Hatchi – η πιστή
Κλείνω την πόρτα του σπιτιού και η μέρα ξεκινά . Την βλέπω να με ακολουθεί με το βλέμμα της μέχρι να φτάσω στο αμάξι . Πράσινο μάτι προς πράσινο μάτι . Σιγά- σιγά πλησιάζει. Πάω προς το μέρος της και απομακρύνεται. Η ακινησία του βλέμματος της όμως είναι σταθερή . 《 Εντάξει , θα προσπαθήσω πάλι αύριο…》σκέφτομαι. Κλείνω την πόρτα του αυτοκινήτου και σκέψεις με πλημμυρίζουν . Τόσες που , δεν χωρούσαν στο αμάξι . Βρήκαν φωλιά σε αυτό το άρθρο πια…
Η υπέροχη αυτή γάτα που μπήκε στη ζωή μας εδώ και κάποιους μήνες, μου θυμίζει πολύ τον Τσίφτη . Τον πρωτο μου γάτο . Ακόμη και τα χρώματα είναι ίδια . Ο γάτος μου είχε ψυχή σκυλάκου . Πάντα άκουγε στο όνομα του . Ανεξάρτητος, χαδιάρης ( φυσικά, οπότε εκείνος ήθελε ) και γατοκατακτητής . Κάθε μέρα με άφηνε στο σχολείο και επέστρεφε . Όλοι τον ήξεραν. Ήταν υπέροχος . Μέχρι που ένα πρωινό, η εξαφάνιση του ήταν από τις δυσκολότερες ημέρες . Τον ψάχναμε καιρό .
Με την σκέψη του , κοιτώντας την όμορφη αυτή άσπρη αγέρωχη βούλα στην άκρη του πεζοδρομίου, καθώς απομακρύνεται το αμάξι, το χαμόγελο επαναφέρεται από το απρόσμενο δάκρυ .
Η πρωινή αυτή ακολουθία, έχει γίνει πια συνήθεια και καθημερινότητα. Η γάτα αυτή, εδώ και κάποιους μήνες στέκεται αεικίνητος φρουρός στο απέναντι πεζοδρόμιο. Ήταν σε δύσκολη κατάσταση τον χειμώνα, την φροντίσαμε όσο μας επέτρεπε και πλέον καλοκαίρι πια , την χαίρομαι να παίζει, να κυνηγάει τις πεταλούδες και να απολαμβάνει τον ζεστό ήλιο κάτω από το δέντρο της γειτονιάς . Δεν απομακρύνεται από το σπίτι ποτέ , αποφάσισε να μας υιοθετήσει . Κάθε γάτα ” άγρια ” όταν βρει τροφή μένει για λίγο και φεύγει. Δεν ”προδίδει” την ανεξαρτησία της . Η συγκεκριμένη , είναι μια διαφορετική ψυχή.
Η καθημερινότητα αλλάζει και η προσδοκία της στιγμή μαζί . Τα μικρά πράγματα που προσπερνάς καθημερινά . Τα φύλλα των δέντρων με τον άνεμο θα είναι λιγότερα μέχρι να επιστρέψεις, κάποιο λουλούδι θα ανθίσει, κάποια αγάπη θα σε προϋπαντήσει .
Η συγκεκριμένη γάτα θα σε προϋπαντήσει κρατώντας την απόσταση της όμως. Παρόλο που την ταΐζεις, δεν έρχεται κοντά. Υπάρχουν μέρες, που η βροχή δεν σταματάει και ο καιρός είναι δύσκολος για μια ανεξάρτητη γάτα . Επιλέγει και πάλι να μείνει κοντά, όσο κι αν οι αστραπές χτυπούν δυνατά . Ήταν μια τέτοια μέρα πρόσφατα, γυρνώντας με ομπρέλα και βρεγμένα γυαλιά έψαχνα να δω αν κρύφτηκε στο σπιτάκι της , έκπληκτη , την βλέπω εκεί, στην μέση του δρομου να μας περιμένει . Σαν να μην έβρεξε ποτέ . Όταν οι στάλες βροχής δεν μετράνε στην καρδιά . Ευτυχώς μόλις μας ” έβαλε σπίτι” , ήρεμη βρήκε ζεστασιά .
Κάποια στιγμή μου είπαν : 《 Γιατί ασχολείσαι; δεν είναι εξημερωμένη . Και μάλλον δεν πρόκειται θα γίνει . 》 δεν είναι, πράγματι, ίσως και να μην γίνει . Δεν αποτελεί αιτία απομάκρυνσης αλλά σύνδεσης . Μιας ανώτερης σύνδεσης. Της ανιδιοτέλειας . Της υπομονής.
Αμέσως , με το άκουσμα της λέξης 《εξημέρωση》μου ηρθε στο μυαλό το απόσπασμα από τον Μικρό Πρίγκιπα του Αντουάν Ντε Σαίντ- Εξυπερύ : 《 …Για μένα είσαι ως τώρα μονάχα ένα αγοράκι, ίδιο κι απαράλλαχτο με εκατό χιλιάδες άλλα αγοράκια. Και δε σ’ έχω ανάγκη. Ούτε κι εσύ με έχεις ανάγκη. Για σένα δεν είμαι παρά μια αλεπού, ίδια με άλλες εκατό χιλιάδες αλεπούδες. Αν όμως με εξημερώσεις, θα έχουμε ανάγκη ο ένας τον άλλο. Θα είσαι για μένα μοναδικός στον κόσμο. Θα είμαι για σένα μοναδική στον κόσμο…» .
Θα έλεγε κάνεις, ότι η Hatchi ( το όνομα έμπνευση από την ταινία Hachiko ) αποφάσισε να μας εξημερώσει με τον δικό της τρόπο .
Σε έναν κόσμο που βιάζεται , που τρέχει , μια μικρή αλλά σημαντική ύπαρξη έδειξε σημάδια αφοσίωσης και εμείς το παρατηρήσαμε, μας έκανε εντύπωση και γράφουμε άρθρο για αυτήν.
Εγκαρτέρηση . Πίστη . Ανιδιοτελής αγάπη.
Λέξεις κλειδιά που κινδυνεύουν να χαθούν . Στα παραδείγματα της ζωής όμως , βρίσκουν τρόπο να ξεκλειδώνουν την καρδιά μας και να ψάχνουμε από την αρχή. Τίποτα δεν χάνεται όσο η ελπίδα ζει .
Καθώς γράφω, κοιτάω στο απέναντι πεζοδρόμιο που με παρατηρεί . Σαν , σαν να ξέρει ότι το μήνυμα της έχει καταγραφθεί . Κλείνω το ηλεκτρονικό μου τετράδιο και σημειώνω την σοφία της στιγμής που κάποτε κάποιος είπε :
《 Αν αγαπάς ένα λουλούδι, μην το μαζέψεις.
Αν το κόψεις θα πάψει να είναι αυτό που αγαπάς .
Οπότε, αν αγαπάς ένα λουλούδι
άστο να υπάρχει.
Η αγάπη δεν είναι να κατέχεις,
είναι να εκτιμάς. 》
Σοφία Χάνσεν