• Ο λόγος που οι άνθρωποι ψηφίζουν τους πολιτικούς είναι επειδή αυτοί οι τελευταίοι με το άφθονο μπλα μπλα τους πείθουν ότι μπορούν να πάνε μπροστά την κοινωνία. Να κάνουν τα πράγματα να δουλεύουν καλύτερα, να προσθέσουν ευεργετήματα στα ήδη υπάρχοντα και να καθοδηγούν το σύστημα ώστε να λειτουργεί σωστά.
• Μόνο που στην πραγματικότητα όλα αυτά δεν τα κάνουν οι ίδιοι οι πολιτικοί. Τα αναθέτουν στους τεχνοκράτες. Η, τέλος πάντων, σε όσους διατείνονται πως είναι τεχνοκράτες…
• Πάρτε για παράδειγμα τους διοικητές των νοσοκομείων.
• Τα νοσοκομεία είναι πολύπλοκα δομημένοι οργανισμοί, οι οποίοι επιτελούν δυο συνδεδεμένα μεν μεταξύ τους, ανεξάρτητα δε κατ’ ουσίαν λειτουργήματα:
• Την θεραπεία από την μία και την φιλοξενία από την άλλη των πασχόντων.
• Προκειμένου να δουλέψει σωστά ένα νοσοκομείο απαιτείται πυγμή και στιβαρή διοίκηση, γνώσεις management, μέθοδοι κοινωνικών ελέγχων, οικονομική τεχνογνωσία και πολλά- πολλά άλλα. Ελάχιστοι άνθρωποι συνδυάζουν τόσα χαρίσματα γνώσεις και ικανότητες μαζί και είναι ευχής έργο να τύχει κάποτε να ανατεθεί η διοίκηση σε κάποιον από αυτούς.
• Τι συμβαίνει παγίως?
• Ο κυρίαρχος τοπικός πολιτικός παράγων (λέγε με βουλευτή) επιλέγει ένα πρόσωπο της αρεσκείας του και το χρίζει διοικητή. Ή, η κεντρική διοίκηση, επιλέγει κάποιον αποτυχόντα στις τελευταίες εκλογές βουλευτή και βγάζει την υποχρέωση απέναντι του τοποθετώντας τον επικεφαλής.
• Με αυτό τον τρόπο οι μεν πολιτικάντηδες τακτοποιούνται, τα δε νοσοκομεία υπολειτουργούν, για τον απλούστατο λόγο ότι το λάδι με το νερό δεν αναμειγνύονται ποτέ, όσο και αν αναδεύεται το περιεχόμενο τους.
• Οι πολιτικοί κι οι πολιτικάντηδες βλέπετε είναι σαν εκείνους τους άρπα-κόλα μηχανικούς αυτοκινήτων οι οποίοι – στα λόγια- διορθώνουν τα πάντα με δύο μόνον λέξεις: την ‘Παπαρίτσα’ και το ‘Καβλιτζέκι’. Είναι μια παπαρίτσα -εξηγούν στον ανίδεο πελάτη- που παίρνει κίνηση από ένα καβλιτζέκι. Βγάζουμε και σιάζουμε το καβλιτζέκι και μετά θα δουλεύει μια χαρά κι η παπαρίτσα…
• Στα νοσοκομεία όμως δεν ευδοκιμούν παπαρίτσες και καβλιτζέκια. Στα νοσοκομεία παίζονται κορώνα γράμματα ανθρώπινες ζωές. Οπότε η διοίκηση τους δεν μπορεί να ανατίθεται σε τυχαίους ανθρώπους αποκλειστικά με πολιτικά κριτήρια. Θα πρέπει να γίνεται αξιοκρατικά.
• Μέχρι τώρα κάτι τέτοιο δεν συνέβαινε και δεν συμβαίνει. Οπότε, εμείς εδώ στην Καστοριά, πραγματικά θα πρέπει να θεωρήσουμε πως είχαμε Άγιο επειδή -κατά τύχη- μια καθ όλα πολιτική ανάθεση αποδείχτηκε εκ των υστέρων ορθή!
• Όπως θα θυμάστε, ο προηγούμενος Βουλευτής ανέθεσε την διοίκηση σε έναν άνθρωπο που αποτελούσε την επιτομή του υγειονομικού management: Τον Γρηγόρη Χάτσιο. Αποδείχθηκε εν τη πράξη ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση. Κι ευτυχώς, εδώ που τα λέμε, γιατί κατά την περίοδο της θητείας του το νοσοκομείο Καστοριάς δεν πέρασε και λίγα. Θα μπορούσε να είχε γονατίσει 1000 φορές από τα αλλεπάλληλα πλήγματα του κορωνοιού, από την έλλειψη προσωπικού, την κακή οργάνωση, την διασπορά των υπηρεσιών του, τα δομικά και λειτουργικά προβλήματα των κλινικών, τα ωράρια του προσωπικού και μύρια τόσα άλλα. • Αντιμετωπίστηκαν όλα με επιτυχία.
• Ο Χάτσιος απεδείχθη ένας αριστούχος διοικητής, πέραν πάσης προσδοκίας. Παρέλαβε ένα νοσοκομείο στην κλίμακα του 4 και το ανέβασε στην κλίμακα του 7-8. Ετσι το βλέπω τουλάχιστον εγώ, ο μη ειδικός, εκ των έξω…
• Οπότε θλίβομαι.
• Θλίβομαι γιατί αναμένω τα συνήθη.
• Αναμένω η αλλαγή που επισυνέβη στον θώκο του Βουλευτή να ακολουθηθεί και από μια αναπόφευκτη αλλαγή στον θώκο της Διοίκησης του ΓΝ Καστοριάς. Κι ο Χάτσιος να αποδεσμευθεί και να πάει σπίτι του.
• Αμα ένα πράγμα δουλεύει, λένε οι σοφοί του marleting, μη το πειράζεις. Μόνον που οι πολιτικοί δεν σκέπτονται κατ’ αυτόν τον τρόπο. Οπότε οι εξελίξεις μπροστά μας είναι προδικασμένες.
• Το μόνο που μας μένει είναι να ελπίζουμε ότι ο επόμενος Διοικητής θα είναι ισάξιος ή και καλύτερος του Χάτσιου.
• Θα είναι?
• Όλα πιθανά.
• Στην πράξη όμως είναι κάπως σαν να βάζουμε το χέρι μας μέσα σε έναν ντορβά γεμάτο φίδια για να πιάσουμε το ένα και μοναδικό χέλι που υπάρχει εκεί μαζί τους….