Σε μια περίοδο που η ύφεση στη χώρα μας μεγαλώνει και η περιβόητη ανάκαμψη παραμένει σε θεωρητικό και μόνο επίπεδο, όλο και περισσότεροι Έλληνες αναπολούν την «χρυσή» εποχή του Δημοσίου.
Η κατάσταση στην αγορά εργασίας είναι δραματική, αφού ο κάποτε ακμάζων ιδιωτικός τομέας πνέει πλέον τα λοίσθια και όσοι ακόμη εργάζονται σ’ αυτόν, αμείβονται με μισθούς πείνας!
Την ίδια ώρα οι ελαστικές μορφές εργασίας εξακολουθούν να κυριαρχούν στην αγορά, με αποτέλεσμα τα στοιχεία για αύξηση των θέσεων εργασίας να μην ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, εκτός κι αν η 4ωρη απασχόληση, για την σημερινή Κυβέρνηση θεωρείται… επιτυχία, στη μάχη κατά της ανεργίας!
Μονόδρομος πια…
Δεν προκαλεί έκπληξη λοιπόν το γεγονός ότι ο Δημόσιος Τομέας άρχισε να φαντάζει ξανά ως η μοναδική λύση για χιλιάδες άνεργους που ψάχνουν να βρουν μια θέση εργασίας για να εξασφαλίσουν ένα μεροκάματο. Και μπορεί οι παχυλές αμοιβές να ανήκουν πια στο παρελθόν, όμως δεν παύει ένας μισθός – έστω και κουτσουρεμένος – να μπαίνει στο σπίτι.
Σήμερα λοιπόν μια θέση στο Δημόσιο αποτελεί μονόδρομο ειδικά για τους νέους, αφού δεν ανοίγουν νέες θέσεις εργασίας στον ιδιωτικό τομέα για να απορροφηθούν, αλλά και για να συμβάλλουν στην ανάκαμψη της πραγματικής οικονομίας. Σε διαφορετική περίπτωση, εάν δεν καταφέρουν ούτε αυτό, η φυγή στο εξωτερικό είναι η τελευταία λύση.

Ο ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ