Σήμερα η Κλεισούρα αποχαιρετάει τον Σπύρο. Το τέκνο της που τόσο πρόωρα έφυγε από κοντά μας. Γνήσιος και αυθεντικός, αεικίνητος και αποφασιστικός, βιρτουόζος και δημιουργικός, γλεντζές και πειραχτήρι.
Ο Σπύρος δεν αγαπούσε απλά το χωριό, τις εκδηλώσεις και τα πολιτιστικά γεγονότα που ελάμβαναν χώρα σε αυτό. Κατάφερνε με την παρουσία του και την ανεξάντλητη ενέργειά του να είναι ο ίδιος το γεγονός.
Με το κέφι, την ζωντάνια και τον αυθορμητισμό του έδινε παλμό και ξεσήκωνε και τους άλλους. Ήταν ξεχωριστός, μια προσωπικότητα sui generis. Ειδικά στο δρώμενο των Αργκουτσιαριών ήταν η ψυχή της τάιφας, της παρέας των συμμετεχόντων. Τους οργάνωνε, τους καθοδηγούσε και έδινε τον ρυθμό. Ο χορός του δεν ήταν τυπικός, ήταν μια παράσταση, ένα show.
Ήταν, όμως, και άνθρωπος με δημιουργικές ιδέες. Πνεύμα ανήσυχο. Οραματίζονταν δράσεις και ενέργειες, τόσο παλιότερα κατά την επαγγελματική του πορεία στην Ιταλία όσο και κατά την ενασχόλησή του με τον πολιτιστικό σύλλογο του χωριού.
Η απουσία του από τα επίσημα και ανεπίσημα γλέντια και τα δρώμενα του χωριού θα είναι ιδιαίτερα αισθητή. Ταυτόχρονα, όμως, είναι σίγουρο πως θα έρχεται νοητά στη σκέψη μας κάθε φορά που θα κελαηδάει ο ζουρνάς στην πλατεία και στις γειτονιές του χωριού.
Σπύρο, θα μας λήψεις !
Δημήτρης Σμιξιώτης