Η τιμή των τσιγάρων θα πρέπει να εκτοξευθεί”

γράφει η Μαργαρίτα Πουρνάρα/kathimerini/Δημοσίευση 2019

Ντέβιντ Καγιά: Η τιμή των τσιγάρων θα πρέπει να εκτοξευθεί. Σκοπός είναι να γίνει απαγορευτική, ώστε να υπάρξει μείωση του καπνίσματος. Από εκεί και πέρα, ο γνωστός ογκολόγος, Ντέβιντ Καγιά, προσπαθεί να καταπολεμήσει τον καρκίνο. Όλοι οι άνθρωποι έχουν χάσει κάποιον δικό τους από την κακιά αρρώστια.

Μόνη διέξοδος οι επιστήμονες σαν τον Ντέβιντ Καγιά , για να βοηθήσουν όποιον πάσχει να παλέψει την ασθένεια ή να καταλήξει με όρους αξιοπρέπειας. Ο Ντέβιντ Καγιά βρέθηκε πρόσφατα στην Ελλάδα προκειμένου να πάρει μέρος στον εορτασμό για τα 30 χρόνια του Συλλόγου «Ελπίδα». Βραβεύθηκε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο για τη συνολική προσφορά του στην ιατρική επιστήμη. Αν και τα πρώτα του λόγια ήταν πως κάθε 20 χρόνια τα κρούσματα της ασθένειας διπλασιάζονται, λίγο πριν ολοκληρώσει είπε: «Θα νικήσουμε τον καρκίνο ακόμα και αν χρειαστεί να βρούμε τόσα φάρμακα όσα και οι ασθενείς του».

Ποιος είναι αυτός ο χαρισματικός Γαλλοτυνήσιος Εβραίος; Είναι εκείνος που κήρυξε στις αρχές του 2000 τον «πόλεμο κατά του καρκίνου» στη Γαλλία. Επί προεδρίας Ζακ Σιράκ, ως σχέδιο εθνικής πλέον στρατηγικής. Διοργάνωσε τη σύσκεψη κορυφής της UNESCO για την ασθένεια. Ήταν ο πρωτεργάτης της Χάρτας του Παρισιού, που προώθησε διεθνώς την αντίληψη ότι δεν πρέπει να καταπολεμάμε μόνον την ασθένεια αλλά και το στίγμα που φέρουν οι ασθενείς της στα μάτια της κοινωνίας.

Ο Ντέβιντ Καγιά παραμένει επικεφαλής του ειδικού τμήματος για τον καρκίνο στο δημόσιο νοσοκομείο Πιτιέ Σαλπετριέ στο Παρίσι και είναι καθηγητής πανεπιστημίου. Η οικογενειακή του ιστορία έχει μεγάλο ενδιαφέρον. Γεννήθηκε στην Τυνησία το 1956, την οποία αναγκάστηκε να εγκαταλείψει στα τέσσερά του χρόνια και να εγκατασταθεί στον γαλλικό Νότο με την οικογένειά του, που ήταν πολύ φτωχή.

«Τη δεκαετία του ’70 οι γιατροί εξέταζαν καρκινοπαθείς με τα στηθοσκόπια. Δεν υπήρχαν μηχανήματα, αλλά ούτε και σχετική ειδικότητα. Αν, για παράδειγμα, είχες καρκίνο στο στήθος, σε έστελναν σε γυναικολόγο, αν είχες στον πνεύμονα, σε πνευμονολόγο. Δεν υπήρχε βιβλιογραφία, δεν υπήρχε τίποτα. Θυμάμαι ασθενείς να ουρλιάζουν από την απελπισία και από τον πόνο και να μην ξέρουμε πώς να τους βοηθήσουμε.

«Χρειάστηκαν όμως πολλά χρόνια ώστε να σταματήσουμε να πολεμάμε το κορμί του ίδιου του ασθενή και να στραφούμε εναντίον της ασθένειας. Και αυτό έγινε διότι αρχίσαμε να ακούμε τους αρρώστους και να σεβόμαστε τα δικαιώματά τους».

Τα σωματικά και ψυχικά βάσανα που πέρασαν οι πάσχοντες τις δεκαετίες ’60 και ’70 έφεραν αλλαγή στην αντίληψη της θεραπείας υποστηρίζει ο ογκολόγος Ντέιβιντ Καγιά. Μαζί με την επιστημονική πρόοδο που διευκόλυνε τις στοχευμένες χειρουργικές και ακτινολογικές θεραπείες.

Υποστηρίζει ότι πρόκειται για μικρή επανάσταση. «Κάπως έτσι φτάσαμε σήμερα στην ανοσοθεραπεία», εξηγεί, «στην οποία ο ίδιος ο πάσχων γίνεται ο καλύτερος παράγοντας για την προσωπική του ίαση. Η προσπάθειά μας είναι να δώσουμε όλα τα όπλα και τα εφόδια στο ανοσοποιητικό του σύστημα, ώστε να καταστρέψει εκείνο τα καρκινικά κύτταρα. Αυτό είναι μια δεύτερη σπουδαία επανάσταση. Αν υποθέσουμε ότι γίνεται ένας πόλεμος στο σώμα κάθε καρκινοπαθούς, το κορμί του από σιωπηλός μάρτυρας που υφίστατο τις θεραπείες των ιατρών γίνεται ο πολεμιστής που μπορεί να βγάλει από τη μέση τον εχθρό».

Σύμφωνα με τον ογκολόγο Ντέβιντ Καγιά υπάρχουν πολλές διαφορετικές αιτίες. Μία από τις κυρίαρχες είναι το κάπνισμα. Ο ίδιος είναι φανατικός οπαδός της θέσης πως πρέπει να τριπλασιαστεί η τιμή του πακέτου. Να γίνει σχεδόν αποτρεπτικό να αγοράζεις καπνό. Ενώ ταυτόχρονα να ελεγχθεί το παράνομο εμπόριο καπνικών. Δεν είναι πάντως εναντίον του ηλεκτρονικού τσιγάρου, το οποίο θεωρεί ότι έχει λιγότερες αρνητικές συνέπειες.

Άλλη μια αιτία είναι η κληρονομικότητα. Σταδιακά αναπτύσσονται κάποιες εξετάσεις που μπορούν να δώσουν σε υγιείς ανθρώπους την απάντηση αν κινδυνεύουν να αρρωστήσουν μια μέρα. Υπάρχει επίσης το θέμα της αύξησης του προσδόκιμου επιβίωσης, όσο πιο ηλικιωμένοι πεθαίνουμε, τόσο αυξάνονται οι πιθανότητες να ασθενήσουμε.

Ο ογκολόγος δίνει ιδιαίτερη έμφαση και στη διατροφή ως παράγοντα για την εκδήλωση της νόσου. Πιστεύει ακράδαντα στην ισορροπημένη διατροφή που περιλαμβάνει πολλά τρόφιμα και όχι μερικές ομάδες εξ αυτών.

«Αυτή η αντίληψη που έχει επικρατήσει στην Αμερική ότι πρέπει να τρώμε το Α ή το Β είναι βλακώδης. Μπορεί ένα τρόφιμο να είναι καλό για τον δικό μου οργανισμό και η αυξημένη ποσότητά του να με ευεργετεί. Αυτό δεν σημαίνει ότι το ίδιο ισχύει και για εσάς. Συνεπώς αν τρώμε απ’ όλα, μειώνουμε το ρίσκο να βλάψουμε τον οργανισμό μας», υποστηρίζει. Τεράστια έμφαση δίνει και στο να καταναλώνουμε φρούτα και λαχανικά της εποχής, καλλιεργημένα σε μικρή απόσταση από τον τόπο διαμονής μας.

«Πιστεύω ακράδαντα ότι ο γιατρός πρέπει να είναι πρώτα από όλα καλός άνθρωπος. Αν εγώ δω τον άρρωστό μου σαν πορτοφόλι ή σαν δοκιμαστικό πεδίο για ένα νέο φάρμακο, αποκλείεται να τον βοηθήσω. Αν όμως τον δω σαν ένα πλάσμα που υποφέρει και πρέπει να σταθώ δίπλα του και να βρω την καλύτερη θεραπεία, και ο ίδιος ο άρρωστος θα τη δεχθεί πιο εύκολα και –πιστέψτε με– θα έχω καλύτερα αποτελέσματα», συμπλήρωσε.

Μπορεί το άγχος να προκαλέσει καρκίνο; «Οι μελέτες δείχνουν πως όταν οι άνθρωποι δεν μπορούν πλέον να διαχειριστούν το στρες τους, όταν βιώνουν τη μοναξιά, δεν μοιράζονται την αγωνία τους, δεν βρίσκουν νόημα στη ζωή τους, τότε αυξάνεται πολύ ο κίνδυνος», υπογραμμίζει ο ογκολόγος Ντέβιντ Καγιά.

«Θα σας πω κάτι που μπορεί να σας σοκάρει. Εμείς σκεφτόμαστε ότι υπάρχει κάτι υπερβατικό στην οντότητα του ανθρώπινου όντος, επειδή αγαπά, ερωτεύεται, αναπαράγεται, δημιουργεί ενίοτε αριστουργήματα. Λάθος. Το ανθρώπινο ον είναι τα κύτταρά του. Στα κύτταρά μας φτάνουν τα συναισθήματά μας. Αν δώσουμε το μήνυμα στα κύτταρά μας πως “αυτό ήταν”, πως καταθέτουμε τα όπλα, τότε και εκείνα σταματούν να παράγουν τους φρουρούς που πολεμούν τα καρκινικά κύτταρα. Είναι σαν να θέλουν και τα ίδια να πεθάνουν».

Θα μπορούσε η οικονομική κρίση που βιώνουν οι Έλληνες να συμβάλλει σε αυτό; «Δεν είναι το άγχος από μόνο του που προκαλεί την ασθένεια. Είναι η παραίτηση. Άνθρωποι που έχουν ελπίδα και πείσμα είναι πιο θωρακισμένοι», λέει.

Για παράδειγμα σε ασθενείς οι οποίοι δεν έχουν πλέον πολύ χρόνο μπροστά τους, αν τους βάλει να προσμένουν κάτι θετικό, αντέχουν και ζουν περισσότερο: «Μπορεί να περιμένουν να γεννήσει η κόρη τους, να αποφοιτήσει ο γιος τους, να συμβεί κάτι ευχάριστο στην οικογένεια. Μην υποτιμάτε ποτέ την ελπίδα, είναι το μεγαλύτερο φυλαχτό μας».

Αυτή ήταν και η συμβουλή προς όλους Έλληνες και μη, νοσούντες και μη νοσούντες, “άνθρωποι που έχουν ελπίδα και πείσμα είναι πιο θωρακισμένοι”

Πηγή: kathimerini/ Δημοσίευση 2019