρήσει περὶ ἐμοῦ» (Ἰω. ιε , 26).

Οἱ ἅγιοι Πατέρες ἔζησαν αὐτό τό μυστήριο, ὅσο ἦταν δυνατόν, κατά τήν ἀποκαλυπτική ἐμπειρία.

Ὁ Μέγας Βασίλειος μαρτυρεῖ μέ αὐθεντία, «σέ κάθε ἄνθρωπο πού ὁμολογεῖ τόν Χριστό καί ἀρνεῖται τόν Θεό, ὅτι ὁ Χριστός δέν θά τόν ὠφελήσει σέ τίποτε· ἤ σέ ὅποιον ἐπικαλεῖται τόν Θεό καί ἀθετεῖ τόν Υἱό, ὅτι εἶναι μάταιη ἡ πίστη του· καί σέ αὐτόν πού ἀρνεῖται τό Πνεῦμα, ὅτι ἡ πίστη του στόν Πατέρα καί τόν Υἱό θά πέσει στό κενό, τήν ὁποία πίστη μᾶλλον δέν μπορεῖ νά ἔχει χωρίς τό Ἅγιο Πνεῦμα».

Ἐπίσης, ἡ ἑορτή τῆς Πεντηκοστῆς εἶναι ἑορτή τῆς Ἐκκλησίας.

Κατά τούς ἁγίους Πατέρες ἡ Ἐκκλησία ὑπῆρξε καί πρίν τήν ἐνανθρώπηση τοῦ Χριστοῦ, ἀφοῦ ἡ δημιουργία τῶν ἀγγέλων καί τοῦ ἀνθρώπου συνιστᾶ τήν ἀρχή τῆς Ἐκκλησίας. Μέ τήν πτώση τοῦ Ἀδάμ ἔχουμε τήν πτώση τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλ’ ὅμως διασώζεται ἡ Ἐκκλησία στά πρόσωπα τῶν Προφητῶν καί γενικά τῶν δικαίων ἀνδρῶν τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης.

Ὁ Χριστός μέ τήν ἐνανθρώπησή Του, πού ἔγινε ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ, ἀνέλαβε «σάρκα Ἐκκλησίας», ἀνέλαβε, δηλαδή, τήν καθαρή καί ἀμόλυντη ἀνθρώπινη φύση καί τήν ἕνωσε μέ τήν θεότητα, στήν ὑπόστασή Του. Μέ αὐτόν τόν τρόπο ἡ Ἐκκλησία τώρα λαμβάνει κεφαλή καί γίνεται Σῶμα Χριστοῦ.

Τήν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς ἱδρύθηκε ἡ Ἐκκλησία, μέ τήν ἔννοια ὅτι καί οἱ Ἀπόστολοι ἔγιναν μέλη τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ. Ἐνῶ προηγουμένως εἶχαν κοινωνία μέ τόν Χριστό, τώρα μέ τήν δύναμη καί ἐνέργεια τοῦ Ἁγίου Πνεύματος γίνονται μέλη τοῦ Σώματός Του.

Ἡ Ἐκκλησία ἀπό πνευματική γίνεται σαρκική. Οἱ ἅγιοι, οἱ θεούμενοι, δέν ἔχουν σχέση καί κοινωνία μόνον μέ τόν ἄσαρκο Λόγο, ἀλλά μέ τόν σεσαρκωμένο Λόγο, τόν Θεάνθρωπο Χριστό. Ἡ θεολογία ὅτι ἡ Ἐκκλησία εἶναι Σῶμα Χριστοῦ καί οἱ ἅγιοι εἶναι τά μέλη τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ ἀναπτύσσεται ἀπό τόν Ἀπόστολο Παῦλο.

Ἄς ἑορτάσουμε καί ἐμεῖς, ἀδελφοί, τήν μεγάλη Ἑορτή τῆς Πεντηκοστῆς, ὄχι ἐξωτερικά καί συναισθηματικά, ἀλλά ὡς μέλη τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, τῆς Ἐκκλησίας, καί ὡς ναοί τοῦ Παναγίου Πνεύματος, τηρώντας τίς ἐντολές τοῦ Χριστοῦ καί προσευχόμενοι μέ καθαρή καρδιά. Ὁ Χριστός ποθεῖ νά γίνουμε μαθητές Του, μέλη τοῦ Σώματός Του καί ναοί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἄς μή μειώνουμε τό θέλημα τοῦ Θεοῦ γιά μᾶς.

Μέ πατρικές εὐχές
Ὁ Μητροπολίτης
† Ὁ Καστορίας Καλλίνικος