Την φωτιά πρέπει να την προλάβεις να μη σου φύγει», μας λένε οι παλιοί δασοπυροσβέστες. Δυστυχώς το ελληνικό κράτος εδώ και χρόνια δεν θεώρησε απαραίτητο να έχει ξεχωριστή υπηρεσία δασοπυροσβεστών και πυροσβεστών, οι οποίοι περισσότερο εκπαιδεύονται στις αστικές πυρκαγιές.Οι δασοπυροσβέστες και το δασαρχείο γνώριζαν πάντα περισσότερα για το δάσος και είχαν δικαίωμα να παρέμβουν ανεξάρτητα.
Σύμφωνα με μαρτυρίες είχαν σχεδόν καθημερινή εικόνα για όλη την μορφολογία της περιοχής ευθύνης τους. Γνώριζαν κάθε μονοπάτι και κάθε ιδιομορφία του δάσους, γνώριζαν προσωπικά τους εποχικούς δασοπυροσβέστες που εκπαίδευαν και διαπίστωναν σχεδόν άμεσα την όποια αλλαγή στην περιοχή, είτε γινόταν με φυσικό τρόπο, είτε δόλια και επειδή ζούσαν εκεί και γνώριζαν το μέρος ήταν και οι πρώτοι στη μάχη όταν ‘’γινόταν’’ η στραβή και η στραβή ‘’γινόταν’’ γιατί οι φωτιές στα δάση υπάρχουν πριν από τον άνθρωπο και θα υπάρχουν, επειδή αποτελούν ένα φυσικό τρόπο ανανέωσης του περιβάλλοντος μέσω του τρίπτυχου γέννηση- θάνατος-. αναγέννηση.
Άλλο πράγμα όμως η στραβή κι άλλο πράγμα το περιβαλλοντικό έγκλημα με τη συμμετοχή και την ανικανότητα του ανθρώπου.
Ο Δημήτρης Τ. γιος πρώην δασοφύλακα μας λέει χαρακτηριστικά ότι: «Εγώ προσωπικά, έχοντας βρεθεί στο σημείο της καταστροφής, διαψεύδω κατηγορηματικά τους ισχυρισμούς περί δύσβατων περιοχών. Μια χαρά δρόμοι υπήρχαν και τα καμένα ήταν όχι απλώς προσβάσιμα σε πυροσβεστικά οχήματα, αλλά υπήρχε επαρκώς η δυνατότητα να προλάβουν τη φωτιά,αν υπήρχε σχέδιο».
Ευχή όλων μας, γιατί εμείς οι απλοί πολίτες δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε και να κρίνουμε την έκβαση των καταστάσεων, όλο αυτό να τελειώσει σύντομα. Μετά από ένα χειμώνα εγκλεισμού, για αρκετό κόσμο το φετινό καλοκαίρι θα αποτελέσει ένα ακόμα ισχυρό χτύπημα.
Κουράγιο και καλή δύναμη.