• Ο δήμος Νεστορίου, αφού κλήθηκε επισήμως από την Περιφέρεια να συμμετέχει στην ανοιχτή δημόσια διαβούλευση, η οποία ξεκίνησε εδώ και έναν μήνα περίπου και αφορούσε την αδειοδότηση -ή όχι- της εγκατάστασης ενός υδροστροβίλου μέσα στην καρδιά του Γράμμου, ανταποκρίθηκε στην πρόσκληση και γνωμοδότησε αρνητικά.
• Συγκεκριμένα το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Νεστορίου συνεδρίασε στις 30 Μαίου 2023 και εξετάζοντας το όλο θέμα υιοθέτησε και ψήφισε την παρακάτω εισήγηση την οποία και επισήμως υπέβαλε στην συνέχεια στην Περιφέρεια.
• Πρόκειται για μια εισήγηση η οποία αξίζει να παρατεθεί ατόφια και να αναγνωστεί μέχρι τέλους καθώς αποτελεί μνημείο παραγωγικού πολιτικού λόγου και επιστημονικής τεκμηρίωσης και απογυμνώνει, τόσο την κατασκευάστρια εταιρία, όσο και τους υποστηριχτές της από κάθε επιχείρημα.
• Αξίζει ωστόσο να σημειώσουμε προκαταβολικά πως η Διεύθυνση Δασών Καστοριάς επέδειξε την ακριβώς αντίθετη άποψη και τέθηκε στο πλευρό της επένδυσης, υποστηρίζοντας ότι αυτή δεν βλάπτει το περιβάλλον και τον Γράμμο.

Απόφαση 55/2023 του Δημοτικού Συμβουλίου Νεστορίου

Το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Νεστορίου αφου συνεδρίασε στις 6,30μμ στις 30 Μαΐου 2023 εξετάζοντας το ΘΕΜΑ: «Διατύπωση απόψεων ως προς την εγκατάσταση Μικρού Υδροηλεκτρικού Έργου ισχύος 1,5ΜW επί της κοίτης του άνω Αλιάκμονα εντός της περιοχής «Μπαρούγκα» στα όρια των Δ.Ε Γράμμου και Νεστορίου» έλαβε την ακόλουθη απόφαση:

«Έχοντας  λάβει γνώση των χαρακτηριστικών του έργου, της οριοθέτησης του και των υπόλοιπων στοιχείων της ανωτέρω μελέτης υποστηρίζουμε πως η κατασκευή του υδροηλεκτρικού σε οποιοδήποτε σημείο του κατ’ υπόθεση ‘ανωνύμου’ ρέματος κρίνεται ως ακατάλληλη και καταστροφική για το εξαιρετικά σημαντικό κι ευαίσθητο οικοσύστημα και περιβάλλον της περιοχής, η αξία του οποίου από καιρό έχει αναγνωριστεί ως μοναδική και για αυτόν τον λόγο προστατεύεται, όχι από ένα, αλλά από πολλαπλά συστήματα θεσμοποιημένης προστασίας. Συνεπώς ως δημοτικό συμβούλιο αντιτιθέμεθα στην κατασκευή του για τους παρακάτω βάσιμους λόγους:

1. Ένα έργο οικονομικά ασύμφορο για την τοπική κοινωνία

Κατ΄ αρχάς αυτό που εσκεμμένα προσδιορίζεται ως ΄΄ανώνυμο ρέμα΄΄ μόνο ανώνυμο δεν είναι και διόλου ΄΄ρέμα΄΄. Είναι ο ΙΔΙΟΣ ο ποταμός Αλιάκμονας στις απαρχές και στο ανάντη του. Η υδρομάστευση του έργου προορίζεται να επιβληθεί σε ένα σημείο το οποίο

ευρίσκεται στα ΝΔ όρια του δάσους Μπαρούγκα, έμπροσθεν ακριβώς του ερειπωμένου μεσαιωνικού οικισμού του Βέρτενικ, λίγο πριν την είσοδο του μοναδικής οικολογικής, τουριστικής -άρα και οικονομικής- αξίας φαραγγιού του Καταφυκίου.

Εάν το έργο αυτό προχωρήσει η καταστροφή αυτού του φαραγγιού στο οποίο ο Δήμος και οι κοινότητες της οροσειράς έχουν τόσο πολύ επενδύσει θα ακυρωθεί ολοκληρωτικά.

Αυτή την στιγμή βρίσκονται σε εξέλιξη πολλαπλές υλοποιήσεις ευρωπαϊκών και εθνικών προγραμμάτων χάραξης μονοπατιών και διαδρομών περιπέτειας στην περιοχή (Cult 2 routes/ ΥΠΕΝ) με σκοπό την ανάπτυξη του ορεινού τουρισμού.

Μία από τις πλέον σημαντικές και υπό σχεδιασμό οικο-τουριστικές δραστηριότητες έχει άμεση σχέση με το επιλεγέν σημείο αφού προβλέπει την υπό-καθοδήγηση, εξειδικευμένων οδηγών-βουνού, διάσχιση του εν λόγω φαραγγιού( cannyoning) από μεγάλα γκρουπ επισκεπτών/τουριστών. Η ανάσχεση της ροής στο ύψος ακριβώς της άνω εισόδου του φαραγγιού, ακυρώνει όλη την φυσικότητα του εγχειρήματος και απαξιώνει ολοσχερώς τις

τεχνικές ορειβατικών καταβάσεων που σχεδιαζόταν να εφαρμοστούν εκεί

(rappeling).

Είναι ευκόλως κατανοητό ότι η οικονομική ζημία που θα προκληθεί από το συγκεκριμένο έργο και τεράστια θα είναι και διαχρονική και θα βαρύνει αποκλειστικά την τοπική κοινωνία. Αντιθέτως, το κέρδος που τυχόν θα προκύψει από την κατασκευή του έργου θα προσφέρει ασήμαντα ψίχουλα στην τοπική κοινωνία και θα καταλήγει κατά 95% στα χέρια των επιχειρηματιών.

Με άλλα λόγια –σε ένα καθαρά οικονομικό επίπεδο- η πολιτεία, συμπεριφερόμενη τελείως ανάλγητα, ανακόλουθα κι αντίθετα με τις κατά καιρούς εκπεφρασμένες και διατυμπανιζόμενες τοπικές αναπτυξιακές της πολιτικές, καλείται να εγκρίνει ένα έργο το οποίο θα προκαλέσει αδιαμφισβήτητη οικονομική ζημία στους ήδη χειμαζόμενους και

φυλλορροούντες τοπικούς πληθυσμούς. Θα έχουμε δηλαδή μια πολιτεία η οποία εμφανίζεται να αδιαφορεί για την ευημερία των ακριτών της και να ακυρώνει τον ίδιο της τον εαυτό αφαιρώντας τα αναπτυξιακά εργαλεία από τα χέρια των ντόπιων κατοίκων μιας περιοχής που βρίσκεται ελάχιστα μόλις χιλιόμετρα μακριά από τα ελληνοαλβανικά σύνορα

2. Ένα έργο ιστορικά ασεβές

Το σημείο στο οποίο σχεδιάστηκε η εγκατάσταση του εν λόγω έργου συνιστά ένα

από τα σπουδαιότερα ιστορικής σημασίας τοπόσημα ολόκληρης της οροσειράς

του Γράμμου. Λίγα μόλις μέτρα βορειότερα βρίσκεται ο ΄΄πύργος του Βέρτενικ΄΄, ένας κωνικός βράχος στην ρίζα του οποίου υπήρχε παλαιός οικισμός και στην κορυφή του το

΄΄δακτυλίδι του Αλή΄΄ ένα διαμπερές φυσικό βράχωμα με σχετική μυθολογία.

Εκεί διασώζονται επίσης και οι σπηλαιώδεις ιαματικοί θάλαμοι των Ανταρτών.

Εκατόν σαράντα πέντε μόλις μέτρα νοτιότερα βρίσκεται η ΄΄γιατροσπηλιά΄΄, το

μεγάλο σπήλαιο που χρησίμευσε ως νοσοκομείο των αντάρτικων δυνάμεων του

ΔΣΕ. Από την απέναντι πλευρά της υπό-φραγή-κοίτης του Αλιάκμονα διέρχεται η

ονομαστή κι εξαιρετικής ιστορικής σπουδαιότητας ΄΄βλαχόστρατα΄΄ ένας

πετρόστρωτος, τροχοβατός δρόμος που ένωνε δυο μεγάλους κι ευημερούντες

μεσαιωνικούς οικισμούς της περιοχής το Λινοτόπι και την Γράμμουστα η

ανάταξη της οποίας εκκρεμεί προς ένταξη στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα Intereg.

Κάπου 400 μόλις μέτρα προς τα ΝΔ βρίσκεται ο εκτεταμένος ιατρικός

καταυλισμός των ανταρτών, μια σειρά από 13 ημιυπόγεια κτήρια, αμπριά και

λοιπές βοηθητικές εγκαταστάσεις. Αυτό είναι ένα μεγάλο συγκρότημα το οποίο,

ως μνημείο της σύγχρονης ιστορίας μας, το ελληνικό κράτος, σε συνεργασία με

την σημερινή ηγεσία του ΚΚΕ και μια πλειάδα εθελοντών/ ανασκαφέων παλεύουν να ξαναφέρουν στην επιφάνεια και να αναδείξουν πολιτικά και πολιτισμικά. Τα ιστορικής μοναδικότητας αυτά τοπόσημα, στην τουριστική αξιοποίηση των οποίων έχει τα μάλαεπενδύσει ο Δήμος Νεστορίου, είναι σίγουρο πως ουδεμία προστιθέμενη αξία πρόκειται να κερδίσουν από την γειτνίαση τους με τα τσιμεντένια βάθρα μιας βιομηχανικού τύπου

υδροηλεκτρικής εγκατάστασης. Ίσα -ίσα που θα απαξιωθούν και θα υποβαθμιστούν από ένα αισθητικά άχαρο έργο.

3. Ένα οικολογικά επικίνδυνο έργο

Τόσο το σημείο σύλληψης των νερών του Αλιάκμονα, όσο και το σημείο τοποθέτησης του στροβίλου, βρίσκονται πλησίον του μοναδικού σε ολόκληρη την Μακεδονία Παρθένου δάσους ΄΄Μπαρούγκα΄΄. Η κατασκευή ενός τέτοιου έργου σε μία τόσο ευαίσθητη οικολογικά περιοχή δεν εξυπηρετεί καμία απολύτως λογική, πέρα από το οικονομικό καθαρά όφελος, και πρέπει πάση θυσία να αποφευχθεί.

Και μόνον κατά την φάση των εργασιών, ανεξαρτήτως των εσκεμμένα

καθησυχαστικών προβλέψεων της μελέτης, είναι βέβαιο ότι θα συντελεστεί υλοτόμηση δενδρυλίων μαύρης πεύκης, ενός σπάνιου πλέον στο ελληνικό οικοσύστημα είδους.

Τα δε μπάζα από την διάνοιξη της οδού πρόσβασης και των τάφρων της σωλήνωσης είναι πέραν πάσης αμφιβολίας εργολαβικά προβλέψιμο πως θα καταλήξουν στην κοίτη του Αλιάκμονα.

Όσον δε αφορά την παρουσία συνεργείων και μηχανημάτων εντός αυτής της περιοχής κάτι τέτοιο μόνο αρνητικό αντίκτυπο θα έχει και τεράστια (ίσως μη ανατάξιμη) όχληση θα επιφέρει στους εξαιρετικά σπάνιους πληθυσμούς των έμβιων που κατοικούν εκεί. Της μεγάλης καφέ αρκούδας (Ursusarctus) του αγριόγιδου (Rupicaprarupicaprabalcanica), του ζαρκαδιού (Capreoluscapreolus⟩, του αγριογούρουνου (Susscrofa) του λύκου (Canislupus), της βίδρας (Lutralutra), αλλά και όλων των αποκλειστικά εδώ παρατηρούμενων και

διεθνώς απειλούμενων ειδών της ορνιθοπανίδας (των 4 ειδών δρυοκολάπτη, του μεγάλου χρυσαετού, του ασπροπάρηκλπ). Η δε διακοπή της φυσικής ροής είναι σίγουρο ότι θα τραυματίσει ανεπανόρθωτα το περιβάλλον και τις συνήθειες διαβίωσης του σπανιότατου είδους της μακεδονικής πέστροφας που απαντάται εδώ, της SalmoPelagonicuscaraman η ύπαρξη της οποίας –επίτηδες προφανώς- αποσιωπάται από την μελέτη της εταιρίας.

Θα πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι η περιοχή του έργου δεν μπορεί κατ’ οιονδήποτε τρόπο να καταταχθεί στην κατηγορία μιας συνηθισμένης, ορεινού τύπου, περιοχής των οροσειρών της πατρίδας μας. Επειδή, για ιστορικούς και πολιτικούς λόγους, αυτή παρέμεινε πρακτικά αποκλεισμένη για διάστημα ανώτερο των 50 ετών, απέκτησε χαρακτηριστικά ενός παρθένου οικο- περιβάλλοντος. Εντός της παραχωρήθηκαν στην χλωρίδα και πανίδα όλα τα

περιθώρια να αναπτυχθούν με φυσικό τρόπο, ανενόχλητα από κάθε είδους ανθρώπινη δραστηριότητα και επιρροή. Όταν πλέον προς τα τέλη του 20ου αιώνα η περιοχή ξανα-άνοιξε στο ευρύ κοινό και ξεκίνησε ο επαναποικισμός της, η φυσική της μοναδικότητα αναγνωρίστηκε ακαδημαϊκά και πολιτειακά για αυτό και θεσμοθετήθηκαν για αυτή τέσσερα (4) επάλληλα καθεστώτα προστασίας.

• ΠΡΩΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ (Ευρωπαϊκό)

Το εν λόγω έργο φέρει ΟΡΘΩΣ τον τίτλο Μικρό υδροηλεκτρικό έργο΄΄Μπαρούγκα΄΄ αφού πράγματι κατασκευάζεται επί των ορίων της και προκαλεί επιπτώσεις σε αυτή.

Κακώς όμως επιλέχθηκε το σημείο αυτό καθότι η περιοχή ΄΄Μπαρούγκα΄΄ δεν

είναι ότι κι ότι. Αφού το δάσος Μπαρούγκα είναι χαρακτηρισμένο ως ΄΄biogeneticreserve΄΄ από το Συμβούλιο της Ευρώπης (ΣτΕ), ήδη από το 255ο meeting του την 15

Μαρτίου του 1976. Το Συμβούλιο αυτό, μεταξύ άλλων, προέβλεψε πως ‘η σκοπιμότητα ανακήρυξης ενός οικοσυστήματος (όπως το Μπαρούγκα) ως μίας οικολογικής ρεζέρβας, έχει σαν σκοπό να εγγυηθεί την βιολογική ισορροπία και ,κατά συνέπεια, την διάσωση, την γενετική ποικιλία και την αντιπροσωπευτικότητα των διαφόρων τύπων ειδικού περιβάλλοντος και οικοσυστημάτων τα οποία κρίνονται απαραίτητα για:

• Την διασφάλιση της επιβίωσης κι ανάπτυξης των ζωικών και φυτικών

τους ειδών χάριν του συμφέροντος των μελλοντικών γενεών.

• Την παραγωγή νέων μελλοντικών βιολογικών συνδυασμών από τους

οποίους εξαρτάται η βιολογική ανέλιξη.

• Την δημιουργία ενός βιο-αποθέματος προς μεταλαμπάδευση σε άλλες,

βιολογικά αποδυναμωμένες περιοχές με την ελπίδα αναδιάρθρωσης τους.

Και το Συμβούλιο είχε καταλήξει στην διατύπωση μιας ξεκάθαρης ντιρεκτίβας, την ‘PrincipleΝο 6’, η οποία είναι αδύνατον να παρανοηθεί και η οποία διευκρινίζει πως ‘η διατήρηση ενός οικο-ρεζερβουάρ κρίνεται ιδιαιτέρως σημαντική και πως ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΔΡΑΣΗ τείνει στην απορρύθμιση του θα πρέπει με κάθε τρόπο να αποφεύγεται’. Αυτή την ντιρεκτίβα του ΣτΕ θα πρέπει να έχουμε κατά νου, γνωρίζοντας ότι στα ορεινά ρέματα και στις κοίτες του άνω ρου των ποταμών Αλιάκμονα και Σαραντάπορου σύμφωνα με όλες τις μέχρι σήμερα

πραγματοποιηθείσες μελέτες διαβιούν πληθυσμοί του σπανιότατου μακεδονικού είδους της καφέ πέστροφας, κατάλοιπα της πλειστοκαίνου εποχής. Σύμφωνα με τον Καρακούση (Karakousisetal. 1991) πρόκειται για διακριτό υποείδος της Βορειοδυτικής Ελλάδας προσδιορίσιμο ως S. truttadentex. Στο οποίο, σύμφωνα με τους Kottelat&Freyhof (2007) , μπορεί να προστεθεί ένα –ακόμη σπανιότερο- το S. pelagonicusKaraman, (το οποίο ο Delling επίσης συνάντησε στα ανάντη του ποταμού Αλιάκμονα αλλά το χαρακτήρισε ως ‘απροσδιόριστο’ (βλ. Delling 2003) ).

Κατά συνέπεια η τοποθέτηση μιας υδροληψίας σε αυτό το σημείο του Αλιάκμονα θα διακόψει την ομαλή ροή των υδάτων του ποταμού και, πέραν πάσης αμφιβολίας, θα θέσει την διαβίωση αυτών των μοναδικών ειδών σε κίνδυνο.

• ΔΕΥΤΕΡΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ (Ευρωπαϊκό)

Το σημείο εγκατάστασης τόσο της υδρομάστευσης, όσο και του στροβίλου, εμπεριέχονται αμφότερα μέσα στα όρια της περιοχής η οποία εντάσσεται στο ευρωπαϊκό δίκτυο των οικολογικά ευαίσθητων και προστατευόμενων περιοχών NATURA 2000. Προσδιορίζεται από τον κωδικό GR 1320002 και καλύπτει τις κορυφές και τις ανατολικόστροφες πλαγιές του Γράμμου . Η έκταση της συγκεκριμένης περιοχής ανέρχεται στα 34.035,35 ha και τίθεται σε ένα τριπλό καθεστώς προστασίας χαρακτηριζόμενη ως:

1. SCI (site of community importance) ήσταελληνικάΤΚΣ (τόπος

κοινοτικής σημασίας)

2. SPA (specialprotectionarea) ή στα ελληνικά ΖΕΠ (ζώνη ειδικής

προστασίας) προστατευόμενη από την JMD HP 37338/1807/E103/6-9-

2010 (OJ 1495 B)

3. SAC (Special Area of Conservation) ήσταελληνικάΕΖΔ (Ειδικήζώνη

διατήρησης) βάσει του Ν. 3937 ΦΕΚ Α 60/31.3.2011

Η ένταξη αυτού του οικότοπου στην συγκεκριμένη ζώνη προστασίας κρίνεται ως ιδιαιτέρως σημαντική αφού έτσι αναγνωρίζεται στο υπέρτατο επίπεδο πως αποτελεί μία βιολογικά παρθένα και ως τέτοια προσελκύει όλα εκείνα τα ζωικά είδη τα οποία λίγο πιο πέρα από αυτή βιώνουν καθεστώτα σχετικής όχλησης.

Οποιαδήποτε ανθρώπινη επέμβαση σε ένα τέτοιο πρωτογενές περιβάλλον είναι απολύτως βέβαιο ότι θα προκαλέσει προβλήματα. Η κυκλοφορία ανθρώπων και οχημάτων η μεταφορά υλικών, οι κατασκευαστικοί θόρυβοι κ.λ.π. θα ενοχλήσουν και θα εκφοβίσουν τα ζώα τα οποία, εκδιωγμένα, θα αναγκαστούν να αναζητήσουν καταφύγιο σε περισσότερο εκτεθειμένες και επισφαλείς περιοχές. Η κατασκευή του υδροηλεκτρικού έργου σε μια τόσο οικολογικά ευαίσθητη τοποθεσία θεωρούμε βέβαιο πως θα προκαλέσει πολύ μεγαλύτερα προβλήματα από αυτά που έχει -ως στόχο της- να επιλύσει.

• ΤΡΙΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ (Εθνικό)

Το «ρέμα» επί του οποίου πρόκειται να τοποθετηθεί η υδροληψία και τα υπόλοιπα συνοδά έργα του υδροηλεκτρικού συνιστά τις απαρχές της ροής του μεγαλύτερου σε μήκος ποταμού της χώρας, του Αλιάκμονα. Το ρέμα αυτό συγκεντρώνει τα νερά από το ‘πεντάβρυσο’ και τις ροές των λοιπών επιφανειακών υδάτων που εκκινούν από τις κορυφές Γκούμπελ, Σακούλι, Τσουκαπετσίτ, Κιάφα, Περήφανο και Φαρμάκη και ρέουν εντός της μεγάλης κοιλάδας της Γράμμουστας.

Η κοιλάδα αυτή φιλοξενεί στα υψηλά της εκτεταμένους αλπικούς λειμώνες και

στα χαμηλότερα επίπεδα της ένα αρχέγονα μικτά δάση οξυάς, ελάτης και

μαυροπεύκης. Ένα τμήμα αυτών των δασών, πέριξ του όρους ‘Φλάμπουρο’, είχε την τύχη να αποφύγει την μεγάλη καταστροφή που υπέστη η υπόλοιπη περιοχή κατά τον δεύτερο παγκόσμιο και τον εμφύλιο. Το τμήμα αυτό ονομάστηκε δάσος ‘Μπαρούγκα’, χάριν του ομώνυμου ρέματος. Εντός του δεν έχει μπει πριόνι ξυλοκόπου για περισσότερες από 10 γενιές με αποτέλεσμα αυτό να συνιστά σήμερα ένα από τα ελάχιστα εναπομείναντα παρθένα δασικά συμπλέγματα της χώρας, ίσης αξίας με το Καρά Νταρέ της Δράμας και το δρυοδάσος της Φολόης στην Πελοπόννησο.

Η ελληνική πολιτεία έχοντας αναγνωρίσει την ιδιαιτερότητα της περιοχής, ήδη από το 1986 με την Υπ. Απόφαση 105497 (ΦΕΚ 656/Β/1986) την ανακήρυξε ως «διατηρητέο μνημείο της Φύσης» γεγονός που νομικά της προσδίδει ένα καθεστώς προστασίας παρόμοιο και ισάξιο με εκείνο των πυρήνων των Εθνικών Δρυμών, εντός των οποίων και βάσει του Ν.Δ. 86 ΦΕΚ Α΄7/18-1-1969, όπως αυτό τροποποιήθηκε από το Ν.Δ. 996 ΦΕΚ Α’192/6-10-1971 και

αντικαταστάθηκε από τον Ν. 998 ΦΕΚ Α΄289/29-12-1979, απαγορεύεται η ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ.

Κατά συνέπεια η τοποθέτηση του υδροηλεκτρικής μονάδας εγγύτατα σε ένα

δασικό σύμπλεγμα όπως το ‘Μπαρούγκα’, το οποίο προστατεύεται με τόσο απόλυτο τρόπο και με τόσο σαφείς διατάξεις, νομίζουμε πως οφείλει να κριθεί ως απαράδεκτη.

• ΤΕΤΑΡΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ (Εθνικό)

Η γεωδιαμόρφωση της περιοχής και τα δασικά της χαρακτηριστικά είναι τέτοια που ευνοούν τα μέγιστα στην συγκράτηση εκεί πολύ μεγάλων και εύρωστων πληθυσμών άγριων ζώων. Πρόκειται για έναν οικότοπο εκτεταμένων διαστάσεων την σημασία του οποίου αναγνώρισε εγκαίρως η ελληνική πολιτεία γι αυτό και επέβαλε ένα καθεστώς ειδικής προστασίας των έμβιων του από το ανεξέλεγκτο κυνήγι αλλά και από κάθε άλλη δραστηριότητα που είναι πιθανόν να προξενήσει όχληση και να διαταράξει τους τρόπους διαβίωσης και διακίνησης τους.

Το συγκεκριμένο έργο κατασκευής αυτού του υδροηλεκτρικού άπτεται τέτοιας ειδικής τοποθεσίας προστασίας της άγριας ζωής καθώς το Καταφύγιο Άγριας Ζωής του Καταφυκίου, Σκάλας και Μεγάλης Πέτρας, εκτείνεται ανατολικά του οικισμού της Γράμμουστας και εμπεριέχει τα σημεία εγκατάστασης του όλου έργου. Έχει κωδικό Κ139, έκταση ίση με 11 Km2 και το διάταγμα σύστασης του έχει δημοσιευτεί στο ΦΕΚ: 522/Β/1986

Το Δημοτικό Συμβούλιο αφού άκουσε την ανωτέρω εισήγηση και μετά από διαλογική συζήτηση,

ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ Ο Μ Ο Φ Ω Ν Α

Γνωμοδοτεί ότι η κατασκευή αυτού του προτεινόμενου από την ΥΔΑΤΟΠΤΩΣΗ

ΙΚΕ μικρού υδροηλεκτρικού έργου (ΜΥΗΕ) ισχύος 1,5 MW επί της κοίτης του

άνω Αλιάκμονα είναι οικονομικά, ιστορικά, περιβαλλοντικά και τοπικά ιδιαίτερα επιζήμια και ζητά από το Περιφερειακό Συμβούλιο Δυτικής Μακεδονίας να απορρίψει την περιβαλλοντική αδειοδότηση του συγκεκριμένου έργου σύμφωνα με την ανωτέρω προεκτεθείσα αναλυτική εισήγηση .