• Περνάω κάθε μέρα από τα στρατόπεδα κει πάνω στου Νταηλάκη. Τα οποία για κάποιον λόγο που δεν κατέχω (και δεν σκέφτηκα ποτέ μου να ρωτήσω) όλοι οι καστοριανοί αποκαλούνε «τέσσερα».
• Ρημάζουν .
• Ακόμα και μέσα στις χαρακιές του τσιμέντου στις πίστες συνάθροισης άρχισαν να φυτρώνουν δέντρα. Λίγο απέχει από να μετατραπούν σε κανονική ζούγκλα, να ‘ρθουν να τα αποικήσουνε οι φίλαστες αρκούδες.
• Περιουσία του λέει του ελληνικού στρατού.
• Που δεν ξέρει τι να την κάνει.
• Ας την παραδώσει -εισηγούνται μερικοί- στον Δήμο Καστοριάς. Μάϊστα! Θαρρείς και κείνος ξέρει …
• Και νάταν μόνο το ‘τέσσερα’… καλά θα ήταν…
• Γιατί σ’ αυτή την πόλη έχουμε παράδοση να συσσωρεύουμε χρήσιμα/άχρηστα πράγματα. Πράγματα αξίας , μερικές φορές, ιδιαίτερα μεγάλης αξίας, τα οποία όμως τα αφήνουμε να αραχνιάζουν. Περνάμε κάπου-κάπου από μπροστά τους, τα λοξοκοιτάμε, ξύνουμε το κεφάλι μας, μπας και κατεβάσουμε καμιά φαεινή , αλλά φαεινή δεν κατεβαίνει.
• Πάρτε το βιομηχανικό πάρκο για παράδειγμα!
• Χρόνια ολόκληρα, θυμάμαι, το διεκδικούσαμε, το σχεδιάζαμε, το φαντασιωνόμασταν σαν μια οικονομική πανάκεια, σαν ένα εφαλτήρα απογείωσης της τοπικής μας οικονομίας, αλλά όλα αυτά ωσότου καταφέραμε και το φτιάξαμε. Τωρα τόχουμε να κάθεται κι αυτό. Με μοναχά μία επιχείρηση, όλη κι όλη εκεί μέσα κι ολόγυρα ένα σωρό χελώνες.
• Πάρτε για παράδειγμα τις βυζαντινές μας μικροεκκλησιές.
• Κάθε γειτονιά έχει κι από μία. Για σπουδαία αρχιτεκτονήματα, για έργα άφταστης τέχνης μιλάμε. Παγκοσμίως άξια θαυμασμού για την μοναδικότητα τους. Ε, τις έχουμε κι αυτές κλειδωμένες να κάθονται. Μπορεί να είμαστε μια βυζαντινή αρχόντισσα –τι να λέμε τώρα… αλλά τα πολύτιμα αυτά πετράδια του στέμματος μας, δεν έχουμε ιδέα τι να τα κάνουμε… Απλώς τα έχουμε να κάθονται και να τα φυλάμε. Σχεδιάσαμε κι ένα Βυζαντινό Πάσχα φέτος αλλά ξεχάσαμε να συμπεριλάβουμε σε αυτό την πλήρη αξιοποίηση των 50 τόσων βυζαντινών εκκλησιών μας…
• Εχουμε και μερικά ακόμη χρήσιμα/άχρηστα πράγματα.
• Το πλοιάριο ‘Ολυμπιάς’ ας πούμε, το παροπλισμένο και αφημένο να σαπίζει στον ‘ταρσανά’ του ΔΗΝΑΚ. Εχει κριθεί ως μη αξιόπλοο, ως επικίνδυνο πλέον να μεταφέρει κόσμο, οπότε τόχουμε σύρει έξω στην στεριά και τόχουμε παρατήσει εκεί, όσο να ρημάξει.
• Θα μπορούσαμε φυσικά να το μεταφέρουμε λίγο παραπέρα. Να πάμε να το πακτώσουμε στην λίμνη, στην όχθη κει μπροστά από το Ενυδρείο και να το μετατρέψουμε σε ένα πλωτό μπαρ/κυλικείο. Να περνούν, ας πούμε, με μια αερογέφυρα οι επισκέπτες του ‘Μπαρτόλομιου’ απέναντι και να μπαρκάρουνε σ΄αυτό για ένα παγωτό, ένα αναψυκτικό, ένα πρόχειρο γεύμα. Εύκολα θα το επινοικιάζαμε σε κάποιον ιδιώτη. Θάβγαζε ένα σωρό λεφτά δουλεύοντας το ο ερίφης και θάμενε μαγιά και για τον Δήμο…
• Να πούμε μήπως και για εκείνα τα ποδήλατα τα δημοτικά, τα ηλιογενή και ηλιοκινούμενα? Τα πήραμε από κάποιο πρόγραμμα και μπράβο μας και αχ τι καλά, μόνο που τα πήραμε δίχως πραγματικά να τα χρειαζόμαστε. Για την ακρίβεια, δίχως να έχουμε ντιπ -καταντίπ χαμπάρι τι να τα κάνουμε… Τα βάλαμε σε κάποιο υπόγειο να κάθονται και μετά τα πασάραμε σε κάποιον ιδιώτη. Πάλι καλά να λέμε δηλαδή…
• Και μακάρι να μπορούσαμε να πούμε το ίδιο για εκείνο το πλοιάριο με τα φωτοβολταικά το ‘Κάρανος’ . Καλό σκαρί, καλές ναυτοπλοϊκές επιδόσεις, αλλά τι τα θες? Το βαπτίσαμε και μετά το παρκάραμε εκεί μπροστά στην Νομαρχία σαν γλανο-πλανοφόρο. Μάλιστα. Πως έχει, ας πούμε, ο Ερντογάν το ‘Ανατολού’? Ε, οι γλάροι της Καστοριάς είχανε το ‘Κάρανος’. Προσγειωνόταν, την αράζανε επάνω του, κουτσουλούσανε τα πάννελ και ξανα- απονοιωνόταν.
• Ας μη ξεχάσουμε και τα δυο μηχανήματα καθαρισμού της λίμνης.
• Εχετε δει ποτέ τα τελευταία χρόνια την λίμνη καθαρή? Όχι ε? Ε, στην μη λειτουργία των δύο αυτών μηχανημάτων οφείλεται η κατάσταση της.
• Είχαμε το ένα το ‘περτικαλί’ να κάθεται ανενεργό και το φιλοσοφήσαμε το πράμα
: • Ρε, δεν παίρνουμε κι άλλο ένα, να κάθονται δύο και να τα κάνουμε χάζι, να σκοτώνουμε την ώρα μας, σκεφτήκαμε. Πήραμε και το γαλάζιο και τώρα έχουμε δύο. Πού βρίσκονται ακριβώς, αγνοώ και μη με πιέζετε γιατί θα σας μειδιάσω. Πάντως η λίμνη και το τροφαντό της φυτοπλαγκτόν από τα μηχανήματα αυτά επουδενί δεν κινδυνεύουν. Το μόνο σίγουρο.
• Καλύτερα να μη πω άλλα.
• Θα μπορούσα φυσικά να αναφέρω το αρχοντικό Παπατέρπου και τα άλλα δυο τα νέο-αναστηλωμένα στην βόρεια παραλία που τάχουμε κι αυτά και κάθονται…
• Θα μπορούσα να πω για τον λεγόμενο ‘ιχθυογεννητικό σταθμό εκεί απέναντι, στην Χλόη, που επίσης τον έχουμε να κάθεται
• Θα μπορούσα να πω για τα ‘παράνομα’ τα ψαράδικα που μας τα έφαγε η Κτηματική υπηρεσία του Δημοσίου, αλλά και για τόσα άλλα πράγματα, σκόρπια εδώ και κει, που τα κοιτάω και σφίγγεται η ψυχή μου…
• Το θέμα είναι να συστήσει κάποια μέρα μια ειδική επιτροπή το Δημοτικό Συμβούλιο, να την βάλει να στύψει το μυαλό της και να κατεβάσει ιδέες.
• Το θέμα είναι, όλοι αυτοί οι οιονεί πολιτικοί άνδρες οι οποίοι κατεβαίνουν με προοπτικές να ηγηθούν αυτής της κοινωνίας και οικονομίας , να κάτσουνε μια μέρα να σκεφτούν -όχι τι θα κάνουμε με το 4το δημοτικό- μα πως θα αξιοποιήσουμε όλα αυτά τα τρομερά ατού της πόλης που τάχουμε και αραχνιάζουν.